Los Angeles

Een week later dan gepland zijn we dan toch nog naar Los Angeles gereden. Rond 10 uur waren we bij de walk of fame. Ja, wat moeten we daar van zeggen. Zoals we gedacht hadden, was het dus ook. Niks bijzonders, veel zwervers en een hoop souvenirs winkeltjes, die wij met grote passen voorbij lopen. We hebben wel een toer geboekt, die je door Beverly Hills, Bel Air, Rodeo Drive, Sunset Blvd, en nog een paar plekjes reed. We zijn langs de huizen gereden van bekende celebraties, maar we hebben er zelf geen gespot. De huizen van de celebraties in Beverly Hills en Bel Air zijn groot, maar staan voor ons gevoel toch heel dicht op elkaar gebouwd. Na de tour hadden we het wel gezien en zijn we naar Santa Monica gereden. Na lang zoeken voor een parkeerplek, hebben we daar een lunch gegeten en zijn na het eten naar het Santa Monica Beach gelopen. We zaten precies op het punt van Santa Monica en Venice Beach. Een mooi breed strand, maar helaas was het die dag te koud (voor ons) om aan het strand te gaan liggen. We hebben een wandeling langs het water gemaakt en vervolgens zijn we via de Pacific Highway terug naar ons hotel gereden. In Huntington Beach zijn we nog gestopt. Het was er op het strand tjok vol met jongeren. Vooral surf boys and girls, want er waren wedstrijden die week.

Zondag 21 juli, hebben we de laatste hotels geboekt voor onze roadtrip. De route staat vast en de reis kan (bijna) beginnen. ’s Middags hadden we met een paar collega’s van Leon afgesproken in het park dicht bij ons hotel. Er was een optreden van een coverband van de Beatles. Helaas was dit van korte duur, want net toen de band begon te spelen, ging het regenen. Jammer, waarom uitgerekend nu. Het heeft hier al vanaf april niet meer geregend. Alles werd afgelast.

Dinsdag ben ik met Lars op zoek gegaan naar een kadootje voor z’n verjaardag. We waren al snel klaar, want hij wist precies wat hij wilde hebben. Hup afrekenen en weer wegwezen. ’s Middag hebben we nog een uurtje bij het zwembad gelegen en Lars is gaan golfen. Lars vind het golfen erg leuk, en gaat iedere dag een paar keer naar de driving range.

Donderdag was het dan zover. Lars werd 14 jaar. Zijn laatste verjaardag in Amerika. ’s Morgens heeft hij eventjes geskypt met opa en de oma’s. Ik heb in de tussentijd de was gestreken, die ik de dag ervoor bij Alma had gewassen. Leon is ’s middags iets eerder naar huis gekomen en we zijn toen nog met z’n allen naar Coronado gereden. Ook nu was het te koud om aan het strand te liggen. Als het in het binnenland lekker weer is, is het over het algemeen aan het strand fris. Het water is trouwens ook erg koud, vergeleken met de oostkust van Amerika. ’s Avonds mocht Lars kiezen waar we gingen eten. Hij koos voor de Italiaan Beppo di Buca. De bediening heeft nog voor hem gezongen omdat hij jarig was. Als toetje koos hij voor een ijs bij Coldstone.

Vrijdag heb ik Leon (zoals bijna iedere dag) naar het werk gebracht. Ik ben nog eventjes op pad geweest met Bibi en Lars en ’s middags hebben we onze koffers in orde gemaakt voor onze reis. De spullen die we niet nodig hebben, zetten we bij William en Alma neer, dat scheelt een hoop gesjouw. Leon is na het werk met een paar collega’s nog iets gaan drinken, om nog eventjes samen te zijn met elkaar. Het was de laatste Amerikaanse werkdag voor William. Hij heeft nu ook vakantie (net als Leon) en gaat met Alma eerst op reis naar Hawaï en als ze daar van terug zijn gaan ze nog een roadtrip maken. Ongeveer dezelfde als wat wij gaan doen. Eind augustus vliegen ze weer terug naar Nederland en dan zit ook voor hun het Amerika avontuur erop.