San Francisco

Zaterdag 27 juli, zijn we vanuit San Diego vertrokken naar San Francisco. Een lange rit, maar zeker de moeite waard. We hebben onderweg mooie landschappen gezien en een hoop boomgaarden waar walnoten, amandelen, pistache en pecan noten aan groeiden. We zagen ook veel vrachtwagens die vol geladen waren met tomaten of knoflook. Doordat er zoveel te zien was, waren we voor mijn gevoel snel in San Francisco.

Laat op de middag arriveerden we in San Francisco. Na het inchecken, hebben we ons wat opgefrist en zijn we de stad ingereden. We waren goed voorbereid, want ik had gelezen dat het in San Fran heel koud kon zijn, dus we hadden een lange broek aan en dikke truien. En jawel hoor, eenmaal uit de parkeergarage, gierden ons de wind al om de oren. It was freezing. O, wat was het koud. Er liepen serieus mensen met de winterjas, muts en sjaal om, en ik gaf ze geen ongelijk. Ik had op een site gelezen, dat iemand had gezegd, “The coldest winter I ever saw, was the summer I spent in San Francisco”. Toen ik dat las, moest ik wel lachen, maar ik weet nu wat hij bedoelt. De fleecetruien gaan hier als warme broodjes over de toonbank, dat kan ik jullie vertellen.

We zijn naar Fishermans Wharf gelopen. Een behoorlijke wandeling, maar zo krijg je ook wat van de stad te zien. Wat ons opvalt is dat er prachtige gebouwen zijn en straten die berg op en berg af gaan. We weten nu wat ze bedoelen met The Streets of San Francisco. Als ik schrijf berg op, dan bedoel ik ook echt BERG OP. Mijn god, wat een geklim. We zijn nog eventjes naar pier 39 gelopen en van daaruit konden we mooi een foto maken van Alcatraz. Eigenlijk waren we van plan om een excursie te boeken naar Alcatraz, maar dit zit al weken volgeboekt. Omdat we pas vrij laat in de stad waren en ook nog een behoorlijke wandeling hadden gemaakt, hadden we ondertussen honger gekregen. Dat was ook wel begrijpelijk want het was ondertussen 21.30 uur. De hoogste tijd om een restaurant op te snorren. We zijn bij The Stinking Rose gaan eten. Ik had hier al van gehoord. Dit restaurant ligt ook in Los Angeles. In dit restaurant is alles bereid met knoflook. Heerlijk. We hebben een gok gewaagd met z’n viertjes en het was lekker.

Rond 22.30 zijn we naar de parkeergarage gelopen. We moesten de lift pakken, omdat we op een andere etage moesten betalen, dan waar we geparkeerd stonden. Er kwam een Japanner bij ons in de lift staan, en Bibi had compassie met hem, want volgens haar stonken we een uur in de wind. Het zou best kunnen, maar ik heb het niet geroken.

Zondag morgen na het ontbijt zijn we weer naar de stad gereden. Als één van de dingen die we wilden bezichtigen, stond de Japanse wijk op ons lijstje. China town en Italy hadden we de dag ervoor al gezien. De Japanse wijk stelde niet zo heel veel voor. Er was een of ander festival en Lars werd gek van de muziek die er gedraaid werd. Ja sorry, het is geen DJ Tiësto of Armin van Buuren.
Er liepen uiteraard een hoop Japanners rond, die zich verkleed hadden als een of ander stripfiguur of andere rare koekwaus. Wat is de jeugd uit Japan toch kinderachtig. Dit doen ze niet alleen omdat het een festival is, maar dat doen ze ook als ze gewoon uitgaan. Wij hebben er natuurlijk wel mee moeten lachen. Als klap op de vuurpijl vond ik nog 80 dollar op de grond. Wauw. Ik heb het “eerlijk” verdeeld onder ons viertjes. Ik ga natuurlijk niet vragen of dit geld van iemand is, want iedereen zou dan zeggen dat het van hem of haar zou zijn.

We zijn nog eventjes door de bochtigste straat ter wereld gereden, Lombard Street. Uiteindelijk zijn we naar het bekendste bezienswaardigheid van San Francisco gereden, de Golden Gate Bridge. Het was er stervens koud en het waaide ontzettend. Het is echt een kolossale brug. We hebben er overheen gelopen en natuurlijk een paar mooie foto’s gemaakt. Er zit ook een minpunt aan deze brug, en dat zijn de vele zelfdodingen die er plaats vinden. De brug staat op ’s werelds 1e plaats. Als je echt een einde aan je leven wilt maken, kan ik me (eigenlijk kan ik dat niet) voorstellen, dat je deze brug uitkiest. Succes is verzekerd. Eenmaal terug bij de auto zijn we naar de Japanse thee tuin gereden. Het was heel jammer dat deze al gesloten was, want we hadden ons er alle vier op verheugd, om daar een heerlijke thee te gaan drinken. Spijtig.

Alles bij elkaar is San Francisco, een mooie stad met veel architectuur, cultuur, en een hoop bezienswaardigheden. Ondanks dit, is er ook een keerzijde aan de pracht en praal van deze stad. Er is een héél groot daklozen probleem. Abnormaal hoeveel ik er gezien heb, teveel om op te noemen. Je ziet ze echt overal zitten, hangen, liggen en staan. Het is een trieste bedoeling, maar helaas bittere realiteit. Dit geeft mij een hele andere kijk op de stad. Ondanks dat we 2 mooie dagen hebben gehad, zou ik San Francisco niet voor een tweede keer bezoeken. Voor mij waren deze 2 dagen genoeg.