Kerst vieren in Nederland

Het nieuwe jaar start ik met jullie eerst de allerbeste wensen voor 2013 te wensen. Een spannend jaar voor ons: JA of NEE.

Donderdag 20 december waren we weer op Nederlandse bodem. Nadat we ons hele hebben en houwen bij elkaar hadden, zijn we naar het Limburgse land gereden. Om half 4 kwamen we aan. Oma Wiesje en opa en oma waren al in huis. We hebben samen koffie gedronken en verteld. Bibi en Lars waren nog geen half uur in Reuver, toen ze al op de fiets zaten. Bibi is naar de school gefietst om Yvette op te gaan halen en is toen samen met Yvette nog mee naar Frans en Monique gegaan. Na het bezoekje aan de familie Brands stond grote vriend Max Janssen op het lijstje. Max is een van de trouwste vrienden, ook nog na 2 jaar. Bijna iedere dag hebben zowel Max als Bibi elkaar veel te vertellen via WhatsApp. Fijn Max, dat waardeert Bibi enorm (en wij ook). Lars is naar Max Hendriks gefietst en het voelde als vanouds. Twee dikke vrienden voor het leven. ’s Avonds zijn Eric, Janneke, Jack, Esther en Jules nog gekomen. Fijn om iedereen weer te zien.

Vrijdag hadden we een gesprek op het Valuas College in Venlo. We moeten ons langzaam toch weer gaan verdiepen in het Nederlandse leersysteem. Bibi en Lars zijn mee gegaan. Bibi was knetter zenuwachtig. In de auto zei ze dat ze het verschrikkelijk vond en dat het voelde alsof ze een examen moest maken. Ze was bang dat niemand haar meer kende, maar die gedachte bleek niet juist te zijn. We waren nog niet binnen, of vanuit de kantine werd al op de ramen geklopt. Hééé Bibi is doa, Bibi, Bibi, Bibi werd er vanuit de kantine geroepen. Wauw. Vergeten??? Ik dacht het niet. Erg leuk. De eerste stap in school vlogen de jongens en meiden haar al om de nek. Over een warm welkom gesproken. Geweldig, en mooi om te zien dat ze na 2 jaar nog niet vergeten is. Samen met Eric Janssen en Marcel Heinemans hebben we het een en ander aan mogelijkheden besproken. Het klonk positief, maar helaas moeten we eerst de uitslagen van de testen hebben voordat we verdere stappen kunnen ondernemen.

’s Middags ben ik laat op de middag naar Reuver city gefietst. Ja, wat moet ik hierop zeggen. Wat een armzalige bedoeling. Ik was van plan om kibbeling te gaan halen, iets waar Leon en Lars zich op hadden verheugd, maar die was al op. Nou, dan maar een haantje van de gril, maar ook daar sloeg ik de plank mis, iets wat ik al 2 jaar niet meer gewend bent. Niet om Nederland af te kraken, maar in Amerika grijp je echt nooit en te nimmer mis. Er is altijd gevuld, en dan bedoel ik écht altijd.

Zaterdag is Lars al om 11 uur naar Max gegaan. Hij hield de verjaardag die dag en is pas zondag morgen weer terug gekomen. Bibi heeft lang geslapen. Ik ben naar de kapper geweest en kwam onderweg oma Wiesje tegen. Ze was van plan koffie te gaan drinken bij ons. Ik zei dat Leon thuis was en dat ik na dat ik klaar was bij de kapper ook zou komen. Zo is het ook gegaan. Leon en ik zijn ‘s middags eventjes een paar boodschappen gaan halen en Bibi is de hele dag thuis geweest. Lekker lui. ‘s Avonds kwamen Jack, Margareth en Marina en iets later op de avond kwamen Joost en Marij Verlinden. Het was gezellig. Gek om iedereen weer in levende lijve te zien.

Zondag is Leon met de mannen gaan rennen. ‘s Morgens kwamen opa en oma koffie drinken. Een uurtje later belde Diny en Wim om te vragen of de koffie klaar was. Ze zijn ook nog eventjes binnen gewipt. Leon kwam hielemoal aan de hek thuis. Har Pollen had hem flink de hakken laten zien. Het was voor Leon al lang geleden dat hij 22 kilometer gerend had, dus het was hem vies tegengevallen. ‘s Middags zijn we naar het Vloot gefietst, eens kijken hoe het daar nog uitziet. Bibi kreeg nog een uitnodiging om naar de verjaardag van Yves Lamberts te gaan in Venlo. We zijn nog snel bij de AH wat lekkers gaan halen en hebben haar toen naar Venlo gebracht. Ook in Nederland is het dus brengen en halen.

Maandag had Bibi afgesproken met Demi. Ze zijn samen naar Venlo gefietst en hebben een gezellige middag gehad. Ze was heel veel bekenden tegen gekomen. Ze had het heel leuk gevonden. Lars is de hele dag thuis gebleven. Hij had de rapen gaar van het feestje van Max. Hij is veel te laat naar bed gegaan, en daar bovenop nog een lekkere jetlag, dat wil wel. Leon en ik hebben een poging gedaan om in Reuver een boodschap te gaan doen. Na 2 uur stonden we nog op dezelfde plek, en hadden we ondertussen wel 30 mensen (of nog meer) gesproken. Het is ons toch nog gelukt om te kopen waar we voor gingen, maar ik denk dat we beter naar Roermond hadden kunnen gaan, dan waren we eerder thuis geweest. Och, het maakt niet uit, het is ook leuk om iedereen weer eens te zien te spreken. Eric en Janneke kwamen nog eventjes koffie drinken, ze waren op doorreis naar de ouders van Janneke, daar zouden ze
Kerst gaan vieren. Wij hebben verder niet veel meer uitgespookt. We hebben een heerlijke kerstavond gehad met overheerlijke “ karboet” . Wat een kerst maaltijd. Ik denk dat wij de enige in Reuver en omstreken zijn geweest, die dit op kerstavond gegeten hebben. So what???

1e Kerstdag hebben we eerst uitgeslapen. We liggen om 2 uur ’s nachts, nog wijd met onze ogen open te koekeloere. Niemand die slaap heeft. We zijn langzaam op gang gekomen die dag en zijn ’s middags bij Jack en Esther geweest. De familie Hermans uit Herkenbosch was er ook. Die hadden we natuurlijk ook al een jaar niet meer gezien. Ze waren niks veranderd allemaal. Om half 6 zijn we oma Wiesje gaan ophalen om samen bij de Griek in Brüggen te gaan eten. Jack, Esther, Jules en oma Coba en Hay waren er ook bij. We hebben een hele leuke avond gehad.

2e Kerstdag waren we bij opa en oma. Jan, Nicole en Jens kwamen ook. We hebben koffie gedronken, gepraat en wat lekkere dingetjes gegeten. Bibi en Lars hebben een spel gespeeld. Natuurlijk hebben ze ook achter de iPad gezeten, aangezien we geen internet aansluiting hebben thuis. ’s Avonds zijn we met z’n alle gaan wokken, heerlijk.

Donderdag waren we al een week in Reuver. ’s Morgens hadden Bibi en Leon een afspraak in Venlo bij Matthieu. Vandaar uit hebben we Bibi naar de stad gebracht. Ze had afgesproken met een paar vriendinnen die ze van het Valuas kent. Leon en ik zijn een uurtje in de stad geweest. Onderweg zag Leon de auto van Petra en Chris Mulders voorbij rijden, maar nog geen 10 tellen later kwam dezelfde auto weer terug rijden. Chris gebaarde dat hij een stukje verder ging parkeren. We zijn naar ze toe gelopen en hebben leuk eventjes met elkaar kunnen praten. (Chris, de foto van de saté kumpt unne kier op de site te stoan).
Later op de middag moest Lars naar de kapper en ’s avond hadden we met Huub en Chrisna Geraads afgesproken. Heerlijk als vanouds hebben we samen gepraat en gelachen. Jammer dat de tijd zo snel omvliegt overal. We kunnen nog uren met elkaar praten, maar dat is geen nieuws.

Vrijdag moesten Bibi en Lars naar Edufax in Leende. Ze hebben de hele vrijdag testen moeten maken, voor een eventuele terugkeer in het Nederlandse onderwijs. Er wordt gekeken waar hiaten zitten en waar niet, en aan de hand van de uitslag van de testen, wordt gekeken wat de beste instroom in het Nederlandse onderwijs voor beide is. Leon en ik zijn Eindhoven ingelopen en rond half 4 hadden we afgesproken bij Hans-Jürgen en Annemarie thuis in Nuenen. Wieger en Henk waren er ook. Heidi kon er helaas niet bij zijn, want zij moest werken. Tussen door zijn Leon en ik nog naar Leende gereden om Bibi en Lars op te halen. Ze waren helemaal gaar, wat natuurlijk ook te begrijpen is. We zijn snel weer terug naar Nuenen gereden. Hans-Jürgen had heerlijke worstenbroodjes uit de oven. Heerlijk, dat was lang geleden dat we zo’n broodje gegeten hadden. Tegen 6 uur zijn we uiteindelijk naar huis gereden. ’s Avonds hadden we met Stef en Wilma Fogl afgesproken in Tegelen. Ook bij de familie Fogl was het natuurlijk weer gezellig. Tim en Bas waren ook thuis en Bibi en Lars vonden het leuk. Bibi had de jongens al lang niet meer gezien, maar ze waren volgens haar nog geen steek veranderd.

Zaterdag morgen was ik al om 9 uur in Roggel. Ik had met Ria afgesproken. Ze zag er gelukkig goed uit en ze voelde zich ook goed. Het is een heel heftig jaar voor Ria geweest, want in juli is haar man Peter gestorven. Rond half 11 kwamen Henriette en Irma. Deze twee dames ken ik via de pedicure opleiding en we hebben altijd veel lol gehad. De broer van Ria kwam nog langs en vader Vossen kwam nog heerlijke zelfgemaakte oliebollen brengen.
Ik was pas om half 4 thuis, maar daar had Leon ook wel op gerekend. ’s Avonds waren we uitgenodigd bij Eric en Janneke om te komen gourmetten. We hebben oma Wiesje nog opgepikt en hebben een leuke avond gehad.

Zondag is Leon gaan rennen met de mannen. Na het rennen hadden ze afgesproken bij café De Grens. Carin Reinders en Miriam Boonen zijn ook nog gekomen. Leuk dat de mannen allemaal tijd gemaakt hebben om samen met ons koffie met vlaai te komen drinken. Ze zien er allemaal nog hetzelfde uit. Ze zijn niks veranderd. Voor Leon is het leuk dat hij weer eens met dit groepje kan meerennen, want in NY is het toch steeds alleen, en alleen is ook maar alleen. ’s Middags zijn we naar Jack en Monique Eijssen geweest. Jack had heerlijke wafels gebakken. Voordat we het wisten was het al laat, maar zo gaat dat als je veel te vertellen hebt. Leuk om iedereen weer gezien te hebben. (heeft de Italiaan nog gesmaakt?).

De laatste dag van het jaar is DE dag voor Lars: vuurwerk afsteken. Samen met Max en Thomas hebben ze aardig wat afgestoken. Om 10 uur ’s morgens was het al zover. De eerste rotjes vlogen de lucht in. ’s Middags zijn we naar Ed en Christien geweest. Vaste prik is dit eigenlijk, want Ed is die dag jarig. Ook in Vlodrop is niks veranderd. In Herkenbosch zijn we nog langs de Hubo gereden, want Lars had daar zijn vuurwerk besteld, dat hij ’s avonds met Max en Thomas zou gaan afsteken. Tom Peeters heeft Bibi op het laatste moment gevraagd of ze samen met hem het nieuwe jaar wilde inluiden. Ze heeft uiteindelijk samen met Tom, Dirk, Sebas, Simon, Juul en Michelle bij Jim Reinders thuis doorgehouden. Het was een leuke avond geweest en rond kwart voor 4 kwam mevrouw thuis.

De eerste dag in het nieuwe jaar zijn we rustig begonnen. Eerst naar Rooverscamp en vervolgens naar het Vloot. Ook dit is vaste prik.

2 Januari ben ik ’s morgens naar Nel Balendonck geweest. Nel had ook José, Marieka en Mieke uitgenodigd. Helaas moest Mieke werken, maar dat halen we in met een keertje skypen als jullie weer theekransje hebben. Ik zorg dat ik achter de laptop zit. Nel nog bedankt voor de gastvrijheid, het is iedere keer leuk om elkaar weer te zien. Laat op de middag bij ik samen met Bibi nog naar Jacqueline en Ton Frencken geweest. Jacqueline en Anique waren de kerstboom aan het afbreken en Ton was nog aan het werk. Ik had Dion alleen nog maar via foto’s op de mail gezien. Wat een heerlijk en braaf menke. Later kwam Ton er ook nog bijzitten. Ook nu vliegt de tijd voorbij als je met elkaar aan het praten bent. Het zijn overal haaze bezoekjes, maar ik ben toch blij om iedereen weer eventjes te kunnen zien en spreken.

Lars is de hele dag gaan zwemmen bij de Lommerbergen samen met Max, Sjoerd en Jules. ’s Avonds kwamen Eric en Jolanda Janssen op bezoek. Dit was al lang afgesproken. De familie Janssen gaat in juli naar Amerika op vakantie, en dan is het altijd handig om een paar tips te horen. We hebben een leuke en gezellige avond gehad en niet alleen over Amerika maar ook over ditjes en datjes gepraat. Bibi is nog samen met Max naar de Lommerbergen geweest. Laura moest werken en is na haar werk ook nog eventjes binnen gewipt. Voordat je het weet is het laat, je kunt nog uren met elkaar praten, maar daar is helaas geen tijd voor. Wie weet kunnen we nog bij kletsen in NY (als we er nog zijn), en anders weer in Reuver.

Donderdag zijn Leon en ik ’s morgens eventjes naar Roermond gereden. Rond 1 uur waren we thuis. Oma wiesje is nog koffie komen drinken en ook Els Cuijpers kwam nog eventjes om ons te zien. Erg leuk. ’s Avonds hadden we bij Scopias afgesproken. Wat fijn om iedereen weer te zien en eventjes te spreken. Anja, Karina en Iris, leuk jullie weer geproken te hebben. Het voelt alsof we niet weg zijn geweest.

Vrijdag hadden we een gesprek bij Den Hulster. Ook hier hebben we info gekregen maar kunnen we verder niks concreets afspreken omdat we de uitslagen van de testen nog niet hebben. Het is wel fijn, dat ze in de vakantie, tijd nemen om ons te woord te staan. Thanks. ’s Middags hebben we de koffers al ingepakt en zijn we naar opa geweest, die was jarig. Lars is nog eventjes naar Max geweest. ’s Avonds kwam Ed nog langs en later op de avond Eric, Janneke, oma, Jack, Esther, Jules en Eef nog. Max Hendriks is ook nog gekomen. Wilma, Sten en Juul kwamen Max ophalen en ook met hun hebben we nog heel eventjes gepraat. Bibi is nog naar Max Janssen gefietst om tot ziens te zeggen. Dit was voorlopig de laatste avond in Reuver. We zijn afgelopen donderdag en vrijdag veel gebeld door vrienden en familie, die ons nog een goeie reis wilde wensen. Allemaal heel erg bedankt hiervoor.

Zaterdag was de dag van vertrek. De laatste dingetjes in het koffer, alles afsluiten en klaar maken voor vertrek. Eef, Riks met de kinderen kwamen nog eventjes langs, opa en oma, oma Wiesje en Jack en Esther. Van Jules hadden we de avond ervoor al afscheid genomen (met dikke krokodillentranen). Eric kwam ook nog eventjes vanuit Roermond, ondanks dat we van hem ook al afscheid genomen hadden de avond ervoor. Janneke moest werken die dag, dus hij dacht, laat me nog maar snel naar Reuver rijden. Fijn broer, ik waardeer dit enorm. Ja, dan komt het moment van afscheid nemen. Ik hoef niet te vertellen hoe dit gaat, met een lach en een traan, en dan vooral het laatste. Heel dubbel is het weer. Om 10 uur zijn we richting Amsterdam vertrokken. Half 3 de lucht in richting Detroit en om 9 uur Amerikaanse tijd waren we in Albany. De auto halen, koffers in laden en om half 10 waren we thuis. Een uurtje later lagen we in bed. Hielemaol aan de hek.

Iedereen bedankt voor de lieve kaartjes, kadootjes, bloemen, bonbons, telefoontjes, gesprekjes, bezoekjes, etentjes en wat nog meer. Te veel om op te noemen. Heel erg fijn om zo “thuis” te komen. Ik ben ongetwijfeld namen vergeten te melden in mijn verslagje van mensen die nog bij ons zijn geweest of die we ergens anders tegen het lijf zijn gelopen. We hebben niet iedereen kunnen spreken of zien, het is onmogelijk om dit in twee weken voor elkaar te krijgen. Het waren 2 hele drukke, vermoeiende maar heerlijke weken. Bedankt allemaal.