Election Day 2012

Woensdag 31 oktober was het Halloween. Ik had de snoep al in een grote schaal bij de voordeur staan. Ik kon het me nog herinneren van vorig jaar, dat ik wel honderd keer naar de deur moest rennen. Ik was vorig jaar aan het skypen met José, maar we hebben er toen een punt achter gezet, want ik kon iedere minuut naar de deur lopen. Je moet iedere keer opnieuw beginnen met je gesprek, en dat werkt natuurlijk niet. Ook dit jaar waren er weer veel kinderen die verkleed voor de deur stonden. Het stelt eigenlijk geen fluit voor. Ze zeggen; trick or treat. Je geeft ze een snoepje en ze rennen weg. Sommige zeggen nog Happy Halloween, en dat is het dan. In 1,5 uur tijd heb je dan bijna 5 kilo snoep uitgedeeld. Abnormaal eigenlijk. Het erge is, dat Bibi en Lars die ook langs de deuren zijn gegaan met vrienden en vriendinnen, ieder een zak met 5 kilo snoep mee terug nemen. Wat moet je hier in godsnaam mee. Meer dan de helft lusten ze nog niet eens. Ze nemen het maar mee naar school en na de lunch droppen ze het maar op de tafel zodat iedereen er van kan eten. Zowel Bibi als Lars hebben gewoon een gezellige avond gehad.

Donderdag is Marian (uit Nederland) een kopje koffie komen drinken. Omdat Marian dicht bij ons woont, was ze van plan om met de fiets te komen, maar het weer was niet zo denderend die dag, dus het werd toch de auto. We hebben het over ditjes en datjes gehad en we hebben samen nog een boterham gegeten. Voordat we het wisten was het voor Marian tijd om naar huis te gaan, want haar kinderen kwamen uit school. Later op de middag heb ik nog met Eveline geskypt. Na het skypen moest ik maken dat ik bij de orthodontist kwam met Bibi en Lars. Vanuit de tandarts ben ik naar de bioscoop gereden om alvast 2 kaartjes te kopen voor Bibi. Ze wil namelijk naar een film, waarvan de leeftijd 17 jaar moet zijn. Blijkbaar wordt dat in Amerika op deze manier gedaan, want er is na dat je de kaartjes gekocht hebt, geen mens meer die checkt of je ook wel die leeftijd hebt. Van de ene kant zijn ze dus heel streng, maar van de andere kant is er vervolgens totaal geen controle meer. Wie houdt wie nu voor de gek.

Vrijdag avond is Bibi dus met een vriend naar de bios geweest. Ik had nog mijn twijfels of het wel allemaal ging lukken, maar volgens Bibi hoefde ik me nergens druk over te maken, want iedereen deed het op deze manier. En inderdaad, ze zijn gewoon naar de film kunnen gaan. Leon was weer laat thuis, maar had wel super resultaten gehaald die dag met Lucy. Er komt weer licht (letterlijk) aan het einde van de donkere tunnel. Hij was helemaal blij.

Zaterdag is Leon s’morgens eerst naar de kapper geweest. Toen hij terug was zijn we richting de universiteit gereden. Daar was een open dag. Vorig jaar zijn we er ook geweest, maar het is wel interessant om het nog eens te horen. Bibi bleef thuis want ze had afgesproken met Ashley. Lars is wel meegegaan omdat hij wist dat Frenkie ook zou komen. We hebben samen door het gebouw gelopen en na de rondleiding in Frenkie met ons mee gegaan omdat Brian moest werken. Hij is bij ons blijven slapen, dus dat was voor Lars wel erg gezellig.

Doordat de klok een uur terug gezet was, waren we allemaal al vroeg wakker. Leon is s’morgens een rondje gaan rennen en toen hij terug was, kwam Brian al om Frenkie op te komen halen. Ze zijn direct gegaan, want ze moesten nog ergens naar toe. Leon en ik hebben samen nog koffie gedronken en zijn vervolgens met Lars naar Lee gereden. De telefoon van Leon is blijven rinkelen, zowel in de winkels als in de auto. Een vrije dag?? We waren alweer op tijd thuis, want om 4.30 uur moest Bibi naar de laatste hockey wedstrijd van Ashley gebracht worden. Ze had een spandoek voor haar gemaakt. Ze heeft bij familie en vrienden van Ashley gezeten, onder een dikke deken met handwarmers. Het was ontzettend koud, en vooral als je 2 uur stil moet blijven zitten. Helaas is Shen tweede geworden.

Maandag was weer een nieuw begin van de week. Voor Bibi houdt dit dus in dat ze om 6 uur uit de veren moet. Voor haar begint vanaf vandaag het sporten op school weer. Ze heeft dus nu 5 dagen in de week, na school, indoor track. Dat is dus behoorlijk pittig, als je al een paar maanden niks meer aan sport gedaan hebt. Het gevolg was dus, dat ze al voor 8 uur in bed lag. Ze hadden haar helemaal afgepeigerd. Als het om sporten gaat, zijn ze hier bloed fanatiek. Niet alleen de sporters, maar ook de trainers. Die weten wel hoe ze de sporters moeten laten rennen.

Dinsdag hebben voor de tweede keer een gesprek met Edufax gehad. Het is behoorlijk lastig allemaal. Ik zal jullie hier verder niet mee lastig vallen, want dan zien jullie door de bomen het bos nog niet meer. Dat zien wij zelf al bijna niet meer.

Op dinsdag waren ook de verkiezingen. Eindelijk. De laatste maanden waren met regelmaat de mannen (Barack Obama en Mitt Romney) op tv om zieltjes te winnen met name in de zogenaamde swingstates. Het kiessysteem is anders dan in Nederland. Per staat wordt gekeken wie de meeste stemmen heeft en diegene wint de staat en krijgt alle kiesmannen. Het gaat er uiteindelijk om de meeste kiesmannen te hebben. Het was spannend maar uiteindelijk werd toch duidelijk dat Obama zou gaan winnen. Hij won de meeste swingstates en de laatste staten (westkust) zijn historisch gezien democratisch getint. Ik denk dat het uiteindelijk de beste keuze is geworden, ook wereldwijd gezien. Obama kan zijn verhuisdozen dus weer uitpakken en mag nog mooi 4 jaar langer in het witte huis wonen. Hij kan dus nu afmaken waar hij 4 jaar geleden aan begonnen is. Ik denk zelf dat hij het zo gek nog niet gedaan heeft de afgelopen jaren. Ga er maar aan staan. Ik kan me op de hele wereld geen afschuwelijkere baan voorstellen dan president van Amerika zijn.

Woensdag heb ik met Marij geskypt. We waren eigenlijk nog lang niet uit verteld, maar Marij moest met haar zoon naar een opendag van school. Na het skypen ben ik naar Connie gereden. Ik was net binnen, toen mijn mobiel afging. Eerst dacht ik dat het Bibi was, maar het was Connie. Wat is dit nu. Ze belde op om te zeggen dat ze onderweg was en binnen 5 minuten thuis was. Ik was verbaasd, want ik stond al bij haar in huis. De deuren waren gewoon open en mevrouw was dus gevlogen. Ook fraai. Ik ben dus maar fijn blijven staan waar ik stond, want ik durfde niet verder te lopen omdat Beau de hond los liep. Gelukkig kwam hij niet op me af, anders was ik via de garage naar buiten gevlucht. Ik heb het er gewoon niet op. Op de een of andere manier merken die beesten dat ik bang ben. Rond 5 uur belde Bibi op dat ze klaar was met sporten en dat ik haar kon komen halen. Leon was later thuis (zoals gewoonlijk) want hij had nog een vergadering. De reisaanvraag voor december is ook de deur uit. Zoals het er nu naar uit ziet vertrekken we 19 december vanuit Albany naar Nederland. We komen dus 20 december ’s morgens aan in Amsterdam. We blijven iets meer dan 2 weken. Op 5 januari 2013 vertrekken we weer richting NY. Of dit voor een half jaar is of voor 2,5 jaar weten we nog niet. Het is allemaal erg moeilijk. Het is wikken en wegen en vooral héél veel piekeren. Je bent er de hele dag in je hoofd mee bezig. De ene keer weegt de schaal door naar Amerika, maar een minuut later weer naar Nederland.

Vrijdag zijn Laurence, Sandra en ik met Marina gaan lunchen. Het zal wel een van de laatste keren zijn, dat ze er bij is, want over 1-2 weken moet Marina bevallen van haar tweede kindje. Er is eigenlijk helemaal niks spannends meer aan, want we weten al dat het een jongetje gaat worden. Na de lunch ben ik naar huis gereden en heb ik de was nog weggewerkt. Toen die aan de kant was heb ik geprobeerd om via mijn laptop naar uitzending gemist te kijken op net 5. Sinds afgelopen week lukt het me niet meer om net 5 en sbs 6 te ontvangen. Ik baal hier behoorlijk van. Ik heb het op allerlei manieren geprobeerd, maar geen resultaat. Verder heb ik nog een hele tijd met Eric en mam geskypt. Rond 5 uur moest ik Bibi weer ophalen. Ze is thuis gelijk onder de douche gesprongen, want een kwartier erna moest ze klaar staan om naar een vriendin gebracht te worden. Ze zouden met een paar vriendinnen naar Cross Gates Mall gaan. Strakke planning dus.





Jackie, Gefeliciteerd. Unne leuk daag vandaag same mit dien vruuwke en Jules natuurlik. Schmakelik. Reserveer maar alvast veur in december.

Ben gefeliciteerd. 60 jaor. Fijne daag zondig

Marian dig auch unne leuke daag zondig.

Pieter en Mariel, thanks veur de mail, erg leuk. In december kalle we verder.

Ria, beaterschap. Wat ein gedoons allemaol.

Eric en Janneke, as veur ug neet mier zeen op skype winse veur ug een sjoen vakansie in Afrika.