Long Beach Island New Jersey

Zo Laura, speciaal voor jou. Extra lang, want ik lig twee weken achter met schrijven.

Het eerste weekend van oktober was in Amerika, voor de meeste mensen een lang weekend, want het was Columbus Day, een nationale feestdag. Een ideaal moment om een paar dagen ertussenuit te piepen. Dat hebben we dan ook gedaan. We zijn samen met Connie naar haar huis in Surf City New Jersey geweest. Een mooi huis, pal aan het strand. Je loopt de trap af en staat in het zand, fantastisch. Vrijdag, na school, waren we van plan om te vertrekken, maar Lucy gooide behoorlijk roet in het eten. We zijn later vertrokken, omdat er nog vergaderingen ingelast werden op het werk. Lucy heeft echt serieuze, vette problemen, die niet 1,2,3 opgelost kunnen worden. We kwamen dus pas laat aan in New Jersey, want het is tenslotte 4,5 uur rijden. We hebben nog wat met Connie gepraat en zijn toen snel genoeg naar bed gegaan.

Zaterdag na het ontbijt zijn we naar het strand gegaan. Het was schitterend weer. We hebben van 10 tot 1 op het strand gezeten en zijn warempel nog verkleurd. Wie denkt daar nog aan in oktober. Helaas werd het weer ’s middags minder. We zijn toen met de auto over het eiland gereden. Het totale eiland is 18 mijl lang, dus dat is goed te doen. Oktober is natuurlijk niet het hoogseizoen, maar ik denk dat het in de zomer hutje mutje is a la Scheveningen.

Zondag is Leon eerst gaan rennen. Toen hij terug was hebben we samen een ontbijtje gegeten en is Leon samen met Lars naar een ren wedstrijd gaan kijken die op het eiland georganiseerd was. Connie, Bibi en ik hebben lekker binnen een kopje koffie gedronken. ’s Middags zijn we naar Atlantic City gereden. We hebben over de boulevard gelopen, en het viel ons nog mee dat er zoveel winkeltjes open waren. Aan de boulevard ligt casino aan casino. We zijn eens een kijkje gaan nemen. Bibi en Lars mochten mee, maar ze mochten niet op het tapijt, ze moesten op de tegels (oftewel marmer) blijven staan. Leon en ik zijn eens door het casino gelopen en kwamen tot de conclusie dat we hier nog niet één cent aan kwijt konden. Afschuwelijk wat een koude lol. We hebben een paar keer aan zo’n tafel gestaan, maar ik snap er helemaal niks van. Je ziet wat van die grijze duifjes heel hun hebben en houwen in zo’n automaat stoppen. Wat een doffe ellende. Nee, niks voor ons dus. Bibi en Lars werden gek van het geluid, en inderdaad als je daar op gaat letten wil je al binnen een minuut naar buiten. We hebben het gezien, en daar blijft het dan ook bij. Samen met Connie zijn we bij Starbucks nog een lekkere koffie gaan drinken. Na de koffie zijn we nog op zoek gegaan voor nieuwe schoenen voor Lars. Deze hebben we helaas niet in Atlantic City kunnen vinden, maar we komen er vast nog wel ergens tegen.
Omdat we laat thuis waren en Beau (de hond) nog eerst uitgelaten moest worden, hebben we niet meer gekookt, maar zijn we in een restaurantje dicht bij Connie’s huis iets gaan eten. Eenmaal weer thuis hebben Bibi en Lars met de ipad nog wat contacten onderhouden (de Nederlandse vrienden lagen natuurlijk al lang te slapen, nou ja al lang), Leon heeft nog naar sport gekeken en Connie en ik hebben zitten kletsen. We raken volgens mij nooit uitgepraat, met het gevolg dat we pas om half 2 naar bed gingen. Dit is voor mij eigenlijk veel te laat, maar voor een keertje natuurlijk niet erg.

Maandag hebben we na het ontbijt eerst samen gepoetst. Connie heeft ondertussen nog eventjes met haar moeder uit Bergen op Zoom geskypt en Leon had een conference call van het werk. Ja, ook in New Jersey wordt er aan ASML gedacht. Gelukkig was hij net klaar toen de computer er mee stopte, hij had namelijk de voedingskabel vergeten mee te nemen. Met Lucy gaat het nog steeds niet goed en er komen nu 4 mensen overvliegen om te kijken wat de schade is. Er is namelijk ergens in de machine een slang afgeknapt en die heeft voor heel veel leed (lees water) gezorgd. En dan bedoel ik echt heel veel.
Na het poetsen en vergaderen hebben we onze spullen gepakt en zijn we aan de terugreis begonnen. In Woodbury zijn we gestopt. We moesten nog kijken voor het een en ander, maar ik vond het ontzettend druk. Gelukkig hebben we wel schoenen voor Lars gevonden, dat was eigenlijk ook het belangrijkste. Voor de rest komen we wel terug op een andere dag.

Dinsdag had ik afscheid van Ayako. Ze vertrekt 17 oktober met haar gezin weer naar Japan. Ze gaat in de buurt van Tokyo wonen, eerst een paar weken bij haar schoonouders en van daaruit willen ze rustig kijken voor een huis. Dat blijkt nog niet zo makkelijk te zijn. We zijn met een groepje van de Engelse les naar een soort van wok restaurant geweest. Daar wilde ze graag naartoe. Ik zou eerder denken dat ze voor een dikke vette hamburger of een portie chicken wings gekozen zou hebben, want rijst en noedels krijgt ze de komende jaren weer in overvloed. Het was gezellig, maar afscheid nemen is niet het leukste dat er is. Toch een gek idee, dat je haar waarschijnlijk nooit meer ziet.

Donderdag ben ik na school met Bibi en Lars naar de orthodontist geweest. Zoals het er nu uitziet mag de beugel er over 3 maanden uit. Dat is goed nieuws. Na de tandarts zijn we nog langs de bieb gereden om te kijken voor een film, die Bibi moet kijken voor school en vervolgens zijn we nog naar de supermarkt geweest. Het werd uiteindelijk later dan dat ik had verwacht, met het gevolg dat er van koken niks meer terecht kwam en dat ik besloten heb om de frietpan maar aan te zetten. We waren al klaar met eten toen Leon belde dat hij onderweg was naar huis. Het is de hele week al, heel vroeg uit de veren en erg laat thuis. Het ziet er waarschijnlijk toch iets beter uit met Lucy dan dat ze hadden durven dromen, maar met zekerheid kunnen ze het nog niet zeggen. Ze zijn met z’n alle Lucy uit elkaar aan het draaien en volgende week zal er wel een plan van aanpak komen.

Vrijdag is zoals gewoonlijk mijn Engelse les. Samen met Laurence en Sandra zijn we na de les zoals gewoonlijk een broodje gaan eten en toen zijn we met z’n drieën nog naar BJ’s gegaan. Dit is een groothandel, waar je dus vanalles en nog wat kunt kopen. ’s Avonds heb ik Bibi naar een football wedstrijd van Shen gebracht, daar had ze afgesproken met vrienden van school. Matt kwam nog naar Lars toe die avond en rond een uur of 10 werd hij door z’n ouders opgehaald.

Zaterdag heeft Leon de hele dag weer gewerkt. Bibi en Lars hebben huiswerk gemaakt voor de Nederlandse les, en laat op de middag ben ik met Bibi eventjes naar Crossgates gereden om het een en ander te ruilen. In de mall kreeg Bibi een smsje met de vraag of ze ’s avonds om 20 uur mee ging naar het maïslabyrint. We zijn dus van de mall, linea recta naar huis gereden, snel snel iets gegeten en toen heb ik haar naar Silvy gebracht. Daar zouden de andere meiden ook naar toe gaan. Eenmaal thuis was Leon ook terug van het werk. Hij had Brian aan de telefoon. Brian was samen met Frankie ook bij het labyrint geweest, maar konden de vrienden van Frankie niet vinden. Het was er zo ontzettend druk geweest. Ze zijn toen naar ons toe gereden en omdat ze nog niet gegeten hadden, heb ik nog snel een spaghetti in elkaar geflanst voor ze. Rond half 11 zijn ze weer richting Greenbush gereden.
Bibi hebben we pas laat weer opgehaald bij Silvy. Ze waren uiteindelijk niet naar het labyrint geweest, maar waren bij Silvy thuis gebleven.

Zondag is Leon ’s morgens een klein rondje gaan rennen met Rick. Al vroeg was hij dus alweer uit de veren. Rond 9 uur had hij de kilometertjes alweer erop zitten. We hebben met z’n drietjes een ontbijtje gegeten en hebben Bibi nog maar in bed laten liggen. Rond 12 uur hebben we mevrouw toch maar eens wakker gemaakt. We waren van plan om eventjes ergens naartoe te rijden, maar helaas is het hier wéér niet van gekomen. Leon heeft weer de hele dag gewerkt, weliswaar van huis uit, maar dat is een schrale troost, want er is geen tijd voor leuke dingen. De telefoon gaat over en weer en de laptop maakt behoorlijk overuren.
Maandag moesten Leon en ik voor onze halfjaarlijkse controle naar de tandarts. Alles was gelukkig oké, maar….., ze willen toch dat ik terug kom om een oude vulling te vervangen voor een nieuwe. Dat zullen we dan maar weer doen.

Dinsdag morgen zijn we met een stel vrienden bij Laurence koffie gaan drinken. Ze had ons uitgenodigd. We hebben het zoals altijd weer gezellig gehad. ’s Avonds heb ik voor ASML nog een appeltaart gebakken en voor een vriendin van Bibi die de dag erna jarig was, nog een arretjescake. Deze willen ze met z’n allen onder lunchtijd op school opeten. Gezellig.

Woensdag waren we 21 jaar getrouwd en dat hebben we met z’n viertjes gevierd met een etentje.

Donderdag ben ik naar Laurence gereden om met haar te gaan shoppen. Nee, niet voor onszelf, maar voor Marina die we kennen van de Engelse les. Marina komt uit de Oekraïne en is getrouwd met een Amerikaan en ze verwachten eind november hun eerste kindje. Dit is de eerste “Engelse les” baby. Volgende week hebben we een baby shower georganiseerd. In Amerika wordt het “kraamvisite” namelijk voor de geboorte uitgenodigd in plaats van erna. Ik blijf dit nog steeds iets raars en akeligs vinden, maar we doen maar met de Amerikaanse gewoontes mee, wij moeten ons tenslotte aanpassen aan het land. We zijn goed geslaagd gelukkig, maar dat was nog niet zo eenvoudig. Wat is er een hoop afschuwelijk lelijk spul te koop voor baby’s. Dan heb ik me nog voorzichtig uitgedrukt. Je kunt hier echt foei lelijke kleding krijgen voor een baby. Om eventjes een voorbeeld te noemen, we hebben een vestje gezien, dat als je dit je kind aan doet, het eruit ziet als een stinkdier. Nu zul je vast en zeker wel eens een vieze luier ruiken, maar om je kind als een stinkdier te verkleden, dat is voor mij meer iets voor de carnaval dan voor dagelijks gebruik als ik eerlijk ben.
’s Avonds heb ik Bibi naar een voetbalwedstrijd gebracht van school. Samen met een paar vriendinnen hadden ze afgesproken om te gaan kijken. Ook op vrijdag heb ik haar naar een wedstrijd gebracht, maar dat was American Football.

Zaterdag had Leon ’s morgens een renwedstrijd. Hij heeft een nieuw pr, namelijk de langzaamste 10 km ooit. Hij heeft nog steeds veel last van zijn bovenbeen, maar heeft nog steeds niet de tijd gehad om naar een fysio te gaan. Er zijn teveel problemen met Lucy. Als Lucy zich weer in een beetje rustiger vaarwater bevind zal hij zich beslist gaan melden. Na de wedstrijd was het douchen en hup weer naar de universiteit. Ja, ook de weekenden moeten eraan geloven. Ik heb gekookt, want ’s avonds had ik 20 mensen voor te eten. Verwacht nu niet dat ik een culinair hoogstandje op tafel heb getoverd, want dat was niet mijn bedoeling. Ik heb gewoon gemakkelijk gedaan en het ging er ons meer om, om gezellig samen te zijn, dan om uitgebreid een 5 gangenmenu op tafel te zetten. Het was een geslaagde avond.

Zondag moest Leon weer werken. ’s Morgens om 7 uur was hij op de universiteit en ’s avonds om half 11 pas terug. Leuk zo’n zondag. Ik hoop dat het bijna opgelost is, want het begint me nu een beetje te vervelen. Niet alleen ik, maar ook Bibi en Lars zien hem bijna niet meer. Er is ook nog iets anders dan alleen maar werken.



Sjra en Mien, sterkte

Oma’s en opa, bedankt veur ut poetsen

Maja, veel plezier in Zuid Amerika

Ria weam had dit gedach toen ich dig zondig op skype had. Väöl succes vandaag en hopelik geit ut snel weer beater mit dig. Ich huurde van ug Gerda des se in Meestreech liks.

Jeroen, gefeliciteerd mit dien ierste plek bie de Bridge to Bridge laup

Wieger en Heidi, nog van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag

Miriam, dich auch met diene verjeurdig