Bliksem bezoekje van Maja en Loes

Afgelopen maandag heb ik het huis weer eens van boven tot onder gepoetst. De week ervoor heb ik natuurlijk niet veel gedaan, want Ria en Eveline waren op bezoek. Ik ga dan echt niet uitgebreid poetsen hoor. Ik hou het natuurlijk wel bij, maar als het bezoek weg is, heb ik tijd genoeg om alles weer onder handen te nemen. Leon is op maandagavond gaan golfen. Ze hebben nu met een paar collega’s van het werk een vaste tijd op maandag gereserveerd op de golfbaan. Om 18.30 uur heb ik Lars naar de atletiekbaan gebracht. De trainingen met school zijn afgelopen, maar hij gaat nu een paar weken met een grote groep jongens en meiden trainen op de maandagavond.

Dinsdag heb ik ’s morgens met Monique geskypt. Het was (te) lang geleden dat we elkaar gezien hadden. We blijven onderling wel op de hoogte met uitgebreide emails die we naar elkaar sturen, maar toch, elkaar zien en spreken is leuker. Doordat we elkaar al zo lang niet gesproken hadden, hebben we dan ook lang achter skype gezeten. Ik heb de Engelse les voor de helft gemist, maar dat maakt niks uit. Ik ben gewoon na de pauze naar de les gegaan. ’s Middags had ik mam en Eric nog op skype en natuurlijk Esther. Het begint nu toch echt spannend te worden, want over 4 weken staan ze op Amerikaanse bodem. Dinsdag avond belde Connie nog op. Eigenlijk zou ik daar woensdag naartoe gaan, maar dat moest verzet worden, omdat Len een LaCrosse wedstrijd had. Die wedstrijd zou eigenlijk ’s avonds zijn, maar omdat ze onweer voorspeld hadden, hebben ze de wedstrijd verschoven naar ’s middags. Connie en ik hebben nu afgesproken om een weekje later bij te kletsen.

Woensdag had ik weer eens (voor de zoveelste keer) een afspraak bij de tandarts. Ik durf niet te eten aan de kant waar mijn nieuwe kroon zit. Ze hebben dus wéér foto’s gemaakt, en zijn tot de conclusie gekomen dat ik hele lange wortels aan mijn tanden heb die in mijn holtes zitten te duwen. Nou, daar ben ik dan mooi klaar mee. Ik heb een kuur gekregen (ik word er volgens mij bijna immuun voor) en ik moet nog twee andere pillen slikken. Over twee weken moet ik weer op controle. Als het dan niet verbeterd is word ik doorgestuurd naar een specialist die veel ervaring heeft met “wortels” en anders willen ze me opereren. Nou, dan is er nog heel wat water door de Hudson River gestroomd, want dat laat ik natuurlijk nog niet zo één, twee, drie gebeuren.

Donderdagmorgen heb ik met Wilma geskypt. Ook met haar was het al weer veel te lang geleden dat we elkaar gesproken hadden, dus jullie raden het al, 2,5 uur achter de laptop vliegt dan zo voorbij. Rond de middag ging de telefoon. Jens belde op om te vragen of Leon thuis was want hij wilde Leon feliciteren met zijn verjaardag. Helaas, Leon moet ook op zijn verjaardag gewoon naar het werk. Op donderdag heeft hij altijd vergaderingen met klanten gepland, en dat gaat gewoon door, of je nu jarig bent of niet, daar hebben de klanten geen boodschap aan. Uiteindelijk is Leon iets eerder naar huis gekomen en zijn we ergens onder ons 4-tjes iets gaan eten. Toen we thuis kwamen was het antwoordapparaat ingesproken door Connie. Ze wilde Leon feliciteren en ze vertelde een heel verhaal. Na een minuut of twee was het eventjes stil, en toen kwam ze erachter dat ze Engels aan het praten was. Ze zei, “Waarom ben ik nu eigenlijk Engels tegen jullie aan het praten?” Het was zo grappig om te horen, dat Bibi zei dat we dit op het antwoordapparaat moesten laten staan.

Vrijdag hadden Bibi en Lars vrij van school. Ze hadden een “snowday”. Ja, inderdaad, een snowday. Omdat het afgelopen winter weinig heeft gesneeuwd, hebben ze deze vrije dag nog tegoed. De school heeft besloten om deze te benutten op de vrijdag voor Memorial day, zodat iedereen een lang weekend zou hebben. Lekker dus, zo’n onverwachte vrije dag.

Maandag rond 17 uur kwamen Maja en Loes. We wisten dat ze zouden komen, dus het bedje was al gespreid. Toen ze uit hun auto stapte zei Loes; Ut liekt waal of ik in ein film zit. Wat geweldig allemaol. We moesten er wel om lachen. Inderdaad, we wonen hier erg mooi en met veel plezier. We hebben gezellig wat gedronken en gekletst. En nadat we de koffers naar boven hadden gesjouwd zijn we nog eventjes een klein rondje door Clifton Park gaan rijden. Maja en Loes vonden het helemaal geweldig. Uiteindelijk zijn we bij Ruby Tuesday iets gaan eten. Thuis hebben Maja en Loes nog een roseetje gedronken en rond 23 uur zijn ze naar bed gegaan. Het tijdsverschil en het warme weer breekt je toch een keertje op.

’s Morgens zijn Maja en Loes weer vroeg opgestaan. Samen met Leon, die later naar het werk is gegaan, hebben we een heerlijk ontbijtje gegeten en rond 9 uur zaten de dames weer in de auto richting de Niagra Falls. We hebben samen een hele leuke dag gehad met veel plezier. Helaas was het wat ons betreft veel te kort, en volgens mij had het voor Maja en Loes ook nog gerust iets langer mogen duren. Maar ja, het is nu eenmaal zo. Ze hebben nog een heel programma voor de boeg en moeten nog heel wat kilometertjes rijden als ze dit nog allemaal willen bezichtigen. Het was erg leuk dat ze er waren.

’s Middags komt Bibi uit school en zei dat de leraren hadden gewaarschuwd dat er een tornado op komst was. Waaaaat, een tornado? OMG. Ik heb de parasol en bbq naar de garage gesleept, alle grote bloempotten onder de patiotent gezet en alle kleine potjes en prulletjes in huis gezet. Ik wist zo een, twee, drie niet waar ik het allemaal moest laten. Rond 17 uur begon het in een keer heel snel heel donker te worden en in no time ging het héél hard waaien en regenen. Het slechte weer was nog geen 5 minuten bezig, of onze patiotent lag al aan gruzelementen. Eventjes was ik bang dat alles de lucht in zou vliegen, maar gelukkig is ons dat bespaard gebleven. Het is dus flink tekeer gegaan met harde wind, regen en onweer, maar verder is de echte tornado gelukkig weggebleven. Ik weet niet hoe het op andere plekken in Clifton Park is geweest, maar hier viel het achteraf dus gelukkig nog mee. Het had natuurlijk allemaal veel gekker kunnen aflopen.



Meneer Weijers, weer een joarke dör bie. Gefeliciteerd.

Nicole, dig auch gefeliciteerd. Vriedig is ut zover.

Els, ig loat dig nog get weite.