Auto op bord!

Zondagmorgen is Leon eerst gaan rennen. Bibi en Lars lagen nog in bed, en in de tussentijd heb ik internet nog eens afgestruind naar leuke vakantie adresjes. Ik heb iets gevonden in Puerto Rico. Het is van ons uit maar 4 uurtjes vliegen, dus dat is te doen. We zijn er nog nooit geweest, en hopelijk is het er mooi en vooral lekker warm. Eventjes opwarmen in het Caribische gebied. 6 april vertrekken we al. Raar, voordat we het weten zitten we er al.

Toen Leon terug was van het rennen heeft hij uiteraard eerst de uitslagen van de Venloop gecheckt. Helaas is hij dit jaar weer niet van de partij. We konden geen live televisie uitzendingen vinden via internet, dus dat was wel jammer. Op de site van omroep Venlo stond dat er vanaf 15.30 uur live beelden te zien waren van de Venloop. Noemen ze dit live, als de Venloop al bijna achter de rug is? Jammer.

’s Middags zijn we met Chiho en Laurence gaan bowlen. Het was erg gezellig, maar balgevoel heb ik totaal niet. Bowlen wordt hier veel beoefend, dat kon je ook wel zien, want alleen al in het bowlingcentrum waar wij aan het bowlen waren, zijn 36 banen. Bibi zei al, dit is uns get angurs den op de Lommerberg. Na het bowlen was het nog te vroeg om ergens een hapje te gaan eten dus zijn we met z’n allen bij ons koffie gaan drinken. We zijn eerst bij Stewarts gestopt om ijs te kopen voor de jeugd en zijn toen naar ons huis gereden. De meiden zijn boven in de kamer van Bibi gaan tutten en nagels lakken en de jongens hebben onder in de kelder gebiljart, getafeltennist en tafelvoetbal gespeeld. Rond 19.30 uur zijn we bij Ruby Tuesday iets gaan eten. We hebben alvast een beetje de verjaardag van Laurence gevierd. Eigenlijk is Laurence pas de volgende dag jarig. We waren nog maar net klaar, of we hoorden een enorme knal. Ik dacht eerst dat er iets was ontploft, maar al snel bleek het een auto te zijn, die recht voor onze neus, tegen het restaurant aanknalde. Gelukkig stond er voor het restaurant een ijzeren bank die in de beton stond, anders was hij dwars over onze tafel gereden. We waren allemaal behoorlijk geschrokken, maar toen bleek dat het gelukkig alleen blikschade was, hebben we er achteraf ook nog wel om moeten lachen. Het zou je maar gebeuren, dat een dikke Lexus je zomaar over de tafel komt rijden. We zien het hier met regelmaat op televisie en dan is het de ver van je bed show, maar nu was het toch meenes. Pfff, eventjes stoom afblazen en mijn knikkende knieën laten rusten. We waren net de verjaardag van Laurence aan het vieren, maar voor hetzelfde geld was het haar laatste geweest. Het had helemaal fout kunnen aflopen. We snappen nog steeds niet hoe dit heeft kunnen gebeuren.

Van zondag op maandag ben ik snip en snip verkouden geworden. Ik moest maandag naar de verjaardag van Laurence, maar veel zin om te gaan had ik eigenlijk niet. Ik was liever in bed blijven liggen. Ik ben normaal nooit ziek, maar hier in Amerika heb ik al twee keer in een jaar, flink de griep te pakken gehad. Het zal wel komen door de temperatuur verschillen. Vorige week was het 28 graden en nu nog net 5, en met die frisse wind voelt het aan alsof het vriest. Zo’n grote verschillen hebben we in Nederland gelukkig niet.
Samen met Chiho ben ik naar Laurence gereden. Alina en Sandra waren ook snel genoeg aanwezig. Laurence had goed haar best gedaan om een lunch voor ons te maken, maar helaas voelde ik me te ziek en heb ik maar een beetje zitten pikken. Ik voelde me met de minuut slechter worden en was blij dat we naar huis gingen. Ik heb maar snel iets voor te eten in elkaar geflanst en ben toen met een ibuprofen en een stapel zakdoeken naar bed gegaan. Hopelijk voel ik me de dag erna iets beter.

Dinsdag morgen voelde ik me iets beter dan de dag ervoor. Toch ben ik niet naar de les gegaan, daar voelde ik me niet goed genoeg voor. Ik heb wat naar uitzendingen gemist gekeken achter de laptop, met een doos van 200 tissues binnen handbereik. Eigenlijk moest ik nog wat strijkwas aan de kant werken, maar dit blijft maar liggen. Hier had ik de puf niet voor. ’s Middags heb ik nog geskypt met Esther en Jack. Leon kwam die middag eerder thuis dan normaal en heeft ook nog eventjes kunnen kletsen. Rond 17.00 uur ben ik Bibi gaan halen bij de atletiektraining. Toen ik aan het koken was kwam Lars langs me staan en zei dat hij de dag erna niet naar de Science les wilde gaan. Ik dacht eerst dat er iets gebeurd was, maar dat bleek niet het geval. Nae, ig mot morge onger de les een schaope aug doormidde schnieje en det gaon ig eg neet doon. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Dit zou ook niet mijn ding zijn, maar helaas moet je toch naar school. Iedereen moet dit doen, dus jij ook.

Woensdag ben ik de hele dag thuis gebleven. Ik had geen zin om ergens naartoe te gaan. Het enige dat ik buiten de deur heb gedaan is, Bibi en Lars opgehaald van de atletiek. Het eerste wat ik aan Lars vroeg, was of hij de science les had meegedaan. Jao, maar ig höb neet in ut aug gesneeje. Gelukkig waren er meer kinderen die hier geen zin in hadden.

Donderdag heb ik geskypt met Kumi. Het tijdsverschil van 14 uur met Japan (op dit moment 13 uur, omdat ze in Japan geen zomer en winter tijd hebben) is niet altijd even handig. We hebben weer eens kunnen kletsen. Ik ben blij voor Kumi dat ze een vriendin heeft gevonden, waar ze leuke dingen mee kan doen. Hier was ze zelf erg bang voor, omdat in Japan de mensen erg bescheiden, verlegen en op zichzelf. Gelukkig weet Kumi hoe ze dit aan moet pakken, want dat heeft ze de laatste jaren in Amerika wel geleerd. Het is moeilijk om Japan nieuwe vrienden te maken, maar het gaat haar lukken. ’s Middags heb ik nog eventjes met Ria geskypt. Rond 17.00 uur ben ik weer naar de atletiekbaan gereden om Bibi en Lars op te gaan halen. Lars kwam als eerste aan lopen, en had het vervelende nieuws dat alle atletiek- en gymspullen uit zijn locker waren gestolen. Wat TF is dit nu weer??? Een paar weken geleden bij Bibi een joggingbroek en nu bij Lars. Ik word er niet goed van. Het ergste is dat de atletiek- en gymspullen splinternieuw waren. Dat is dan fraai. Een joggingbroek, sweater, 2 korte broeken, 2 t-shirts, renschoenen en de sporttas. Ik baal hier behoorlijk van. We hebben hier natuurlijk melding van gemaakt, maar de school kan hier weinig aan doen (zoals ze zeggen). Hoe is dit mogelijk, als de locker gesloten is. Ik wordt hier helemaal kriebelig van. Hoe meer ik hier over nadenk des te bozer dat ik wordt. Efin, het is gebeurt en we gaan dus maar weer op pad om nieuwe spullen te kopen. Leuk is anders.


Huug van de Vinne, wat good zek, 1e plaats bie de Bambino laup van deVenloop, en wat bös dig groet gewaore. We schrokke dör gewuun van wie hel des dig gegruid waas. Bibi zei al taege mig, mam kom uns kieke wie groet det Huug gewaore is. En inderdaad ut had geliek.

En de res van de Scopias pupillen en junioren natuurlik auch profisiat mit ugh prestatie.

Jules, geis se Loschja achternao? Dae had auch iddere verjaordig een blauw plek op ut gezich, of de naas kapot. Nea, just kidding. Erg vervaelend allemaol. We skype zaoterdig effkus.

Els, 60 jaor, Gefeliciteerd. Fijne verjaordig bie de Paersstjal. As se Marie van de Paersstjal zuus, duis se um den de groete van Bibi. Haopelik velt ut maondig mit op dien werk, maar waarschienlik det aan iddere lantaarnpaol in Venlo unne groete poster hingt mit dien foto dör op.

Saar waerd 1 joarke. Proficiat. Leuke foto. Mam had ze mig laote zeen via skype.

Wendy, det is inderdaad good om te huure.

Edi, wat is det noe. Haol mig astebleef gen gekke fratse oet. Baeterschap.

Marij, die P det lökt ongertusse good.

Haet onze Harry mit gedaon aan de Venloop? Of is dit unne angere Harry Crommentuyn. 2 oer, det is neet sleg.