Snowboarden in Lake Placid

Tijdens de vrijdag klas moest ik mijn “cultuurschok” bespreken. Ik heb het maar netjes gehouden en ik heb verteld over de verschillen van teenagers hier en in Nederland. Dat ze hier over het algemeen heel kinderachtig zijn (ik heb het niet over iedere Amerikaan hoor). Dat school en ouders kinderen willen beschermen voor alcohol, drugs, en seks. Natuurlijk is dat goed, maar je kunt het ook overdrijven, en dan hebben we het met name over alcohol en seks. De discussie kwam behoorlijk op gang. Ze worden zo streng en klein gehouden op dat gebied, dat zo gauw ze de leeftijd hebben (of nog niet de leeftijd hebben), ook werkelijk alle remmen los gaan. Het werkt in onze ogen averechts in plaats van goed. Als je hier alcohol wil kopen, moet je je identificeren, ook al ben je grijs, en zit je vol rimpels, ze willen weten of je zeker ouder bent dan 21 jaar. Doordat je hier pas met 21 jaar alcohol mag drinken, krijg je dus dat veel jongens en meiden een fack idea hebben, met het gevolg dat ze dus toch wel aan hun alcohol komen. Verder heb ik het ook over het gepiep gehad op de televisie, als er een vies woord gezegd wordt. Je ziet dan bij de ondertiteling F**K, maar je hoort een piepje. Ik zei, dat ieder klein kind heus wel weet dat daar Fuck you staat, ze zijn niet achterlijk. Er zitten programma’s bij, die je gewoon niet kunt volgen van het gepiep. Er is gewoon niet naar te kijken en luisteren. Waarom zenden ze zo’n programma dan ’s middags uit? Ik snap dit gewoon niet. Als je hier een baby met blote billen op tv ziet, is het afgeschermd met blokjes. Kom op zeg, waar hebben we het over. De leraressen zag je hardop denken, en moesten inderdaad toegeven dat het waar was. Ik was zeker niet de enige die het opgevallen was, want na dat ik mijn bevindingen over “cultuurschok” had verteld, kwam de discussie pas goed op dreef. De een vond dit en de ander vond dat, maar we zaten allemaal op dezelfde lijn. Er was maar een vrouw die haar mond hield, en die kwam uit Egypte. Waarschijnlijk is het daar nog erger dan hier. Ik weet het niet, maar denk dat zo.

In het weekend zijn we gaan skieën/snowboarden in Lake Placid. We zijn samen met Laurence, Philippe en hun 3 kinderen gegaan. Om half 7 ’s morgens waren we al op en rond half 8 zaten we in de auto. Na twee uurtjes rijden waren we in Lake Placid, en het was verschrikkelijk koud. Het was nog vroeg, dus het zonnetje scheen nog maar heel zwakjes. Van de parkeerplaats uit werden we met een schuttlebus naar de piste gebracht. Super geregeld dus. Geen gesjouw en gesleep met je hele hebbe en houwe.
Leon moest zijn ski’s nog opnieuw laten afstellen, dus dat moest eerst geregeld worden. Gelukkig was dit zo gepiept. Toen de kaartjes kopen en hup naar boven met die lift. Laurence en ik waren van plan om met snowshoes (met van die tennisrackets onder de schoenen) een tocht te gaan lopen, maar helaas lag er te weinig sneeuw om onze actie uit te kunnen voeren. We hebben dus gezellig koffie gedronken, gekletst en op de spullen gepast. We hebben buiten op het terras kunnen zitten, en de zon begon steeds feller te schijnen, dus het was goed toeven daar. Na de middag kwamen er wolken en zijn we binnen gaan zitten. Pfff, wat was het daar warm. Je moest moeite doen om de ogen open te houden. Bibi was ’s middags niet meer mee de piste opgegaan, omdat ze na het drinken van een chocomel behoorlijk misselijk was geworden. Ze had trouwens ook pijn aan haar kont, want ze was gevallen met snowboarden. Ze heeft ons trouwens verrast, want ze ging meteen vanaf het begin helemaal mee naar boven en zelfs een stuk van de zwarte piste. Het was voor Bibi de eerste keer dit jaar dat ze op het snowboard stond, maar het ging super goed. Natuurlijk rustig aan, en niet als een gek van die berg af schjeezen. Eerst weer eens eventjes het gevoel terug krijgen. Om 16.00 uur werden de liften gesloten en stond het personeel te popelen om naar huis te kunnen gaan omdat het superbowl Sunday was. Iedere Amerikaan zit voor de televisie om naar het football te kunnen kijken. Op de terugweg hebben we eerst nog iets gegeten en hebben hebben we in het restaurant naar de superbowl gekeken. De NY Giants zijn de nieuwe wereldkampioenen!!! We hebben er ook gelijk een nieuw schandaal bij, want één van de zangeressen liet haar middelvinger zien tijdens het optreden. Foei. Er is nu een complete rel ontstaan. Waar schreef ik ook alweer over? Preuts? Oooohh, dat verbeeld je je maar.

Maandag heb ik gepoetst. Ik had een berg was liggen waar je U tegen zei. Abnormaal. Ik snap dit niet dat dit in 3 dagen tijd zich zo kan opstapelen. Ik houd de was altijd netjes bij, want ik heb er een hekel aan als ik een uur sta te strijken, maar nu kwam ik er niet onderuit. Ik heb de hele dag gewassen, gedroogd en gestreken. ’s Middags heb ik nog eventjes met Joep Weijers geskypt. Meneer Weijers was “gehandicapt” want zijn laptop was kapot, dacht hij. Nadat hij de laptop had laten nakijken, kon hij weer skypen en mailen. Zo zie je maar hoe snel je afhankelijk bent van zo’n apparaat.

Onder het eten vroeg Lars of we een email hadden gekregen van school. Nee zei ik, ik heb niks gekregen, hoezo? Nou, vandaag kwam er iemand van de leraren, die kwam zeggen dat we alle ramen en deuren dicht moesten houden en dat we uit het zicht tegen de muur moesten gaan zitten. In Acadia, de school die aan Koda grenst, daar was weer een bommelding. Toen Lars dit zei dacht ik eerst dat hij een grapje maakte, maar het bleek echt zo te zijn. Ik stond eventjes met de mond vol tanden. Dit geloof je toch niet. Verschrikkelijk, wat is er toch allemaal aan de hand. Vorige week een bommelding, nu weer. Ik wordt hier een beetje nerveus van. ’s Avonds had ik Connie aan de telefoon over dit voorval. Ja zei ze, er is echt een lock off geweest. Ze noemen ze dat hier. Iedereen moet dan acuut alles uit handen laten vallen, deuren en ramen op slot, de zonwering omlaag en uit het zicht op de grond tegen de muur gaan zitten. Voor mij klinkt dit heel akelig. Ik vroeg Lars of hij niet bang was geweest, maar dat was gelukkig niet het geval. Volgens Connie gebeuren deze meldingen helaas met grote regelmaat, en iedere keer weten ze in hun achterhoofd dat het vals alarm is, maar moeten ze het toch steeds zeer serieus nemen. Je weet maar nooit natuurlijk, er hoeft maar één gek tussen te zitten. Gelukkig was alles na 10 minuten weer met een sisser afgelopen, maar eng vind ik het wel.

Dinsdagmorgen ben ik eerder naar de les gegaan dan normaal. We zouden gaan skypen met Kumi. Zoals jullie misschien nog wel uit mijn verhalen weten, woont Kumi alweer 2 maanden in Japan. Aangezien het tijdsverschil met Amerika en Japan 14 uur is, wilden we graag iets eerder met elkaar skypen. Helaas verliep niet alles even vlotjes, met als gevolg dat het voor Kumi toch nog laat werd. Het was heel erg leuk om haar weer te zien. Ze hebben bijna 2 maanden in een hotel “gewoond” maar kunnen nu eindelijk in hun huis terecht. Ze was nog steeds bezig met uitpakken van de verhuisdozen. Deze waren in november al verscheept, maar waren pas 2 weken geleden aangekomen. Ik was weer helemaal happy dat ik haar gezien en gesproken had. Jammer dat ze niet meer in Amerika woont, maar “that’s life of an expat” zullen we maar zeggen.





Wendy en Albert, ig haop det ut schnel weer allemaol baeter geit mit pap.

Maurice, joamer, veur hadde os op dien koms verheugd. Waem wet, missjien unne angere kier dit joar.

Frans, die kroene zal ich dich maar bespare, die van Beatrix zien väöl sjonder. Veur wunse uch een sjoen vakantie. Aan schnieje gen gebrek dit jaor, en aan oozel auch neet. Hopelik is de temperatuur iets hoeger den det ut noe is.

Wouter, Jacco en Yves, hiel väöl spass in Oesteriek, maar det zal wel lökke. De groetjes van Bibi. Ut haet zich trouwens opgegaeve veur atletiek te gaon doon mit schjoel. 5 daag in de waek, 2,5 oer, geliek nao schjoel. Den geit um nog waal un stripke aaf, want ut haet bienao gen sport mier gedaon vanaaf det we hie woene. Ich bön benied.

Hé Brenda, lang geleeje det ich get huurde van uch. Thanks. En de groete aan de Boys.

Lil, bedankt veur diene mail. Ich schrief dich nog truuk dees waek unne kier. Sorry, genne tied gehad veur drek te reageren.

Daan wie bevelt ut dich?