Het aftellen kan beginnen

Nog één week en dan gaan we op vakantie naar Nederland. We hebben er zin in, en het begint al een beetje te kriebelen. Bijna alles is geregeld. Het vrijvragen op school, want Bibi en Lars hebben de eerste week van januari eigenlijk gewoon les, het visum en de tickets, we moeten alleen nog nieuwe pasfoto’s laten maken voor het visum dat we op 27 december in Amsterdam moeten halen. We moeten al om 8.30 uur in Amsterdam zijn, dus dat wordt vroeg opstaan, maar dat maakt niet zoveel uit. We zijn blij dat we het kunnen regelen in Amsterdam, anders hadden we het moeten regelen in Canada. Je kunt namelijk geen visum aanvragen in het land zelf waar je het visum voor nodig hebt.

Woensdag heeft Leon uit onze kelder een kerstkrans gehaald. De krans is eigenlijk van de eigenaar, maar alles wat in huis staat mogen we gebruiken. Het plan was om deze voor de deur te hangen, maar toen we dat gedaan hadden, kregen we de deur niet meer open. Dit was dus niet zo handig. Uiteindelijk hebben we de kerstkrans gewoon in de hal gehangen. Er staat nog van alles in de kelder dat we zouden kunnen gebruiken, maar we houden hier niet zo van. Laat maar zitten die kitsch kraam allemaal, we zijn er toch niet met de kerstdagen. Bij ons in de straat is een en al versiering. Ik geloof dat we het enige huis zijn, waar geen lampjes branden buiten. Ik lig er niet wakker van. Ze doen maar allemaal, maar ons niet gezien. Wat een tierlantijn allemaal. Als je er langs loopt hoor je ook nog muziek spelen. Het moet toch echt niet gekker worden. In de winkels smijten ze je dood met kerstspullen, maar of ik echt kan zeggen wauw, nee. Het is een beetje over de top. Doorgeslagen dus. Je kunt het je zo gek niet bedenken of het is er. Je ziet nu zelfs auto’s rijden met kerstkransen voor op auto, en je ziet auto’s die eruit zien als een rendier. Ze hebben dan een gewei aan beide kanten van de auto en een rode neus op de motorkap. Het is voor ons toch echt wel een beetje te gek. Alles wat je ziet is versierd in kerstsfeer, of eigenlijk moet ik zeggen happy holiday, want je mag geen merry christmas meer zeggen.

Donderdag ben ik al vroeg naar Laurence gereden. We hadden in Saratoga in een cafeetje afgesproken en hebben er gezellig koffie gedronken. Het weer was slecht, er lag sneeuw, maar de wegen waren goed te rijden (zoals altijd). Nadat we de koffie op hadden, zijn we nog eventjes gezellig gaan winkelen. Het was een hele gezellige dag. Om half 5 was ik thuis. Om half 6 moesten we bij de tandarts zijn voor controle van de beugel.

Vrijdag heb ik Bibi naar Silvie gebracht. Ze gingen naar een talentenjacht van school kijken en daarna zijn ze nog eventjes naar een basketbalwedstrijd van school gaan kijken. Laat op de avond kreeg ik een telefoontje met de vraag of ze bij Silvie mocht blijven slapen. Oké, als de ouders van Silvie het goed vinden is het ons ook prima. De dag erna zou ik haar op tijd halen, want we moesten nog op pad voor een nieuw snowboard en nieuwe snowboard schoenen. Dit is gelukt. Zowel Bibi als Lars kunnen dus nu uitkijken naar de sneeuw.
Zaterdagavond hadden we een kerstavond met een “white elephant”, soort van surprise avond, met vrienden. We waren met 31 mensen, dus een hele bubs. Ik had uiteindelijk toch nog twee leuke kado’s gevonden na lang zoeken. Wij hadden ook een “white elephant”. We hadden Paul gevraagd om een lege fles goede whiskey. Hij had ons een fles gegeven van een 17 jaar oude whiskey, in een mooie flessenkoker. We hebben de fles gevuld met thee, en zijn naar een wijnhandel gegaan, om hulzen te kopen om de fles weer te verzegelen. Het was ons gelukt. Ik had er een mooie deken bij gekocht. Als je het niet warm zou krijgen van de whiskey, dan kreeg je het nog wel warm van de deken. De Amerikanen drinken graag, dus iedereen had een oogje op de fles “dure” whiskey. Aleen Paul en wij wisten hoe de vork in de steel zat. De fles is van hand tot hand gegaan, en uiteindelijk is er een man mee naar huis gegaan, die hier in Clifton Park een eigen drankenhandel heeft. Hij weet niet dat de fles gevuld is met thee. Ik denk dat hij beteuterd kijkt als hij deze gaat proeven, maar dat hij wel kan lachen om de grap. Wij hebben er in ieder geval stiekem flink om moeten lachen. Toen deze man de deur uit was hebben we het pas aan de rest verteld. Ze vonden het helemaal geweldig, de white elephant is dus gelukt wat ons betreft. We zullen nog wel horen hoe het afgelopen is.

Zondag zijn we gaan wandelen in Saratoga Springs. Het is een mooi groot park met een openlucht theater. Verder staat het bekend om bronnen. Als je erlangs loopt ruik je de zwavel (rotte eieren dus). We hebben een wandeling gemaakt en zijn vervolgens ergens een lekker chocomel gaan drinken. Daar was het wel weer voor, want het is flink koud aan het worden.




Janneke, Gefeliciteerd met je verjaardag.

Diny en Babs geur natuurlik auch van harte.

José, bie dich steit Sarah op de stoep donderdig.

Jack, Margareth en Marina, dank je wel veur de mooie kaart.

Henk, Hansjurgen, Wieger en Mathijs zet de koffie en tompouce maar klaar. Deze keer gaat het wel lukken.

Jack en Esther, nog 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, YES

Angelic, Marcel en Sjuul, hiel väöl succes in Leiden bie ut glaze hoes. Hopelik goat geur nog mier merchandising spullen tbv 3FM Serious Request verkaupe den vurig jäör. Haopelik waal want ut is idder jaor een geweldige happening. Angelic, duis se de groete aan Gerard Ekdom?