Koda Cafe

Vrijdag was er op school Koda Cafe. Dit is een disco avond voor alle leerlingen van grade 7. Matt en Chris hadden donderdag al aan Lars gevraagd of hij meeging, maar Lars had in eerste instantie nee gezegd. Vrijdag bedacht hij zich, en heeft alsnog Matt en Chris gebeld dat hij toch mee ging. Om 18.30 hebben we hem naar het huis van Matt en Chris gebracht, en de vader van de tweeling heeft ze naar Shenendehowa gebracht. Leon, Bibi en ik zijn doorgereden naar Voorheesville. Tammie en Paul hebben een huis gekocht, en ze hadden gevraagd of we een kijkje kwamen nemen. Er waren ontzettend veel mensen, maar dat maakte niks uit want het huis moet nog verbouwd worden, en was op dat moment zo goed als leeg dus ideaal om een kleine party te geven. Paul heeft ons het huis laten zien van boven tot in de kelder. Het is een mooi huis, maar ze willen het flink gaan aanpakken met een verbouwing. Het is nog een aardige klus, maar als het gedaan is hebben ze het super voor elkaar. Tammie had natuurlijk weer een grote tafel met hapjes klaar staan waar iedereen gretig gebruik van maakte. Ze had er een roomkaas opstaan waar een laag jam overheen was geschud. Die jam was gemaakt van zoete jalapeno en was overheerlijk. Ik vroeg haar waar ze die had gekocht, maar het bleek dat iemand die had gemaakt. Tammie ging gelijk naar die vrouw toe, en er is afgesproken dat we binnenkort bij haar thuis de jam gaan maken. Leuk, ik heb er zin in. We zijn bij Tammie en Paul weer vroeg vertrokken, want we moesten de jongens nog op gaan halen van de disco. Ze hadden het erg leuk gehad zoals ze zeiden, dus de volgende keer zullen ze wel weer willen gaan. Mr. Mruz was een beetje aan het stangen geweest met de meiden. Hij had tegen een meisje gezegd, dat Lars met haar wilde dansen. Lars wist nergens niks van, en heeft dit dus ook niet gedaan. Volgens mij heeft hij helemaal niet op de dansvloer gestaan. Ik kan het me in ieder geval niet voorstellen van Lars.

Zaterdag zijn Leon, Lars en ik naar de Universiteit van Albany geweest. Er was een soort van open dag en je kon er rondlopen. Wat een mega grote campus. Ik keek me er de ogen uit. Ik ben vaak op de TU in Eindhoven geweest, maar dit slaat werkelijk alles. Je kunt het je zo gek niet bedenken of het is er. Binnen in het gebouw is een Sushi bar, Starbucks, Wendy’s, broodjeszaak, sportwinkel, boekenwinkel, supermarkt en ik weet niet wat allemaal. Te veel om allemaal op te noemen. Dan hebben we het nog niet over de prachtige sportvelden gehad. Wat een luxe voor “arme” studenten. Het was erg leuk om eens te zien. Er waren ook nog sportwedstrijden bezig, en hebben uiteraard eventjes staan kijken. Bibi had geen zin om mee te gaan en is met Silvy en haar moeder op zoek gegaan naar Halloween kleding. Ja, dit feest zit er bijna aan te komen, en heel Clifton Park begint langzaam het huis en de tuin te versieren voor deze happening. Ik heb op de les gevraagd wat de bedoeling was, want ik snap de clue van het feest niet. Het is eigenlijk een feest voor kinderen, maar als ik de versieringen zie, begrijp ik het niet helemaal. Je ziet grafstenen, doodskoppen, skeletten, doodskisten, spinnen, heksen en andere akelige dingen in de tuin bij mensen staan. Dit noem ik toch niet echt kindvriendelijk. Maar ja, de Amerikaanse kinderen zijn hier mee opgegroeid, dus die zullen hier wel anders tegenaan kijken dan wij Nederlanders. Het is trouwens niet overal akelig versierd. Er zijn ook huizen waar de tuin heel vrolijk is versierd. Het is dus een beetje een mix.

Zondag zijn we met een groep mensen gaan wandelen in de Adirondack. We hebben een wandel route gemaakt bij Cat and Thomas Mountain. We begonnen heel ijverig, maar het werd al snel heel serieus. Het was een behoorlijk colletje kan ik jullie vertellen. Ich had ut piepke laeg toen ich bove waas (Marc, missjien kens doe dör dich waal iets bie veurstelle). Mijn god wat een geklim en geklauter. Over beekjes, door de modder, berg op, berg af, springen en elkaar vasthouden. Maar het klimmen werd uiteindelijk beloond met een geweldig mooi uitzicht op Lake George. We hebben boven op de berg onze lunch opgegeten en zijn toen weer naar onder gewandeld want het was koud en er stond een behoorlijk wind. Je zou verwachten dat de terugweg makkelijker zou gaan, maar dat viel nog vies tegen. Het was goed uitkijken en erg voorzichtig zijn. Na een wandeltocht van ongeveer 3.5 uur was ik blij dat ik in de auto kon gaan zitten. Ik was bekaf.

Maandagmorgen vroeg ik aan Lars hoe ik een powerpoint moest maken. Hij heeft het me uitgelegd, en toen iedereen op school was ben ik me hier eens voor gaan zitten. Ik moet namelijk een presentatie houden tijdens de Engelse les over Nederland. Dit is voor mij de eerste keer, dat ik zoiets in elkaar moest flansen, dus ik ben hier wel eventjes mee bezig geweest. Ik was bijna klaar, en toen ………….. crashte de laptop. De harde schijf. We hadden de laatste tijd al vaker mankementen aan de laptop, maar ik geloof dat we nu toch echt naar de Apple store moeten gaan (wat is dit vervelend zeg). Al het werk voor niks geweest. Gelukkig hadden we een tijdje geleden een update gemaakt, en hebben we nog een kopie van alles. Ik zou er niet aan moeten denken als alle foto’s foetsie zouden zijn. Dat zou ik toch echt heel erg vinden. Maar gelukkig is dat niet het geval. Het is natuurlijk wel balen.
’s Avonds zijn we gaan uit eten bij P.F. Chang. We hadden namelijk iets te vieren. We waren 20 jaar getrouwd. Ja, jullie lezen het goed, 20 jaar. OMG, time flies.

Dinsdag heeft Leon zijn contract getekend. Het is nu dus definitief dat we 1,5 jaar langer blijven. We gaan nu dus ook plannen wanneer we in december op “vakantie” gaan naar Reuver. Op vakantie in je eigen huis, hoe gek is dit. Ik ben wel benieuwd hoe dit aanvoelt. Ik denk heel raar. Waarschijnlijk komen we van 23 december tot 8 januari. We hebben er wel zin in. Ik ben er “bang” voor dat het twee drukke weken gaan worden.
Gisteren heeft Lars ook zijn laatste spuit gehaald. Jullie geloven het niet, maar hij ging zitten en klaar. Heb ik de vorige week een half uur grote consternatie gehad, een week erna is er niks meer aan de hand. Ik vroeg hem hoe dit kon. Noe weite ze teminste miene naam, zei hij lachend (als een boer die kiespijn heeft).






Jack, Margareth en Marina, hiel väöl sterkte.

Marc, jao leuk, wannier kump se ut vogelhuuske bringe?

Yvette, ich dink neet det Bibi dao intrapt. Ut is blie det ut dör zelf vanaaf is.

Astrid, gelökkig waas ut neet nuudig det geur een tusselanding mos make.

Wilma en Max, bedankt veur de groetjes, ich höb ze gekreege via Esther. Thanks.

Monique en Paulien, geur höb nog een kei leuk tripje veur de boeg. Heerlijk, geniet dör van. Neet te väöl tasjes en schjoon kaupe. Zek maar taege Wouter det ut hielemaol good geit komme. Ich höb ut breefke nog in mien beurs zitte.