ouderavond op Shenendehowa

Dinsdag avond hadden we ouderavond op de school van Bibi. Dit gaat heel anders dan in Nederland. Bij binnenkomst moest je het lesrooster van Bibi vragen. Daarna moet je naar haar homeroom gaan. Daar kon je ergens op een stoel gaan zitten en vervolgens werd je toegesproken via de intercom. Lekker onpersoonlijk en slecht te verstaan. Toen de directeur via de intercom was uitgesproken, mocht je naar het volgende leslokaal. Je loopt op zo’n avond dus het “parcours” dat Bibi iedere dag moet lopen. Je maakt kennis (nou ja kennis), je ziet dus de gezichten die je nu kunt plaatsen bij de naam. Dit is wel fijn, nu weet je tenminste over wie je het hebt. Iedere leraar of lerares had een praatje van zo’n 10 minuten. Ze vertelde je dan, wat er verwacht wordt en wat het programma is voor het komende jaar. Waar iedereen op hamerde was, dat je huiswerk moest maken. Volgens de leraren hadden de high school leerlingen veel huiswerk. Sorry hoor, maar ten opzichte van Nederland is dit om te gillen. Ik vond de “ouderavond” erg gejaagd. De leraren raffelen hun praatje af, sommige waren nog niet eens klaar met hun praatje, en je kon alweer naar het volgende lokaal lopen. Och ja, wat maakt het uit, het is ook niet de bedoeling om hier een gesprek te voeren over je kinderen, dan maak je maar een persoonlijke afspraak met een leraar.

Op woensdag hadden we een ouderavond van Lars. Ook hier ging het een beetje op dezelfde manier dan bij Bibi. Het zegje van de directeur werd nu niet via de intercom gedaan, maar via het smartbord. Ze lieten een videoboodschap zien. We zagen nu dus een gezicht erbij. Het was dus iets persoonlijker. De dag ervoor waren we ergens in de lucht aan het zoeken toen we stemmen via de intercom hoorde. Ook deze ouderavond vond ik erg gejaagd, druk, rumoerig, en onoverzichtelijk. De meeste leraren droegen geen batch met hun naam erop, dus het was voor ons “buitenlanders” erg moeilijk om te zien wie nu de leraar was en wie de ouder. Voor de meeste ouders is het natuurlijk bekend hoe de leraren heten, omdat ze al meerdere kinderen op deze school hebben zitten. Voor ons is dit niet het geval. Op het einde van de avond kregen we een papiertje in de handen geduwd, en daar kon je eventuele verbeter punten op invullen. Jullie snappen natuurlijk al, dat dit een aandachtspunt is geworden.

Vrijdag ben ik weer naar de les geweest in Saratoga. Er was weer een nieuwe “student” Laurence. Mijn eerste indruk toen ik Laurence zag was, dat ik dacht dat ze wel eens uit Frankrijk zou kunnen komen. Ik vond ze gewoon heel Europees uitzien, ik weet niet waarom, maar het voelde gewoon zo. Laurence begon zich voor te stellen aan de groep, en wat denk je, ze komt uit Frankrijk. Ik sta er versteld van dat mijn voorgevoelens ook nog klopte. Voor hetzelfde geld kwam ze uit Rusland.
Na de les, zijn we met 8 meiden/dames nog ergens geweest lunchen. Na de lunch moest ik maken dat ik thuis kwam, want Bibi had iets eerder de school uit dan normaal.

In het weekend waren we eigenlijk van plan om naar Boston te rijden, maar aangezien Leon de laatste weken erge lange dagen had gemaakt, leek het ons toch niet zo’n goed plan. We hebben er dus voor gekozen om gewoon thuis te blijven, en uit te slapen. Zaterdagmiddag zijn we wel nog richting Lee gereden. Het ligt ongeveer een uurtje rijden van ons vandaan. We waren op tijd thuis want Bibi had met de jongens en meiden van school afgesproken om op school naar American Football te gaan kijken. Leon, Lars en ik hebben haar gebracht, en zijn zelf ook nog blijven kijken. Het was ontzettend druk op school. Hele families zaten op de tribune toe te kijken hoe Shen de wedstrijd aan het spelen was. Ik heb hier natuurlijk totaal geen verstand van. Ik heb meer rond zitten gapen hoe iedereen zich aan het amuseren was dan dat ik van de wedstrijd heb gezien. De cheerleaders sprongen gaten in de lucht en de meisjes van de color guard deden ook goed hun best met de vlaggen. Het was een zeer grote groep. Ik denk dat je er in Nederland geen hond voor weet te strikken, en hier lopen ze zo trots als een pauw met de vlaggen rond. Het was mooi om te zien. Rond 22.00 uur was de wedstrijd afgelopen en konden we verkleumd van de kou naar huis toe. Ik moet zeggen het is een happening op zich, maar de wedstrijd zelf kon mij geen minuut boeien. Toch heb ik me goed geamuseerd en vond ik het leuk om eens zo’n wedstrijd mee gemaakt te hebben.

Zondag ben ik samen met Leon gaan sporten. Leon is gaan zwemmen en ik heb geroeid (op het droge hoor). Na een uurtje sporten zijn we richting huis gegaan. Bibi en Lars hadden zich al gedoucht en waren helemaal klaar. Na snel een boterham te hebben gegeten, zijn we naar de appelboer gereden. Het was ontzettend lekker weer, en volgens mij had heel Clifton Park en omstreken hetzelfde idee als ons, om appels te gaan plukken. Het was dus erg druk. Er stond een lange rij met auto’s te wachten om bij de boomgaard te komen. Het was wel leuk om zelf je appels te plukken. Lars heeft alleen de tas opgehouden, want stel je voor dat hij een appel aanraakt. Hij is zo vies van fruit, dat hij het zelfs nog niet eens aan raakt. Na dat we de tas vol hadden, hebben we nog eventjes rondgelopen over het erf. Er waren verschillende standjes, je kon gebak en drinken kopen, skelteren, paardrijden en appels wegschieten met een of ander in elkaar geknutseld luchtdruk “geweer”. Er was dus vanalles te doen. Toen we alles gezien hadden zijn we nog mini golf gaan spelen.

Maandag was Columbus day. Bibi en Lars hadden vrij van school, maar moesten om 10.00 uur bij de tandarts zijn. Bibi kreeg haar beugel aan de onderkant en Lars moest op controle. Vanuit de tandarts zijn we richting bieb gereden om boeken in te leveren. We zijn s’middags naar Colonie Centre gereden om voor Bibi een sportbroek te kopen. Om 16.00 uur hadden we met Leon afgesproken bij Crossgates Mall. Daar moesten we nieuwe sportschoenen voor Bibi kopen. Ook dat is gelukt. Leon is samen met Lars naar huis gereden en Bibi en ik hebben nog eventjes rond geslenterd in de Mall.



Eric en Janneke, det zoog dör good oet op de foto.

Jeroen Pollen, doe höbs dich de bein ongur de vot oet gerend in Eindhoven. Wat ein prestatie. 1e in dien categorie op de halve marathon. Geweldig, of zoe wie Leon al zei awesome.

Babs, ut moos waas good, ut vleis waar lichtelik aangebrand mit det gezwets van os.

Renske en Babs, leuk det geur de naeve en nichte daag weer nie laeve ingeblaoze höbt. Helaas zien veur neet van de partie dit jaor. Good idee trouwens om ut op Amerikaanse wijze te doon. Det schaelt unne haup werk.

Henk Teesink, het bed is gespreid. Leuk dat je eventjes aan komt, we kijken er naar uit. Helaas hebben ze hier geen Hema, waar we een kopje koffie met een lekkere tompouce kunnen eten. Is Starbucks met een lekkere donut ook goed?

Ria en Peter, good uch weer gezeen te höbbe. Geur ziet druk mit de verbouwing. In december kom ich uns in de nieje behanjel stool zitte en den laot ich mien veutjes uns lekker verwenne.