Afspraak in het ziekenhuis

De eerste week op school is alweer voorbij. Alles gaat weer z’n gangetje, en er is weer iets meer regelmaat in huis dan de afgelopen 10 weken. Bibi en Lars gaan beide weer graag naar school.

Het afgelopen weekend hebben we weinig ondernomen en uitgevoerd. Een weekendje niks is ook wel eens lekker. Leon heeft helaas moeten werken. Zowel zaterdag als zondag heeft hij lange dagen gemaakt op het werk. Er waren problemen met de machine. Zaterdag nacht om half 4 werden we door een Nederlandse collega uit bed gebeld. Het ging natuurlijk over Lucy (de machine), maar hij had er niet meer aan gedacht dat we met tijdsverschil zitten. Nou, bedankt. Om half 6 werd er weer gebeld, nu door een Amerikaanse collega. GROM. Leon is opgestaan en naar het werk gegaan. Hij dacht een halve dag nodig te hebben, maar het werd ’s avonds 22.30 uur. Het weekend was voor hem dus voorbij. Het erge was, dat het probleem nog niet verholpen was. Gelukkig, ging het de volgende dag een stuk beter.

Maandag had ik afgesproken met Connie. Ze zou na dat de lessen waren afgelopen, naar ons toekomen om een kopje koffie te drinken. We hebben weer lekker kunnen bijkletsen, want het was al weer een tijdje geleden dat we elkaar gezien hadden. Gezellig.

Dinsdag moest ik naar het ziekenhuis in Albany. Leon ging mee, omdat ik bang was dat ik niet alles zou begrijpen wat ze zouden zeggen. Om 12.00 uur waren we in het ziekenhuis, maar toen bleek dat we pas om 13.00 uur aan de beurt waren. Nou, dan maar eerst ergens een kleinigheidje eten, en dan weer terug. Na een uitgebreide echo van mijn aderen, zijn ze tot de conclusie gekomen dat ik hieraan geholpen moet worden. Ze gaan het weg laseren. Ik zit hier eigenlijk niet op te wachten, maar ik zal wel moeten. Hopelijk is de kleurplaat op mijn been daarmee dan ook verwijderd. Ik laat het maar gewoon doen, maar fijn is anders.

Bibi kreeg dinsdag haar plaatjesbeugel. Gelukkig had ik Connie al geregeld, dat zij Bibi naar de tandarts bracht, omdat ik niet wist of ik het zou halen met de tijd. En maar goed dat ik dat gedaan had, want ik was anders veel te laat geweest. Leon heeft me thuis weer afgezet, en is naar het werk gereden. Ik had nog geen stap binnen gezet, of de telefoon ging, het was Leon, de tandarts had gebeld dat Bibi al klaar was. Hup, de auto weer in en naar de tandarts schjeezen. Na een hoop geregel van nieuwe afspraken, zijn we van de tandarts uit naar het sporten van Lars gegaan. Ik moest Math en Julia ook nog meenemen, dus de auto was vol. Rond 18.00 uur waren we thuis. ’s Avonds zijn we nog met Lars naar de sportwinkel gereden om nieuwe ren schoenen te kopen.

Donderdag is Monique op bezoek gekomen. Ook dit was erg gezellig. Het was een koude regenachtige dag, dus heerlijk om dan lekker een middag op de bank te hangen en over ditjes en datjes te praten. Leon was op tijd thuis, en is ’s avonds nog met Rick gaan rennen.





Familie Senders uit Aalst! Dat is lang geleden. Het was nog de Pulsarr tijd, ondertussen werkt Leon al 14 jaar bij ASML. Leuk dat jullie ons gevonden hebben.

Joost, wat goed van Jan dat hij nieuwe PR’s heeft gehaald. Dit ligt niet alleen aan Leon hoor, en zijn heel veel goeie trainers bij Scopias.

Oma Anna, väöl plezeer op de verjaordig maondig. De vlaai aete we waal in december. Abrikoeze vlaai volgens Lars en Bibi. Bie deze is de bestelling geplaatst.

Familie Brands, hiel väöl sterkte.

Pascal, auch dich alweer un jäörke aaijer gewaore. Veur höbbe via skype veur dich gezonge. Missjien höb se ut neet gehuurt, maar den ken se ut laeze.

Brenda, hopelik höb se get aan de tips veur NY.

Marina, Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de glo-ri-a in de glo-ri-a in de glo-ri-a. Väöl plezeer donderdig. Vörig jaor op diene verjäördig kreege we te huure dat veur ginge verhoeze nao NY. Mit een lekker teske koffie en stökske vlaai vertelde ich op diene verjaordig ut avontuur van os aan dien pap en mam. Die veele bienao van de stool aaf. Noe woene we al bienao een jaor hie. Mosse uns kieke wat de tied omvluug.

Marij Verlinden, Hieperdepiep hoera. Dör zien in september ontzettend väöl miense jäörig die we kenne. Auch dich heurs hie bie. Gefeliciteerd.