Einde zomervakantie

Zo, de vakantie zit erop. Tien weken is lang genoeg geweest. Woensdag was de eerste schooldag. Bibi moest al om kwart voor 6 opstaan, want haar bus komt rond 6.40. Dat is héééél vroeg en vooral als je de laatste 10 weken hebt kunnen uitslapen. Het “luxe” leventje is nu toch echt voorbij, en er moet weer gewerkt worden. Lars heeft nog geluk. Hij heeft dezelfde bus als vorig schooljaar, en wordt pas om 8.15 uur opgehaald. De planning van de bus verliep niet helemaal vlekkeloos de eerste dag, want we dachten eventjes dat de bus ons vergeten was omdat hij 20 minuten later dan gepland pas kwam. Ik had al bijna de sleutels in de hand om Lars naar school te brengen, maar gelukkig was het niet nodig. Het zal ook voor de chauffeur wel weer zoeken en wennen zijn waar hij overal moet stoppen.

Leon belde me rond het middaguur op dat hij thuis kwam lunchen. Hij dacht dat ik me alleen zou voelen, omdat Bibi en Lars op school waren. Doordat het kantoor nu maar 5 minuten rijden van ons huis ligt, is dit mogelijk. Wat gezellig, dit heb ik nog nooit meegemaakt. Normaal gesproken is dit ondenkbaar.

Bibi was rond half 4 thuis. Bekaf. Dit hakt er wel in als je al om kwart voor 6 uit bed moet. Het was op school een leuke dag geweest. Huiswerk hadden ze nog niet, dus dat scheelt. Lars had na school nog eerst track en field, dus hij kwam niet met de bus terug, maar ik moest hem zelf gaan halen. Hij had gelukkig ook een leuke dag gehad, alleen 1 ding vond hij niet zo leuk. Een lerares had namelijk de hele tijd She tegen hem gezegd. Toen ze uitgepraat was, had Lars gezegd; You know that I am a boy, right? I wear a pink shirt, but I am not a girl! De hele klas had in een deuk gelegen. De juffrouw kreeg een rood hoofd en bood haar verontschuldigingen aan. Doordat Lars de juffrouw nu een beetje voor schut had gezet door dit te zeggen, was het ijs gebroken. In eine kier höb ich dör nieje vrunj bie, allein omdet ich det zei. Det is toch neet schtom wat ich zei, of waal? Ja, dat zijn ze niet gewend. Een Amerikaans kind zou hier niks van gezegd hebben. Ze zouden de juffrouw niet verbeterd hebben. Lars kwam Mr. Mruz nog tegen en hij had het natuurlijk al via de tamtam van school gehoord, en moest er om lachen.

Na dat ik Lars van het sporten had gehaald moest ik nog eventjes naar een winkel toe. Ik was op zoek naar een Dutch oven, dit is niks anders dan een pan met deksel die in een hele hete oven kan staan. In deze pan ga ik proberen een brood te bakken. Ik had al in verschillende winkels gekeken, maar ik kon nergens de goede maat vinden. Helaas in deze winkel ook niet, maar wat ik wel gevonden heb zijn BESCHUITEN. Heerlijk. Het zijn de echte, uit Nederland. Ik heb gelijk een heel winkelmandje vol gekocht. ’s Avonds hebben we bij de koffie een beschuit met (nep)muisjes gegeten. O, wat smaakt dit goed na zo’n lange tijd. Ben dus helemaal happy nu.

Ondertussen hebben we een Dutch oven gevonden. We hebben de deeg gemaakt, dit is nog simpeler dan simpel, het is 1 minuut werk. Vervolgens moet je het 12 uur laten rijzen. ’s Morgens heb ik het brood dus eerst in de loei hete voorverwarmde ketel gedaan en toen in de oven. En raad eens, er komt een geweldig mooi, super lekker luchtig brood tevoorschijn. Zitten we in Nederland te hannessen met broodbakmachines, hier stop je het in een voorverwarmde ketel en klaar. Het volgende portie deeg is al weer gemaakt. Een kleuter kan dit nog, zo simpel is het.

Wat we ondertussen ook hebben aangeschaft is een slow cooker. Dit wordt in Amerika denk ik wel in ieder huishouden gebruikt. Ik had er nog nooit van gehoord. Toen we in de vakantie op de camping waren bij Paul en Tammie, liet ze ons vlees proeven dat in zo’n slow cooker gemaakt was. We vonden het heerlijk. Voor nog geen 20 dollar hebben we ons zo’n slow cooker aangeschaft. Het is het proberen waard voor dat geld. Afgelopen week heb ik al 3 keer het apparaat gebruikt, en ook dit werkt perfect. Je doet alles in de pot en het vlees komt er snotgaar uit.






Jack, Esher en Jules, dit is nog uns niejts. Hie vlooge twieje kinjer van de bank, en ze zien al aan ut aafstreepe.

Monique, typefoute dao kiek ich neet nao. Ich weit wat bedoeld waerd en det is voldoende. Zelf bön ich hielemaol gen ster in de Nederlandse taal, dus de halve tied laes ich dör on nog euver haer.

Els, ich höb uitzending gemist gekeke. Inderdaad, ich herken hiel väöl plekskus in NY. Ich wis neet det dit programma al weer op de Nederlandse televisie waas, dus noe ken ich iddere waek weer via miene laptop kieke.

Lil, nog bedankt veur diene lange mail. We zien weer hielemaol op de huugte. Ut waas inderdaad (te) lang geleeje. Volgende waek zulle we uns biekletse via skype.

Frans, det is toch een good teiken det ich dich 10 jaor jonger sjat den desse bus.

Yvette, inkeltje NY hadde Bibi en Lars natuurlik erg leuk gevonje. Den waas se mit os in december truuk gegaon nao Ruiver. Det zoel ge zien gewaes, of neet.