Bastogne koeken in plaats van beschuit met muisjes

In het weekend zijn we op kraamvisite geweest bij Youri en Femke. We hebben eindelijk de kleine Fynn kunnen bewonderen, nou ja kleine. Beschuit met muisjes, daar hoef je natuurlijk niet op te tellen, maar een heerlijke bastogne koek smaakt ook erg lekker na dat je zo’n koek al 6 maanden niet meer hebt geproefd. Oh, wat is het dan toch lekker. Volgens Femke waren ze hier te koop, dus ik ga maar eens op zoek. Het was erg gezellig, en we hebben ook nog een rondleiding door het huis gekregen, want Youri en Femke zijn namelijk net 2 maanden verhuisd. Het ziet er allemaal erg mooi uit. We hebben het niet te laat gemaakt, want Youri en Femke maken op dit moment tropentijden, met een kleine die om de 2 uur om voeding vraagt. Ben ik blij dat Bibi en Lars deze periode al weer lang voorbij zijn.

Afgelopen week heb ik samen met Bibi en Lars een bezoek aan de tandarts gebracht. Ze mogen zich melden voor een beugel. De eerste stap is gezet, het happen. Bibi had de hoofdprijs, zij mocht 5 keer opnieuw happen. Geen pretje. Bij Lars ging het gelukkig allemaal in 1 keer goed. Over 3 weken moeten we terug, en dan gaan ze beginnen met de beugel zelf. Wat ze precies allemaal gaan doen, ik heb geen idee, maar 1 ding weet ik wel, ze hoeven gelukkig geen buitenbeugel. Verschrikkelijk zo’n stellage rond om je hoofd. Ik zei tegen de tandarts dat het in Nederland heel veel werd gedaan. Hij begon te lachen en zei; That’s very old-fashioned. Nobody wants to walk with a outside brace. En dat klopt. Sorry, maar ik ben niet zo hip om te weten dat dit ouderwets is. Als ik het zie in Nederland zou ik bijna zeggen dat je de blits maakt met zo’n beugel. Je ziet er onderhand ieder kind mee lopen. Ja, ik denk dat ze qua tandtechniek toch wel heel ver voorliggen in Amerika. Wie weet komt het nog eens overwaaien naar Nederland.

Donderdag is na twee weken eindelijk de laptop gemaakt. Ik ben weer helemaal blij. We hebben nieuwe software moeten instaleren, maar toen deed hij het nog niet. Leon heeft toen via een collega nog andere software gekregen om te instaleren, en gelukkig hebben we weer contact met de buitenwereld. Je kunt het je gewoon niet meer voorstellen hoe het is, als je geen laptop/computer hebt. Je mist toch echt een hele hoop. Na veertien dagen kon ik eindelijk weer fatsoenlijk mailen en skype, en dat was ook wel te merken. Het ene skype verhaal was nog niet verteld of de volgende was al aan het bellen. Leuk.

Vrijdag ben ik naar Saratoga geweest, Engelse les. Iedere school heeft vakantie, alleen wij gaan door. Ik vind het niet erg, maar als ik echt wat te doen heb of ik wil met Bibi en Lars ergens naartoe, ga ik gewoon niet. Geoorloofd spijbelen doe ik dan maar. Ik heb in heel mijn schoolperiode nog nooit gespijbeld, dat durfde ik gewoon niet. Ik was een sjiethoes wat dat betreft. Als het eventjes kan wil ik toch gewoon door blijven gaan, want ik vind het veel te gezellig. Ik had eerst Yanet opgehaald, en we zijn toen naar Saratoga gereden. Ze vertelde me dat ze zeer waarschijnlijk over 2 weken terug gaat naar Mexico. DIT IS NIET LEUK. We zijn in een korte tijd, zeer goeie vriendinnen geworden, en als je eenmaal iemand gevonden hebt waar je het leuk mee hebt, en ze moet dan terug, dan is dit verschrikkelijk balen. Dit zal de komende tijd nog wel vaker gebeuren. De meeste mensen op de cursus zijn namelijk voor een bepaalde tijd in Amerika, en als de tijd van het contract om is, moeten ze zich weer melden in hun thuisland. Dit geld ook voor ons, maar dat duurt nog eventjes.




Carla, gelukkig det geur op een “fijne” manier afschied höb kenne nimme van Frans. Helaas koste veur dur neet bie zien. Toet euvermaat van ramp krege veur vandaag auch nog de condeleance kaart die veur nao Maja hadde gestuurd truuk op os eige adres. Veur haope det de kaart alsnog aankumpt, auch al is het den later den wat gebroekelik is. Ich dink waal det Maja dit begriept.
Trouwens, veul succes in Didam.

Marij, die bratkartoffel mit zwiebelsauce hadde veur auch waal gelus. Leuke foto’s die se hads opgestuurd. Leon zei al, wat zien dat kaerels gewaore. En inderdaad, as se die al unne tied neet gezeen haes, zien ze in eine kier “volwasse”

Ria, smiet de beuk maar in de opehaard. Det exame höbs se gehaold, en noe een groet kruuts dur achter. Hang de vlag maar oet. Ich wol det ich dur hielemaol vanaaf waar, maar det duurt nog efkus.

Babs, de breudjes baopao zien oeteindelik gelökt. Ze ware euverheerlik.

Rob, gefeliciteerd mit diene verjeurdig. Maak dur unne sjoene daag van. Marie-José leuk det se get op de site schriefs.

Angelique, det vel van uch laote pimpe had geur auch kenne doon toent geur bie os op vakantie waard. Ich weit allein neet of Rob dich den nog truk kos. Ich dink ut neet. De aanbiedingen vleege dich hie om de oere veur een strak gezich te kriege, maar nae, dank je wel, laot mich den maar een paar rimpelkus höbbe. Ze höbbe nog werk zat aan die Amerikane hie. Dao velt nog ut ein en anger aan te sjoestere om die strak te kriege, maar volgens mich lokt det neet zoe hiel erg good bie sommige (al meine ze det waal).

Jaqueline en Anique, veur zolle ut ech hiel erg leuk vinje as geur zolt komme. Ich haop det ut allemaol geit lökke. Veur wachte in spanning aaf. Geur ziet van harte welkom.

Els, volgens mij moet je na je vakantie in de Biesbosch-Schwarz Wald-Frankrijk-Breda een week op het yoga matje liggen om bij te komen. Wel erg leuk allemaal.
Trouwens, de hamburgers zijn wel lekker (dan heb ik het niet over Burger King of McDonalds), maar niet voor iedere week

Sorry angere Els, det ich McDonalds dör bie vermeld, maar die kenne ech neet tippe aan de echte burgers die ze hie make. Die zien echt heerlik.