New York State Exam en Citotoets - Reisverslag uit Clifton Park, Verenigde Staten van Maud Teeuwen - WaarBenJij.nu New York State Exam en Citotoets - Reisverslag uit Clifton Park, Verenigde Staten van Maud Teeuwen - WaarBenJij.nu

New York State Exam en Citotoets

Door: opperuiver

Blijf op de hoogte en volg Maud

10 Mei 2011 | Verenigde Staten, Clifton Park

Afgelopen woensdag hebben Bibi en Lars een New York State examen moeten maken. Dit is te vergelijken met de citotoets. In de hele staat New York hebben de kinderen dan op hetzelfde tijdstip het examen. Volgende week hebben ze er weer eentje. De hele school is zich gek aan het maken, zoals dat ook in Nederland gebeurt, over hoe moeilijk dat het wel niet is. Bibi en Lars hadden zoiets van, ik zie wel, en dat is ook de beste instelling. Is het niet, dan is het niet, jammer dan, volgende keer beter. We liggen er niet van wakker. Het is zoals het is. Ze doen knetter goed hun best op school, en het gaat echt geweldig goed, dus als dit examen zou tegenvallen, niks aan de hand. Laat je niet gek maken, en al helemaal niet door anderen.

Donderdag ben ik zelf naar de cursus geweest. In de bibliotheek van Clifton Park wordt Engels gegeven aan buitenlandse mensen. Ik was al langer van plan om iets te gaan doen, en waarom zou ik dan niet de taal beter willen leren. Van een juf van Bibi had ik al een tip gekregen dat er op school in de avonduren ook Engelse les werd gegeven. Maar ik vond het tijdstip zo ongelukkig. Op dinsdag en donderdag van half 7 tot 9 vond ik echt geen tijd om te gaan. Dan is het spitsuur in huize Teeuwen en vind ik het niet fijn om weg te gaan. Ik doe liever iets overdag. Ik heb er dus voor gekozen om naar de cursus te gaan die bij de bibliotheek wordt gegeven. Iedere donderdag van 9.30 tot 11.30 uur. Een perfecte tijd. Ik ben dus donderdagmorgen voor de eerste keer naar de les gegaan, en ik moet zeggen dat het heel gezellig was. Er zijn twee groepen, eentje met mensen die helemaal geen woord Engels spreken, en in de andere groep zitten mensen die laten we zeggen vakantie Engels praten of beter. We hebben een hele leuke groep. Het is een echt vrouwenclubje om het zo maar te zeggen. 2 Mexicaanse, 2 Chinese, 1 Afghaanse en 1 Japanse. Het is voornamelijk praten. Het gaat over vanalles en nog wat. Ik kan zeggen dat ik gelijk een klik had met de 2 Mexicaanse vrouwen Karina, en Yanet, en met de Japanse Kumi. We hebben al veel met elkaar zitten praten, af en toe met handen en voeten, maar we weten wat er bedoeld wordt. Vooral Kumi heeft het moeilijk met Engels. Ondanks dat ze al een hele tijd in New York woont is haar Engels nog niet zo denderend. Maar dat maakt niks uit. We komen er wel. Kumi woont in Malta, dat is dicht bij Saratoga Springs. In Saratoga wordt op vrijdag zo’n zelfde cursus gegeven, dus we hebben afgesproken om samen met Karina en Yanet op vrijdag naar Saratoga te gaan. Dit is voor Kumi natuurlijk ook gezellig, en daar gaat het tenslotte toch om.

Bibi heeft donderdag een atletiekwedstrijd gehad. Leon had zich opgegeven als vrijwilliger om te helpen. Hij kan het dus niet laten om ook hier in Amerika een handje mee te helpen. Het was een super strakke planning, en het liep als gesmeerd. Abnormaal hoe snel hier alles geregeld was. Bij de atletiekbaan hebben we de ouders van Silvy ontmoet. Silvy is een Amerikaanse meid, die net als Bibi, 2,5 jaar in het buitenland heeft gewoond (Dresden). Ze hebben elkaar gevonden en hebben dus een hoop gemeen met elkaar. Silvy kan zich natuurlijk helemaal verplaatsen in de situatie waar Bibi nu in zit. Het mooie is dat de vader van Silvy met dezelfde machine te maken heeft als waar Leon aan werkt, alleen dan op een ander gebied. Hoe toevallig kan dit zijn. Er was dus gelijk een hoop gesprekstof. Het fijne is, dat als ik het in het Engels niet meer weet, ik kan overschakelen naar Duits, want ook dat verstaan ze. Altijd makkelijk natuurlijk, alhoewel ik dan ook weer diep moet nadenken. Ik geloof dat het Engels me op dit moment beter af gaat dan Duits, dat is nog nooit voorgekomen. Zo zie je maar waar 4 maanden Amerika goed voor zijn.

Vrijdag was het afscheidsfeest op school. Om 19.00 uur had Bibi afgesproken met Silvy. Ze zouden samen naar het feest gaan. (Nicole, nee, ze had geen date (gelukkig). Ik hoop dat dit ook niet gebeuren gaat in Amerika want dat maakt het allemaal lastig en ingewikkeld als we weer in Nederland wonen. Maar dat heb ik natuurlijk niet in de hand. In Nederland lopen ook genoeg leuke jongens rond, misschien nog wel meer als hier in Amerika. Wae wet weurd ut ter zijner tijd geweun unne Ruiverse jong. Ut haet nog tied genog). Bibi zag er leuk uit in haar jurk. We moesten natuurlijk nog een paar foto’s maken, want thuis wilde ze dat niet. Stel je voor dat iemand dit zou zien. Dat zou toch een ramp zijn. Maar op school kwam ze er niet meer onderuit, want de vader van Silvy wilde ook een paar foto’s maken, en daar durft ze natuurlijk geen nee tegen te zeggen. Yes, wij natuurlijk gelijk misbruik maken van de situatie. En jawel hoor, het is vastgelegd. Toen de ceremonie van foto’s knippen voorbij was, liepen ze allebei de zaal binnen naar het feest. Leon, Lars en ik zijn nog eventjes gaan winkelen en hebben bij Stewarts een heerlijk ijsje gegeten. Ik ben helemaal geen ijsliefhebber, maar ik moet toegeven dat ik nog zelden zo’n lekker ijs heb gehad.
Toen het feest was afgelopen moesten we Bibi natuurlijk weer gaan halen. Nou, je zag me wat voorbij wandelen. Ik heb verschillende meiden met de hakken in de hand naar de auto zien lopen. Blaren aan de voeten van de schoenen, en de jongens hadden de stropdas al in de broekzak zitten. Ik vond het wel grappig om te zien. Dik, dun, groot, klein, volwassen, kind, wat een verschillen allemaal. Volgens Bibi was het feestje leuk geweest, maar is het op het Valuas toch leuker. Hier is het allemaal een beetje stijf, en in Nederland is het veel losser. Het is toch leuk om het ook hier meegemaakt te hebben. Het galafeest op het Valuas heeft ze nog in het vet zitten.

Zondagmorgen moest Bibi een citotoets maken voor de Nederlandse school. Dit is natuurlijk helemaal niet leuk, maar o zo belangrijk. We merken meer en meer, dat Bibi en Lars steeds vaker moeten nadenken hoe een woord ook alweer in het Nederlands wordt gezegd. Dit is natuurlijk begrijpelijk want we zitten ondertussen al 4 maanden in New York, en ze horen de hele dag door Engels. Ik kan echt zeggen, dat ze vloeiend Engels praten allebei. Ik ben er zelfs een beetje "jaloers" op, dat ik het nog niet zo goed kan, maar dat komt helemaal goed. Toen we nog maar pas in Amerika woonden vond ik het raar om de kinderen Engels te horen praten. Nu, na 4 maanden, vind je dit alweer heel normaal. Raar eigenlijk, dat je dit na zo’n relatief korte tijd normaal vind, want zo normaal is het eigenlijk helemaal niet dat je zo snel een vreemde taal leert.

’s Middags zijn we met Paul (een collega van Leon uit Swalmen) zijn vriendin en dochter Sammy, naar het tulpenfestival in Albany geweest. Je loopt door een groot park, en er staan hele mooie perken met tulpen. Prachtig om te zien. Natuurlijk gaan wij weer op pad zonder fototoestel. We doen de ronde snel, nu de tulpen nog mooi zijn, een keertje over maar dan met fototoestel. Er was tevens een soort van braderie, nou als wij ergens niet van houden, is het dat wel. Verschrikkelijk. In Nederland zal ik hier echt nooit naar toe gaan. We hebben er doorheen gewandeld, en er was werkelijk nog niet een kraampje dat ik zei, hier hebben ze leuke spulletjes. Voor onze smaak allemaal heel ouderwets. Nou, dat scheelt weer in de beurs. Je kunt hier met een gerust hart over een braderie lopen, want er blijft je echt niks aan de vingers plakken. Ondanks dat we niet van een braderie houden, was het heel gezellig samen. We hebben wat rond gewandeld, en naar muziek geluisterd, want er waren ook verschillende optredens. Voor Amerikanen waren dit beroemde bands, maar voor ons dus niet. Rond 17.00 uur waren we weer thuis, en hebben we ons een dikke trui aangetrokken want het was verschrikkelijk koud. Ze hadden 20 graden voorspeld, maar dat was het nog lang niet. De Amerikanen klagen over het weer, dat het hier al zo lang koud is, is niet normaal voor de tijd van het jaar. De winter was ook al zo koud. Nou, dat hebben wij dan weer. Alles abnormaal in plaats van normaal. Maar ja, dat is het in Nederland ook zo te lezen. Het is toch ook niet helemaal normaal dat Nederland het warmste plekje van Europa is. Nog eventjes en dan komen alle Grieken, Italianen, Spanjaarden en Portugese naar Nederland op vakantie in plaats van Nederlanders daar naar toe.



Jack en Esther, leuke foto bie de Bercke. Helaas zien veur dur dit jaor neet bie. Noe ken op die plek zich ut graas un bietje bekomme.

Gwenn, doe bus unne bikkel om boete te gaon zjwumme. Dich leever as ich. Ich haaij neet zoe van water, maar det wis se natuurlik al. Den motte de musse toch echt van ut daak aaf valle wil se mich in ut water zeen. Waem wet, noe hubbe veur een zjwumbad achterom, missjien goan ich ut nog leuk vinje om in ut water te zitte. Klein kenske dink ich.

Ria, nog effekus op de tendjus biete en den bus se dur vanaaf. Nims se mich de beuk mei as se kumps.

Wilma, we zien weer helemaol bie gekald. Hubs se nog lekker gewanjeld. Rundje kermis in Tegelen?



  • 10 Mei 2011 - 18:51

    Lily:

    heye familie Teeuwen
    Leuk om jullie verslag weer te lezen en Bibi je ziet er geweldig mooi uit in de Gala jurk
    Hoop wel dat er nog een paar foto's meer volgen.
    Jullie waren tenminste slim, niet zo'n hoge hakken maar gewone gemakkelijke schoentjes, groot gelijk.
    groetjes uit herkenbosch van ons allemaal
    doei doei Lily

  • 10 Mei 2011 - 19:35

    Els Cuijpers:

    Dir berichtje is speciaal veur Bibi.
    Want maedje waat zuus dich der moej oet in die jurk.
    Veur hebbe efkes motte wachte op de foto maar..........ut haet zich geloent !!!
    Super huur!!!!!!!!!!!

    En Maud ich zal maar Ruivers blieve schrieve he angers verliers ze det mich auch nog!!!!!
    Sjoen det dien Ingels zoe good geit .
    Onveurstelbaar he ich huur ut dich nog zegge in november "zal mich get waere"
    Maar ja as ze mot lök ut allemaol he!!!!

    Hiel vuul groetjes oet de Ruiver.
    Els en Jac

  • 10 Mei 2011 - 21:07

    Jolanda:

    Ha Bibi wat zie je er chic uit!

    Leuk om te volgen hoe het met jullie gaat!

    Heel veel groetjes

  • 11 Mei 2011 - 06:51

    Astrid:

    Wat ein moei maedje zeg, erg leuk en zoe volwasse al......!
    Kiendjes waere groeet he Maud? Maar kinse trots op zien, zuut d'r geweldig oet.

    Vuul succes met dien ingelse les, geit zeker lukke.

    Heej is ut al compleet zomer, neet normaal, steur wal wat wermte nao och toe.
    Beej os is ut ein drukte van belang, daakdekker is vandaag begonne aan ut daak van Maurice!
    Aardige klus, maar kump good.

    Hiel vuul groetjes van de ganse bubs.

  • 11 Mei 2011 - 09:55

    Esther:

    Jee, wat un plaetje! Erg mooi Bibi, good gekoaze! En idd Astrid, kleine maedjes waere groét! Op noa t volgende, geur maakt zoveul mit in zonne korte tied, om "jaloers" op te waere!
    Auch veur dig Maud bun ig bliej desse doa weer get mier anschluss hubs gekrege biej de cursus. Hiel veul succes en veural plezeer! Maar det kumpt waal good met dig! XXXX veur ug allemoal en toet gauw!(al is t den op skype)

  • 12 Mei 2011 - 07:43

    Jose:

    Moeije meiden........

  • 12 Mei 2011 - 12:23

    Anita En Jeroen:

    Wat weer een leuk verhaal.

    Myrthe is ook weer in het land en die heeft het erg leuk gehad in Amerika.
    Ze konden alleen niet het Empire State Building op, want het was erg bewolkt. Ze zijn wel naar het museum geweest over 9/11 en het was aangrijpend.
    Niagara waterfalls, Orlando en Miami waren super. Al met al een geslaagde vakantie, alleen vond Barry het heel duur geworden.

    Groetjes maar weer en oja Myrthe is per 1 juli niet meer bij atletiek, ze gaat verder met voetballen. Anita

  • 12 Mei 2011 - 19:24

    Will Van Marc:

    Schrijf nu maar Will van Marc ipv Marc en Will want manlief is bij jullie......
    Hij belde zojuist en zei dat hij zo hartelijk door jullie ontvangen is en dat het goed vertoeven is daar bij jullie.....
    Goed pension, even reclame maken voor degenen die nog komen.....
    Ook vertelde hij dat jij, Maud, nog een lief voedselpakketje had klaargemaakt voor onderweg vandaag. Ben blij om te horen dat jullie goed voor hem zorgen (moet niet al te mager terugkomen....)
    Bedankt voor de lieve zorgen daar aan de andere kant.....
    Het is hier wel een beetje rustig maar voorlopig geniet ik nog.....
    Lieve groetjes van mij, Will

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Maud

family Teeuwen bij de Grand Canyon

Actief sinds 13 Dec. 2010
Verslag gelezen: 416
Totaal aantal bezoekers 360217

Voorgaande reizen:

09 Januari 2011 - 30 Juni 2013

Albany

19 Augustus 2012 - 28 Augustus 2012

New Orleans en Destin

Landen bezocht: