Op zoek naar een jurk

Omdat Bibi na de zomervakantie naar de highschool gaat, hebben ze voor alle 8th graders vrijdag 6 mei een afscheidsavond georganiseerd. De dresscode voor de meisjes is dan een sjieke jurk, dus jullie snappen het natuurlijk wel dat hier nog naar gezocht moet worden. Nu is het niet zo heel moeilijk om hier zo’n jurk te vinden, want de winkels hangen er vol mee. Maar om de goeie jurk te vinden is natuurlijk een ander verhaal.
We hebben dus vrijdagavond maar eens een poging gewaagd. Bibi en Silvy hadden met elkaar afgesproken dat ze gingen shoppen. Natuurlijk moesten ze er wel naartoe gebracht worden, want hier kan je niet eventjes op de fiets naar de winkels toe. Ik ben dus met ze mee gegaan naar Crossgates Mall, een groot overdekt winkelcentrum. Het plan was dat Bibi en Silvy alleen gingen, en dat we dan op een bepaald tijdstip weer ergens bij elkaar kwamen. Dat leek ons een goed plan. Maar ik had echt nog niet één stap gezet, en daar had ik de security al in mijn nek hangen. Hij vroeg wat het plan was. Ik heb hem uitgelegd wat de bedoeling was, maar dat mocht volgens hem niet. “Kinderen” tot 18 jaar mochten op vrijdag en zaterdag niet alleen door het shopping center lopen, er moest 1 volwassenen bij zijn. Ik wist niet wat ik hoorde, tot 18 jaar, laat me niet lachen. En nu. Het plan viel dus in diggelen. Ze mochten alleen onder begeleiding van de security naar grotere winkels. Bibi zei, ga maar, dat komt wel goed. Ze had de telefoon toch bij zich, dus ik kon haar ieder moment bellen. Ik heb Bibi en Silvy dus maar laten gaan, maar was natuurlijk erg nieuwsgierig hoe het af ging lopen.
Na een uurtje had ik zelf zoiets van, ik zal ze maar eens bellen. Ik had de telefoon al in m’n hand, en toen zag ik ze opeens in dezelfde winkel als waar ik was. Een winkel, waar ze volgens de man van de beveiliging, eigenlijk helemaal niet mochten komen. Ik ben dus naar ze toe gegaan en vroeg of de security ze naar deze winkel had gebracht. Nee zei Bibi, we zijn stiekem de grote winkel uitgegaan, en iedere keer als we iemand van de securtiy zien, duiken we een andere winkel in. Ik moest er toch wel mee lachen, ik zou hetzelfde gedaan hebben. Kom op zeg, meiden van 14 jaar die niet alleen mogen shoppen. Waar hebben we het eigenlijk over. Ik heb af en toe het idee, dat je hier 24 uur per dag 7 dagen in de week in de gaten wordt gehouden. Niet altijd een prettig idee, je kunt het ook overdrijven.

Zaterdagmorgen hadden Leon en Lars een ren wedstrijd in Albany. Lars had al eerder in die week gezegd, dat hij niet mee ging, omdat hij al lang niks meer aan sport gedaan had. In Nederland ging hij minimaal 2 keer per week met heel veel plezier naar atletiekvereniging Scopias, maar hier mag hij helaas nog niet bij de atletiek vanwege zijn leeftijd, erg jammer. Vrijdagavond zei Lars in een keer, dat hij toch mee wilde gaan. Het begon al om 8.30 uur, dus ze moesten al vroeg in de auto zitten. Achteraf was Lars toch blij dat hij was meegegaan. Ondanks dat hij al meer dan 5 maanden niets meer aan atletiek heeft gedaan, is hij toch 3e geworden. Knap hoor.

In de tussentijd dat Leon en Lars aan het rennen waren, zijn Bibi en ik weer gaan shoppen, op zoek naar een jurk. We hebben er gelukkig eentje gevonden. Echt heel erg mooi, maar ik geloof niet dat zo’n jurk in Nederland nog ooit een keer gedragen wordt. Ik denk dat de jurk na het afscheidsbal in het carnavalkoffer verdwijnt. In Amerika zie je met regelmaat de meisjes in zo’n jurkjes lopen, de winkels hangen er vol mee. Dit zijn wij echt niet gewend. Het ziet er mooi uit, maar om in zo’n jurk eventjes op de fiets naar Jan Linders boodschappen te gaan doen, zie ik niet gebeuren.

Lars is trouwens weer helemaal in z’n nopjes, want de trampoline (die we hebben laten verschepen) is weer opgebouwd. Hij heeft al weer flink gesprongen en salto’s gemaakt. Hij is het dus nog niet verleerd. Wouter Schuwer, je moet nu iets verder op bezoek komen voor een sprong te wagen, je bent van harte welkom, plaats genoeg.

Zondag zijn we naar het Thacher Park in de buurt van Albany geweest. Dit is een geweldig mooi gebied dat bekend staat om z’n kalksteen kliffen, watervallen en bossen. Er zijn trouwens veel fossielen te vinden. Je loopt langs de kliffen onder de watervallen door. Op de terugweg zijn we nog een kijkje gaan nemen bij het Nature Center. Heel mooi, leerzaam en vooral voor ons ook veel dieren en planten onbekend. Je ziet hier vaak vogels vliegen, dat je denkt dat ze uit de vouliere gevlogen zijn, zulke mooie kleuren hebben ze.

Deze week gaan we de knoop doorhakken. Leon hebben ze een week of 4 geleden gevraagd of wij er serieus over na wilde denken om langer in Amerika te blijven. Deze vraag hadden we wel een keertje verwacht, maar zo snel hadden we dit nog niet verwacht. Achteraf snappen wij ook wel dat ze het graag zo snel mogelijk willen weten, omdat er heel veel contracten aan vast hangen en papieren rompslomp. We hebben zelf steeds gezegd, minimaal een jaar maximaal 2,5 jaar. Als we namelijk langer dan 2,5 jaar blijven hebben Bibi en Lars geen aansluiting meer op de middelbare school, wat inhoudt dat ze de middelbare school moeten afronden op de internationale school in Maastricht of Eindhoven. Dit is iets wat we absoluut niet willen. We gaan dus alle plusjes en minnetjes eens tegenover elkaar zetten, en dan moeten we een keuze maken. We zullen zien wat het wordt. Spannend.




Bo van Duuren, Wat leuk des se nao Lars een kaertje hubs gestuurd. Det vonj dur echt hiel leuk. Ut hingt nao op zien kamer. Dank je wel. En wat fijn det ut weer good geit mit dich. Hopelik blief det zoe. Vuul plezeer mit de musical en natuurlik op kamp.

Eindelik Esther, nao twie waeke hubbe veur os weer uns gezeen. Zo lang hubbe veur os nog noeits gemis. Det mot auch neet te dök gebeure, want dao vinj ich nieks aan (en dich trouwens auch neet). Fijne vakantie same.

Karlijn, doe zoogs dur sjoen oet in dien gala kleid. Vriedig is Bibi aan de beurt.

Eric, höbs se dien oranje shirt aan gehad zoaterdig mit keuninginnedaag?

Laupersgruupke van de Ruiver, good gedaon in Remunj. De 1e plek, geweldig, we hadde auch neet angers van uch verwacht natuurlik.