Ravage bij Stewarts

Het weekend ben ik begonnen met ramen wassen. Daar kon je echt niet meer doorheen kijken. Ik had het idee, dat de ramen de laatste 5 jaar zeker geen sopje hadden gezien. Ze waren echt heel, heel smerig. Het is een hels karwei. Je moet eerst de gordijnen eraf halen (ook maar gelijk in de wasmachine gestopt), vervolgens een of ander rolgordijn, dan nog een hor, en als laatste een houten stellage die ze voor de ramen hebben, om het kleine ruitjes te laten lijken. Een crime. Ik krijg dit zelf niet gedaan allemaal, eraf schroeven en weer eraan maken, dus Leon heeft me meegeholpen. Ik ben blij dat het gebeurd is,want die vieze ramen waren me een doorn in het oog.

‘s Middags zijn we naar de Duitse slager gereden. We kwamen natuurlijk (zoals altijd) op het nippertje aan, dus de vitrine was leeg. Alles moesten ze uit de koeling halen. We hebben dus maar een paar dingetjes meegenomen. Ze verkopen in deze winkel ook typisch Nederlandse en Duitse spullen zoals, 8 stroopwafels (5 dollar), beschuiten (4 dollar), dropjes, mondain sausbinder (5 dollar), eier nudeln (6 dollar). Ze slaan hier wel een slaatje uit, want je betaald de hoofdprijs. Wel fijn om te weten dat ze hier bepaalde spullen verkopen die je echt mist in het buitenland, want het is o zo lekker om een keer bouillon met een lekkere beschuit erin te eten. Voor een keertje wil ik dan wel de hoofdprijs betalen.

We zijn nog naar ASML gereden. We hadden nog steeds niet onze zomerkleren die Leon en ik in november al hadden meegenomen, opgehaald. Aangezien ze voor maandag mooi weer melden (25 graden) wordt het dus tijd dat we de kleren in de kast hebben liggen. Op de terugweg moesten we nog even bij Stewarts stoppen om melk te kopen. Lars had de melk in de hand en Bibi en ik waren nog even wat rond aan het kijken. In een keer hoorde we klaats, en er was een grote melkbom in de winkel ontploft. Jullie raden het al, Lars had dus de fles melk kapot laten vallen. Zo, daar lag dus 1 gallon (bijna 4 liter) van de witte motor op de grond. O nee hé, wat een ravage. Jullie zullen vast wel weten hoe het eruit ziet als je een glas melk om laat vallen, maar hoe het eruit ziet als je 4 liter melk op de grond laat vallen kan ik bijna niet beschrijven. Het ligt echt door de hele winkel, van plafond, muren, rekken, diepvries, toonbank tot in onze haren. Lars was er natuurlijk zelf van geschrokken. Ik heb aangeboden om het schoon te maken, maar dat deden ze zelf. Aan de kassa zei ik dat ik twee flessen ipv één fles moest afrekenen. Ook dat hoefde niet. Nou, komen wij er weer goed vanaf. Niet opruimen en niet hoeven te betalen. Lucky. Op het moment dat dit gebeurde wisten we niet waar we kijken moesten, de melk lag letterlijk ongeveer door de hele winkel. Toen we eenmaal in de auto zaten, hebben we toch ook wel hard erom moeten lachen. Alleen al het gezicht van Lars toen hem dit gebeurde was al grappig genoeg. Onder het eten ’s avonds stoot hij ook nog een glas water omver. Wat een knakworst is het toch

Zondagmorgen zijn we met een collega van Leon naar Lake George gereden. Het was heel mooi weer. We hebben een flink stuk gewandeld. In de bossen lag nog veel sneeuw, dus het was hard ploeteren om er doorheen te lopen. Het werd op een gegeven moment wel tijd dat we weer terug naar de auto liepen, want de sneeuw begon hier aan daar te smelten en we kregen dus flinke natte voeten.



Cristien en Lil, det geur in Herkenbosch, euver Ruiverse luuj in New York mot proate. Ut mot toch neet gekker waere.

José, foutje, ich probeer dur woensdig aan te dinke.

Marc en Will, leuke skype naam hub geur uch oetgekoaze.

Marc en Renske, we hubbe ut geboarte kaertje afgelaope zoaterdig gekrege. Leuk kaertje, ich had ut al via Eric ziene webcam gezeen.