concert

Leon hoorde de afgelopen week op de radio, dat Michael Bublé in Albany zou optreden. Nou, dat geloof je toch niet, Michael Bublé die bijna in je achtertuin een concert geeft. Wat dacht je. Wij natuurlijk gelijk op de site zoeken naar kaarten, en we hebben er nog kunnen krijgen ook. Geweldig. 18 juni is het zover. We gaan dan met ons viertjes naar het concert. Sorry, Esther en Angelique, dat ik alleen ga zonder jullie. We doen het nog eens over als ik terug in Nederland ben. Afgesproken?

Toen we aan het kijken waren in de concertagenda zagen we ook nog dat ZZ top and Lynyrd Skynyrd kwamen optreden in Albany. Zij komen 21 mei. Voor een goeie 100 dollar hebben we 4 kaartjes kunnen krijgen. Leuk om het eens een keertje mee te maken. Het is niet gelijk een band waar ik in Nederland naar toe zou gaan, maar om er voor een habbekrats eens naar te luisteren en tussen te staan, vind ik wel leuk. We laten ons verrassen. Helaas Eric, jullie zijn dan niet meer hier anders had je mee kunnen gaan. Jammer, was leuk geweest.

Zaterdagmorgen ging de bel bij de voordeur. Iets wat we hier natuurlijk niet zijn gewend, want onverwacht bezoek zullen we hier niet krijgen. Leon maakt open en je raad het al, surprise, Jehova’s getuige. Ook hier komen ze dus aan de deur.

Zaterdagavond hadden we eigenlijk willen gaan eten bij Dinosaur, dit restaurant ligt in Troy. Leon was hier met het werk al eens geweest, en het was er lekker. Omdat er geen parkeerplaats was te vinden, zijn Bibi en ik alvast naar binnen gegaan om te vragen voor een tafeltje. Leon en Lars gingen in de tussentijd op zoek naar een parkeerplaats. We vroegen voor een tafeltje van 4, nou, dat ging dan 2 uur duren. Zo druk was het er. Bibi heeft toen Leon gebeld, dat hij ons maar weer kwam oppikken. Andere keer misschien meer geluk. We zijn toen terug naar Clifton Park gereden. Waar zullen we nu gaan eten? Laat ons proberen bij Outback. De wachttijd was daar iets minder, maar toch tussen de 45-60 minuten. Nee, dus ook hier niet. Uiteindelijk zijn we bij Chili’s terecht gekomen. De honey-chipotle crispy chicken crispers smaken zoals altijd verrukkelijk.

Zondag is Leon voor het eerst in 3 maanden eens een flink stuk gaan rennen. Lars is met de nieuwe crossfiets meegefietst . Leon had eerst op de laptop gekeken waar hij een beetje rustig kon rennen, en heeft vervolgens wat straatnamen opgeschreven. Je bent hier zo een stuk van huis weg, en je weet echt niet meer waar je zit. Na een dik uur kwamen ze terug. Het is hier heel heuvelachtig, en 3 maanden niet serieus kunnen trainen, dus het was vies tegengevallen. Maar, nu dat het weer wat beter wordt, kan Leon weer de trainingen oppikken zoals hij dat in Reuver ook deed, dus zal de conditie wel weer snel terug zijn.

Zondagmiddag hadden we de baby shower BBQ van Femke en Youri. Om 12.00 uur moesten we aanwezig zijn. Jim (eigenlijk James) had de BBQ al aan staan en was al flink bezig met kippenpoten te braden. Voor de kinderen hadden ze nog hotdogs. Zoals het bij ieder Amerikaanse party gaat neem je weer iets mee. Ik had tortilla gemaakt. Snel klaar en altijd lekker (good food). Er stond vanalles op tafel, wraps, salades, koudeschotel, groenten uit de oven, fruit en nog wel het een en ander. We konden gelukkig buiten zitten, want het weer was heerlijk. Na dat we gegeten hadden was het tijd voor de kado’s. Zelf vond ik het een beetje langdradig als ik eerlijk ben. Je bent meer dan een uur aan het kijken naar wat voor kado’s iedereen meegenomen heeft. Bij ieder rompertje, slabbetje, slofje, speentje, badje, dekentje etc etc. is het , Oh what nice, Oh sweet, droll, awesome. De Amerikanen hebben overal een verhaal bij. Tuurlijk is het leuk allemaal, maar om bij ieder kado een half uur stil te staan heb ik geen geduld voor. Sorry hiervoor. Misschien komt dit ook wel, omdat we niet meer in de kleine kinderen zitten. Deze tijd hebben we achter de rug. Bij ieder kado, wordt ook de naam opgeschreven van wie dat ze het hebben gekregen en bij sommige werd nog een foto gemaakt samen met de aanstaande moeder. Nou dit zijn dingen, leuk om een keertje mee te maken, maar geef mij maar de Nederlandse manier. Het klinkt misschien heel negatief, zo bedoel ik het niet hoor. Ik heb me goed geamuseerd, maar het is toch echt heel anders dan in Nederland. Ik vind het ook raar dat de baby er nog niet is. Je hebt een feest, maar het kindje moet nog geboren worden. Weird all.