Happy Birthday to Bibi

Na dat we zaterdag eerst op ons gemak nog wat in huis hadden gerommeld, zijn we naar een garage gereden, om een proefrit te maken. Ja, we zijn nog steeds zoekende, en we weten nog steeds niet wat voor merk het uiteindelijk gaat worden. Ik moet zeggen dat Leon en ik op één lijn zitten, maar Bibi en Lars zitten helaas op een ander lijn. We zullen zien wat het gaat worden, en of we überhaupt nu een auto gaan kopen, of dat het toch pas volgend jaar wordt. We don't no. Er stroomt nog heel wat water door de Hudson, voor we de knoop gaan doorhakken. Het tripje naar de garage heeft iets langer geduurd dan verwacht, dus zijn we na onze proefrit eerst even naar huis gereden om een boterham te eten en om te skypen. Bibi had namelijk om 15.00 uur afgesproken met de meiden uit Reuver om te skypen. Ze waren op een verjaardag, dus dan heb je gelijk iedereen bij elkaar zitten. Het is gelukt, en ik geloof dat Bibi weer helemaal up to date is. Na het skypen zijn we richting Albany down town gereden. We waren op zoek naar Rolf's Pork Store, dit is een duitse slager. We hadden gehoopt dat we hier eens een keertje rauwe ham of paté konden kopen. Dat is iets wat je hier nergens tegenkomt. Maar helaas, de slager was om 17.00 uur dicht, dus wij stonden aan de gesloten deur. We keken er raar van op dat de winkel al dicht was, we zijn blijkbaar al helemaal gewend aan de amerikaanse openingstijden (24 uur per dag). Volgende keer beter. Helaas durf ik er zelf niet alleen naar toe te gaan, omdat de buurt echt heel fout is. Nog geen 100 meter van ons vandaan stonden 5 politieauto's met een grote kermis aan lichten. Toen we er langs reden bleek dat ze er een paar gearresteerd hadden, en die stonden daar mooi te kijken met hun handboeien om. Nou, als ik dit zie, ben ik er al helemaal klaar mee. Rij maar lekker door, weg uit deze buurt. Je ziet dit soort praktijken hier dagelijks op tv, en dan spotten ze er niet mee hoe het eraan toe gaat. Maar dat je dit in levende lijve meemaakt op nog geen 10 km van je huis is toch wel raar. Weg hier, je moet hier niet zijn, en anders maar een jaar geen rauwe ham en paté (helaas).

Uiteindelijk zijn we nog op zoek gegaan naar een klein kadootje voor Bibi, want zij was tenslotte de dag erna jarig. Ze wil graag een ipad, maar toevallig dat Leon op het werk hoorde dat vandaag de allernieuwste geintroduceerd werd, en daar wil ze uiteraard op wachten. Ik geef haar groot gelijk. Ze heeft dus nog iets in het vet.

Zondagmorgen hebben we met z'n drietjes Lang zal ze leven gezongen voor Bibi. Ze lag nog in bed, dus we hebben haar wakker gezongen. Lars had een kadootje voor Bibi gekocht zei hij. Wij dachten allemaal, hoe komt hij dan aan dat geld hiervoor, maar toen kwam de aap uit de mouw. Hij had een stereo installatie voor Bibi gekocht op animal crossing. Dit is een nintendo spelletje wat ze samen wel eens spelen. We vonden het wel een origineel kado, en moesten er wel om lachen dat hij dat gedaan had. Leuk. Ondertussen was het tijd om op te staan, want de laptop zal wel roodgloeiend staan vandaag. En inderdaad, opa en oma waren de eerste. Gelukkig dat Bibi geen last heeft van ochtend humeurtje, anders was het skypen niet zo vlotjes verlopen. In Reuver is natuurlijk al een halve dag om, maar hier zijn we net aan de dag begonnen. Sjra en Mien waren de tweede. Mam was bij hun op bezoek, en in de tussentijd dat ze koffie zaten te drinken, werd skype geinstalleerd. Ja Sjra, al tien jaor unne laptop op de sjoet, maar neet weite wat dur allemaol mit ken. Om 11 uur onze tijd is Bibi voor skype gaan zitten, want ik had met een vriendinnetje van Bibi afgesproken dat we gingen skypen. Zij zou ervoor zorgen dat de vriendengroep bij elkaar zat zodat ze elkaar bij konden kletsen. Helaas, dit is niet gelukt. Ik vond het sneu voor Bibi, want ze had zich hier echt op verheugd. Voor Bibi is dit iets waar ze naar uitkijkt. De vrienden in Reuver zien elkaar natuurlijk iedere week, maar als je in Amerika zit, is dat helaas niet het geval, en dan kijk je juist uit naar dit soort momenten. Jammer, hopenlijk volgende keer beter.

s'Middags zijn we naar West Mountains gereden, en hebben Bibi en Lars 4 uur kunnen snowboarden. De piste lag er fantastisch bij, en ze hebben dus lekker kunnen oefenen. Het gaat echt al heel erg goed. Op het laatst hebben ze ongeveer 1,5 uur de hele piste voor zichzelf gehad. Hoe vet is dit dan. Om 18.00 uur zijn we richting huis gereden. We hebben ons even opgefrist, en zijn toen nog bij de Cheese Factory gezellig gaan eten. Ze hadden het dessert bord van Bibi versierd, en een kaarsje in de taart gestoken. Leuk, zo voel je je toch nog een beetje jarig. Het is toch een heel ander gevoel om in de VS jarig te zijn, maar ook wel weer heel speciaal. Moe, en met een dikke buik van het eten waren we om 22.30 uur thuis. Veeeel te laat, want de dag erna moesten ze gewoon weer naar school.

Maandag moest ik om 8.00 uur op school zijn. Ik had een gesprek met Mr.Don en Miss Delahenty over het duits van Bibi. Zoals het er nu naar uit ziet, gaat ze met Duits stoppen en gaat ze Spaans doen. Er moet nog één zegen gegeven worden, en dat is omdat de klassen van Spaans eigenlijk te vol zitten. We hopen dat het allemaal gaat lukken. We zullen zien.

s'Middags kwam de post met een pakketje uit Reuver. Opa, oma, Janny, Nicole en Jens hadden een verjaardagspakketje opgestuurd. Er zatten dus kadootjes voor Bibi in, maar er zaten ook nog spulletjes bij die we zelf vergeten waren in te pakken toen we nog in Reuver woonden. Zoals een kaasschaaf, zwart-wit poeder, de aansluiting van de nintendo voor in de auto, hoesjes voor de telefoon van Bibi, lekkere sambal, peperkoek en stroopwafels. Alles is dus goed ontvangen, en we hebben er al van gesmikkeld. Heerlijk.

Gisteren heb ik een halve dag examens gemaakt voor de theorielessen van de auto. Verschrikkelijk. Heb je meer dan 20 jaar je rijbewijs, moet je weer alle regels uit je hoofd leren. Het valt trouwens vies tegen, want het zijn toch andere regels dan in Nederland. Ik ben iedere keer met de hakken over de sloot geslaagd, dus ik moet er nog eventjes tegenaan. Jammer, hier heb ik eigenlijk geen zin in.

Vanmorgen heb ik Bibi, Lars en Julie (een meisje uit de buurt) met hun snowboard en skies naar school gebracht. Vandaag is het weer woensdag, dus snowboard day. Met een auto vol geladen, zijn we naar school gereden. Daar aangekomen bleek dat Lars zijn schooltas vergeten was. Ik ben dus weer terug naar huis gereden, om die schooltas te halen. Zijn het z'n boterhammen niet, dan is het wel zijn schooltas. Dit is om GEK van te worden af en toe. Iedere week is er wel iets dat hij vergeet. Abnormaal. Kunnen ze geen lessen gaan verzinnen in: Hoe zorg ik dat ik alle spullen bij elkaar heb. Grom.





Lil, bedankt veur diene fijne lange breef. Det is weer uns get anges den un mailtje. Onger ut genot van een tas koffie en met Pieter Kiewiet van L1 op de achtergrondj hub ze dae breef geschreeve. Good om te huure det alles good geit. Ich stuur dich unne breef truuk, ich weit allein nog neet wannier.


Bert en Brenda, veel plezier in Volendam. BNers spotten is echt iets voor jou Brenda, daar heb jij een oogje voor volgens mij. Het zal in Volendam wel niet zo moeilijk zijn, want volgens mij is het hele dorp onderhand wel bekend. De groetjes trouwens van Leon. Hij vind het leuk dat jullie zo enthousiast zijn op ons weblog.

Scopias, nog bedankt voor jullie groetjes allemaal. Ik kreeg het te horen via Esther. We missen jullie wel een beetje hoor.

Margareth, een fijne verjeurdaag vandaag. Helaas, ich ken gen stuk vlaai komme eate. Veur heure en zeen os nog waal dees waek.