Puerto Rico
Door: opperuiver
Blijf op de hoogte en volg Maud
16 April 2012 | Verenigde Staten, Clifton Park
Donderdag avond zijn we om 19.00 uur richting Boston gereden. We hadden in Boston een hotel geboekt, omdat we de volgende dag al vroeg op het vliegveld moesten zijn. Om 5.00 uur s’morgens zijn we op gestaan en na een super snel ontbijt zijn we richting het vliegveld gereden. Om 8.00 uur gingen we de lucht in en om 12.00 uur waren we op het vliegveld van San Juan in Puerto Rico. Eerst moesten we nog op ons koffer wachten en vervolgens gingen we op zoek naar Hertz om onze huurauto op te pikken. Een schuttlebusje bracht ons er naartoe. Toen Leon in de rij stond voor de sleutels van de auto te halen, vroeg ik hem hoe het zat met de verzekering van de auto. Omdat in Amerika alles héél anders geregeld is dan in Nederland, heeft hij toch nog eventjes naar onze verzekeringsmaatschappij in Clifton Park gebeld. Ze konden ons niet precies zeggen hoe het zat, dus het was slimmer om toch nog maar een verzekering af te sluiten. Huppeke, 250 dollar extra. Dat begint al goed. Heb je goedkoop een auto kunnen huren, is het achteraf toch nog een domper. Maar ja, het is niet anders. We hadden onze garmin meegenomen, en gelukkig maar. Het verkeer in Puerto Rico is een hel. Niemand kent hier regels. Ze halen je van links en rechts in, afslagen op de autoweg zowel links als rechts. Knipperlichten worden niet gebruikt, ze steken gewoon een hand uit en auto’s die bij ons al lang op de schrothoop liggen rijden hier nog gewoon (nou ja, gewoon).
Rond 16.00 uur waren we bij ons huisje. Nancy, de poetsvrouw van dit huis deed de rondleiding door het huis. Ik durfde niet veel te zeggen, maar ik had zo mijn bedenkingen. Schoon was anders. Na dat Nancy ons alles had gewezen, zijn we eerst samen een uurtje naar het strand geweest en hebben ons daarna opgefrist. Nou ja, opgefrist? Bij onze eerste badkamer kwam geen water uit de kraan. Dan maar proberen bij de tweede. Gelukkig kwam hier wel een pisstraaltje uit de kraan. We hebben ons maar snel snel een beetje gewassen, want we waren bang dat we anders weer zonder water zouden zitten. We hebben het huis nog eens bekeken en kwamen tot de conclusie dat we hier niet wilden blijven. Alles wat we aanraakte was vies, smerig, geroest, kapot, oud, vervallen en ranzig. Het huis moest hoognodig eens gerenoveerd worden. Op de slaapkamer van Lars maakte het bed zoveel kabaal dat hij besloten heeft om bij Bibi te gaan liggen. Eenmaal op de kamer van Bibi, zagen we dat de mieren van de kast, over de grond, over de muur richting bed marcheerden. De mieren liepen dwars over het bed. Afschuwelijk. Hier ga je toch niet liggen. We hebben de verhuurder gebeld, en na een heftig gesprek met hem, hebben we besloten dat we hier niet wilden blijven. Gelukkig kregen we ons geld terug. Samen met Nancy (die ons groot gelijk gaf) hebben we in het drukste weekend van het jaar moeten zoeken naar een nieuwe slaapplek. Dat was nog niet zo eenvoudig. Na 2,5 uur hadden we dan eindelijk iets gevonden. Eigenlijk deden ze deze kamer nog niet verhuren, omdat deze nog niet helemaal af was. We konden eerst een kijkje nemen of we het wel goed vonden. Dat hebben we gedaan. Het was inderdaad nog niet af, maar wat er stond was voor ons prima. Bedden een nachtkastje en een primitieve badkamer. Zo’n hotelkamer hadden we nog nooit gehad. Ik kon de grond wel kussen dat we hier konden blijven. We hebben dit gelijk voor het hele weekend geboekt, want er was nergens anders meer iets te krijgen. Om half 12 gingen we dan eindelijk nog iets eten, want dat was met al het zoeken naar een geschikte slaapplaats er bij in geschoten. De eerste dag hadden we ons alle 4 anders voorgesteld. Hopelijk wordt de rest van de vakantie iets leuker.
Zaterdag morgen zijn we bij een bakker gaan ontbijten en hebben we vervolgens nog een stukje door de buurt gereden. Wat een armoede overal. Veel mensen wonen gewoon in smerige krotten. Wat een ellende. ’s Middags zijn we naar het strand geweest. Ook dit had ik me iets anders voorgesteld. Het water is prachtig en het strand ook, maar helaas wordt de rommel gewoon overal neergesmeten. De mensen op Puerto Rico kijken niet zo nauw. Er zijn plekken bij, waar de vuilnis een meter hoog op het strand ligt, en niemand die het opruimt, met als gevolg, veel honden die daar rond struinen, iets waar ik helemaal niet blij van wordt. Erg jammer, want als de rommel opgeruimd zou worden, was het een plaatje om te zien. Gelukkig is dit niet overal het geval en hebben we ons een plekje uitgezocht zonder rommel. Er zijn op sommige plekken ontzettend hoge golven (tot wel 3 meter hoog). Een ideale plek voor surfers. Puerto Rico wordt ook wel het Hawaï van de oostkust genoemd, en daar kan ik me wel iets bij voorstellen, het is schitterend om te zien hoe hoog de golven komen en met hoeveel geweld dat dit gepaard gaat.
Zondag zijn we naar Rio Camuy Cave gereden. Dit zijn de op 3 na grootste grotten ter wereld. Dit grottencomplex is uitgesleten door een ondergrondse rivier. We hadden een tour door de grotten. Omdat wij geen Spaans verstaan kregen we een audiotour. Dit ging perfect. Het was niet koud onder de grond, maar wel soms steil en glad. Het was zeker de moeite waard om het gezien te hebben. Op het einde van de dag hebben we nog een strandwandeling gemaakt. Nog één nachtje slapen in Isabella en voor de dagen erna hebben we een hotel geboekt in de plaats Dorado.
Maandag zijn we de hele dag nog in Isabella gebleven. We waren naar een strandje gereden waar we nog niet geweest waren. Eenmaal aangekomen stonden er 2 politiemannen. Ze vroegen aan ons of het een rental car was. Ja? Hoezo? Nou, je kunt hier beter niet de auto neerzetten, want in deze buurt wordt erg veel ingebroken en gestolen. Oké, dan pakken we onze hele handel weer in en gaan we toch maar weer naar ons “bekende” stekkie. Het was bewolkt die dag maar gelukkig, is het op een enkele druppel na, wel droog gebleven. We zijn pas rond 19.00 uur vertrokken naar onze nieuwe bestemming in Dorado. We hebben hier een appartement geboekt voor de rest van onze vakantie.
Dinsdag begon de dag heel mooi. We zijn bij het hotel aan het strand gaan liggen, maar na een uurtje hebben we ons verplaatst richting het zwembad. Het begon hard te waaien, dus het zand zat van kop tot teen. Bij het zwembad lagen we iets meer beschut. Het was alleen van korte duur, want na een kwartiertje begon het te regenen en hebben we ons hele hebben en houwen moeten verplaatsen naar het overdekte terras. We hebben samen iets gedronken en gewacht op beter weer, maar helaas kwam het zonnetje niet meer tevoorschijn. Het heeft bijna de hele dag geregend en het werd zelfs op een gegeven moment koud. We zijn ons lekker warm gaan douchen en hebben de auto gepakt en over het eiland gereden. Ook in deze streek van het eiland weer doffe ellende. Af en toe kwamen we in buurten waar we eigenlijk beter niet doorheen hadden kunnen rijden. Ramen dicht, autodeuren op slot en hopen dat je niet stil komt te staan met je auto.
Woensdag zijn we naar Luquillo gereden. Van Dorado uit is het eigenlijk maar een klein uurtje rijden, maar door het drukke verkeer zaten we zeker 1,5 uur in de auto. Onderweg heeft het nog geregend. Gelukkig hebben we de rest van de dag droog weten te houden. Er lag bijna niemand op het strand. We konden de auto gelukkig in de gaten houden, want op de een of andere manier voelde ik me niet helemaal veilig. Ze zien toch dat je toerist bent. De auto’s, met geblindeerde ramen, rijden af en aan. Ze stoppen en de mensen blijven je dan beloeren vanuit hun auto. Dit is niks voor mij, hier wordt ik zenuwachtig van. Volgens Bibi ben ik veel te bang, maar ik kan beter zo zijn, dan dat ik iedereen blindelings vertrouw hier, want één ding is zeker, daar moet je hier zeker niet vanuit gaan. Er is een hoop armoede, criminaliteit en een groot drugsprobleem. Er heerst hier een machocultuur, en de gladde boys zie je hier met de bosjes paraderen. De “loverboys” van Puerto Rico zei ik al. Je pikt ze er zo uit. Een grote zonnebril, de haren perfect, de kleding perfect, dikke auto onder de kont met blinkende velgen en vooral gezien willen worden. En dat op een eiland waar meer dan de helft van de mensen nog geen nagel heeft om zich aan de kont te krabben. Overdag vind ik Puerto Rico mooi, vooral de natuur is schitterend, maar zo gauw het donker is, wordt het grimmig. Ik durf er niet alleen over straat te lopen. Nu hoef je dit ook niet te doen, want winkeltjes en terrasjes zoals we dit in Europa kennen, vind je hier niet. Af en toe vind je een “hippe” strandtent, maar dat is het dan ook.
Donderdag zijn we naar El Yunque geweest. Dit is het enige tropische regenwoud in de Verenigde Staten. El Yunque was erg mooi. Er waren mooie watervallen en veel afwisselende natuur. Het was echt super mooi om door het regenwoud te lopen. Bibi, Lars en Leon hebben nog onder de watervallen gezwommen. Bibi zei al, zo, det ken ig weer van mien bucketlist afstreepe. Det höb ig altied al wille doon, ongur un waterval stoan en zwumme.
Vrijdag hebben we de koffers weer in orde gemaakt voor onze terugreis, en zijn we die dag bij het hotel gebleven. We hadden een late vlucht, om 19.00 uur, dus we hebben alles rustig aan kunnen doen. Om 16.00 uur zijn we richting vliegveld gereden. Laat ons maar op tijd gaan, want met het verkeer door San Juan, hebben we zeker nog een beetje vertraging. Als we op tijd op het vliegveld zijn, eten we daar nog wel iets. Maar ja, het verliep allemaal anders. Een autoritje van 20 minuten duurde nu 2,5 uur, met als gevolg dat we nog net op het nippertje het vliegtuig konden halen. Doffe ellende op de weg. Het verkeer zat muur en muur vast, iets wat blijkbaar iedere dag voorkomt. De minister van verkeer moet zich diep schamen, zei Leon. Van links naar rechts, van 5 baans naar 2 banen, over vluchtstroken, over de berm, ik weet niet hoe iedereen op de weg rijdt, maar dit was niet normaal. We begonnen ons lichtelijk zorgen te maken over ons vliegtuig. Gelukkig waren de laatste 2 km goed te rijden. We hebben de auto ingeleverd, toen snel met de schuttlebus weer naar het vliegveld, Leon is de tickets uit gaan printen en Bibi, Lars en ik hebben de koffers door het scanapparaat gegooid. We hadden geen 5 minuten later moeten komen, want dan hadden we vette pech gehad en een ander vliegtuig moeten boeken. Zonder te eten moesten we al gelijk in het vliegtuig gaan zitten, en nog geen 20 minuten later zaten we al in de lucht. Wat een afsluiter. We hadden het ons anders voorgesteld. Alles bij elkaar, hebben we desondanks een paar tegenslagen toch een mooie week gehad. Misschien hadden we ons het iets anders voorgesteld dan we in werkelijkheid zagen, maar dat weet je niet, papier is geduldig en je moet het tenslotte met eigen ogen gezien hebben, en dat hebben we.
Wouter bedankt veur de groetjes. Bibi heat ut aan os doorgegaeve. Noe begint ut veur dig toch waal erg spannend te waere. Ut geit hel op ut exame aan.
Karlijn thanks.
Ria, Pizza?
Eveline, nog efkus, ig huurde des se ut koffer al bienao klaor höbs stoan.
Elaine, hiel väöl plezeer op dien stageplaats. Maak dör un leuk half joar van.
Jacqueline, ig zal de fanatieke wanjelaers doorgaeve det se in ut vervolg motte stoppe op de Lambertusdijk om een tas koffie te drinke, of missjien höbbe ze lever een glaas melk.
Rond 16.00 uur waren we bij ons huisje. Nancy, de poetsvrouw van dit huis deed de rondleiding door het huis. Ik durfde niet veel te zeggen, maar ik had zo mijn bedenkingen. Schoon was anders. Na dat Nancy ons alles had gewezen, zijn we eerst samen een uurtje naar het strand geweest en hebben ons daarna opgefrist. Nou ja, opgefrist? Bij onze eerste badkamer kwam geen water uit de kraan. Dan maar proberen bij de tweede. Gelukkig kwam hier wel een pisstraaltje uit de kraan. We hebben ons maar snel snel een beetje gewassen, want we waren bang dat we anders weer zonder water zouden zitten. We hebben het huis nog eens bekeken en kwamen tot de conclusie dat we hier niet wilden blijven. Alles wat we aanraakte was vies, smerig, geroest, kapot, oud, vervallen en ranzig. Het huis moest hoognodig eens gerenoveerd worden. Op de slaapkamer van Lars maakte het bed zoveel kabaal dat hij besloten heeft om bij Bibi te gaan liggen. Eenmaal op de kamer van Bibi, zagen we dat de mieren van de kast, over de grond, over de muur richting bed marcheerden. De mieren liepen dwars over het bed. Afschuwelijk. Hier ga je toch niet liggen. We hebben de verhuurder gebeld, en na een heftig gesprek met hem, hebben we besloten dat we hier niet wilden blijven. Gelukkig kregen we ons geld terug. Samen met Nancy (die ons groot gelijk gaf) hebben we in het drukste weekend van het jaar moeten zoeken naar een nieuwe slaapplek. Dat was nog niet zo eenvoudig. Na 2,5 uur hadden we dan eindelijk iets gevonden. Eigenlijk deden ze deze kamer nog niet verhuren, omdat deze nog niet helemaal af was. We konden eerst een kijkje nemen of we het wel goed vonden. Dat hebben we gedaan. Het was inderdaad nog niet af, maar wat er stond was voor ons prima. Bedden een nachtkastje en een primitieve badkamer. Zo’n hotelkamer hadden we nog nooit gehad. Ik kon de grond wel kussen dat we hier konden blijven. We hebben dit gelijk voor het hele weekend geboekt, want er was nergens anders meer iets te krijgen. Om half 12 gingen we dan eindelijk nog iets eten, want dat was met al het zoeken naar een geschikte slaapplaats er bij in geschoten. De eerste dag hadden we ons alle 4 anders voorgesteld. Hopelijk wordt de rest van de vakantie iets leuker.
Zaterdag morgen zijn we bij een bakker gaan ontbijten en hebben we vervolgens nog een stukje door de buurt gereden. Wat een armoede overal. Veel mensen wonen gewoon in smerige krotten. Wat een ellende. ’s Middags zijn we naar het strand geweest. Ook dit had ik me iets anders voorgesteld. Het water is prachtig en het strand ook, maar helaas wordt de rommel gewoon overal neergesmeten. De mensen op Puerto Rico kijken niet zo nauw. Er zijn plekken bij, waar de vuilnis een meter hoog op het strand ligt, en niemand die het opruimt, met als gevolg, veel honden die daar rond struinen, iets waar ik helemaal niet blij van wordt. Erg jammer, want als de rommel opgeruimd zou worden, was het een plaatje om te zien. Gelukkig is dit niet overal het geval en hebben we ons een plekje uitgezocht zonder rommel. Er zijn op sommige plekken ontzettend hoge golven (tot wel 3 meter hoog). Een ideale plek voor surfers. Puerto Rico wordt ook wel het Hawaï van de oostkust genoemd, en daar kan ik me wel iets bij voorstellen, het is schitterend om te zien hoe hoog de golven komen en met hoeveel geweld dat dit gepaard gaat.
Zondag zijn we naar Rio Camuy Cave gereden. Dit zijn de op 3 na grootste grotten ter wereld. Dit grottencomplex is uitgesleten door een ondergrondse rivier. We hadden een tour door de grotten. Omdat wij geen Spaans verstaan kregen we een audiotour. Dit ging perfect. Het was niet koud onder de grond, maar wel soms steil en glad. Het was zeker de moeite waard om het gezien te hebben. Op het einde van de dag hebben we nog een strandwandeling gemaakt. Nog één nachtje slapen in Isabella en voor de dagen erna hebben we een hotel geboekt in de plaats Dorado.
Maandag zijn we de hele dag nog in Isabella gebleven. We waren naar een strandje gereden waar we nog niet geweest waren. Eenmaal aangekomen stonden er 2 politiemannen. Ze vroegen aan ons of het een rental car was. Ja? Hoezo? Nou, je kunt hier beter niet de auto neerzetten, want in deze buurt wordt erg veel ingebroken en gestolen. Oké, dan pakken we onze hele handel weer in en gaan we toch maar weer naar ons “bekende” stekkie. Het was bewolkt die dag maar gelukkig, is het op een enkele druppel na, wel droog gebleven. We zijn pas rond 19.00 uur vertrokken naar onze nieuwe bestemming in Dorado. We hebben hier een appartement geboekt voor de rest van onze vakantie.
Dinsdag begon de dag heel mooi. We zijn bij het hotel aan het strand gaan liggen, maar na een uurtje hebben we ons verplaatst richting het zwembad. Het begon hard te waaien, dus het zand zat van kop tot teen. Bij het zwembad lagen we iets meer beschut. Het was alleen van korte duur, want na een kwartiertje begon het te regenen en hebben we ons hele hebben en houwen moeten verplaatsen naar het overdekte terras. We hebben samen iets gedronken en gewacht op beter weer, maar helaas kwam het zonnetje niet meer tevoorschijn. Het heeft bijna de hele dag geregend en het werd zelfs op een gegeven moment koud. We zijn ons lekker warm gaan douchen en hebben de auto gepakt en over het eiland gereden. Ook in deze streek van het eiland weer doffe ellende. Af en toe kwamen we in buurten waar we eigenlijk beter niet doorheen hadden kunnen rijden. Ramen dicht, autodeuren op slot en hopen dat je niet stil komt te staan met je auto.
Woensdag zijn we naar Luquillo gereden. Van Dorado uit is het eigenlijk maar een klein uurtje rijden, maar door het drukke verkeer zaten we zeker 1,5 uur in de auto. Onderweg heeft het nog geregend. Gelukkig hebben we de rest van de dag droog weten te houden. Er lag bijna niemand op het strand. We konden de auto gelukkig in de gaten houden, want op de een of andere manier voelde ik me niet helemaal veilig. Ze zien toch dat je toerist bent. De auto’s, met geblindeerde ramen, rijden af en aan. Ze stoppen en de mensen blijven je dan beloeren vanuit hun auto. Dit is niks voor mij, hier wordt ik zenuwachtig van. Volgens Bibi ben ik veel te bang, maar ik kan beter zo zijn, dan dat ik iedereen blindelings vertrouw hier, want één ding is zeker, daar moet je hier zeker niet vanuit gaan. Er is een hoop armoede, criminaliteit en een groot drugsprobleem. Er heerst hier een machocultuur, en de gladde boys zie je hier met de bosjes paraderen. De “loverboys” van Puerto Rico zei ik al. Je pikt ze er zo uit. Een grote zonnebril, de haren perfect, de kleding perfect, dikke auto onder de kont met blinkende velgen en vooral gezien willen worden. En dat op een eiland waar meer dan de helft van de mensen nog geen nagel heeft om zich aan de kont te krabben. Overdag vind ik Puerto Rico mooi, vooral de natuur is schitterend, maar zo gauw het donker is, wordt het grimmig. Ik durf er niet alleen over straat te lopen. Nu hoef je dit ook niet te doen, want winkeltjes en terrasjes zoals we dit in Europa kennen, vind je hier niet. Af en toe vind je een “hippe” strandtent, maar dat is het dan ook.
Donderdag zijn we naar El Yunque geweest. Dit is het enige tropische regenwoud in de Verenigde Staten. El Yunque was erg mooi. Er waren mooie watervallen en veel afwisselende natuur. Het was echt super mooi om door het regenwoud te lopen. Bibi, Lars en Leon hebben nog onder de watervallen gezwommen. Bibi zei al, zo, det ken ig weer van mien bucketlist afstreepe. Det höb ig altied al wille doon, ongur un waterval stoan en zwumme.
Vrijdag hebben we de koffers weer in orde gemaakt voor onze terugreis, en zijn we die dag bij het hotel gebleven. We hadden een late vlucht, om 19.00 uur, dus we hebben alles rustig aan kunnen doen. Om 16.00 uur zijn we richting vliegveld gereden. Laat ons maar op tijd gaan, want met het verkeer door San Juan, hebben we zeker nog een beetje vertraging. Als we op tijd op het vliegveld zijn, eten we daar nog wel iets. Maar ja, het verliep allemaal anders. Een autoritje van 20 minuten duurde nu 2,5 uur, met als gevolg dat we nog net op het nippertje het vliegtuig konden halen. Doffe ellende op de weg. Het verkeer zat muur en muur vast, iets wat blijkbaar iedere dag voorkomt. De minister van verkeer moet zich diep schamen, zei Leon. Van links naar rechts, van 5 baans naar 2 banen, over vluchtstroken, over de berm, ik weet niet hoe iedereen op de weg rijdt, maar dit was niet normaal. We begonnen ons lichtelijk zorgen te maken over ons vliegtuig. Gelukkig waren de laatste 2 km goed te rijden. We hebben de auto ingeleverd, toen snel met de schuttlebus weer naar het vliegveld, Leon is de tickets uit gaan printen en Bibi, Lars en ik hebben de koffers door het scanapparaat gegooid. We hadden geen 5 minuten later moeten komen, want dan hadden we vette pech gehad en een ander vliegtuig moeten boeken. Zonder te eten moesten we al gelijk in het vliegtuig gaan zitten, en nog geen 20 minuten later zaten we al in de lucht. Wat een afsluiter. We hadden het ons anders voorgesteld. Alles bij elkaar, hebben we desondanks een paar tegenslagen toch een mooie week gehad. Misschien hadden we ons het iets anders voorgesteld dan we in werkelijkheid zagen, maar dat weet je niet, papier is geduldig en je moet het tenslotte met eigen ogen gezien hebben, en dat hebben we.
Wouter bedankt veur de groetjes. Bibi heat ut aan os doorgegaeve. Noe begint ut veur dig toch waal erg spannend te waere. Ut geit hel op ut exame aan.
Karlijn thanks.
Ria, Pizza?
Eveline, nog efkus, ig huurde des se ut koffer al bienao klaor höbs stoan.
Elaine, hiel väöl plezeer op dien stageplaats. Maak dör un leuk half joar van.
Jacqueline, ig zal de fanatieke wanjelaers doorgaeve det se in ut vervolg motte stoppe op de Lambertusdijk om een tas koffie te drinke, of missjien höbbe ze lever een glaas melk.
-
16 April 2012 - 07:51
Diny:
Ha femilie
Wat een vakantie. Dat is wel wat anders dan een dagje Scheveningen.
Is het bij jullie echt zo warm als de computer aangeeft ? 32 graden? Hier heeft het vannacht gevroren. Ben je verplicht om dicht tegen elkaar aan te kruipen!!
Groetjes, Wim - Diny -
16 April 2012 - 07:55
Tilla:
Dag allemaal,
Ik lees net jullie verslag over Puerto Rico. Dat is toch wel af en toe tobben geweest met mentaliteit, milieu en leefregels. Maar als je de foto,s ziet is het meer dan prachtig wat de natuur daar heeft klaar gespeeld.En dat is toch genieten. Wij zijn net terug van een paar dagen Terschelling en dat is ook zo mooi. Het was er koud maar erg zonnig.
Een tip mogelijk voor de volgende vakantie: huur een camper en trek door alle mooie parken aan de westkust van Amerika. Daar is de natuur net zo overweldigend en heb je lekker je eigen "huis" bij je Maud , schoon en comfortabel. Wij gaan in oktober op deze manier weer door Florida en verheugen ons er al op.
Wat is het warm bij jullie, wij moeten de winterjas maar blijven dragen en willen graag wat warmte.
Verder gaat het hier redelijk, Jo ondergaat a.s. vrijdag een operatie en moet dan weer opknappen maar dat komt goed.
De familie is druk met de eerste communie, Sam en Noud.Hopen maar op wat zon.
Hartelijke groet van Tilla
-
16 April 2012 - 08:50
Eef:
Hoi Allemaal,
Wat n verhaal spannend!!!!!Maar de foto's zijn super mooi.Lekker even een week genoten ondanks de lekker hygiene hahahaha.En wat n temperaturen????Heerlijk snak er ook wel naar,maar dat duurt nog 3 mnd en dan mogen wij naar Italie.Heb je nog aan mijn chineese horoscoop gedacht?hahaha.Volgende is al weer zwanger.
Liefs Eef -
16 April 2012 - 11:41
** MAM **:
HOI JULLIE,
Nou zeg! het was wel een vakantie met hindernissen, maar ook veel mooie dingen zoals die grotten in Roi Camay Cave en dat tropische regenwoud en die watervallen in El Yungue, Bibi en Lars vergeten nooit meer dat ze daar onder hebben gestaan.
Maar ze hebben daar ook gezien dat het niet overal rozegeur en manenschijn is en dat is ook een levensles.
Wat een gedoe en gaos overal,dan is een land waar regels zijn nog niet zo gek.
Hier is verder alles okè, gisteren ben ik bij Eric en Janneke asperges gaan eten dat was heerlijk.
Het weer is hier nog een beetje naatje pet, maar dat heb ik toch liever als die tornado`s bij jullie.
Tante Annie wordt woensdag 75 jaar,ze houd haar feestje met de kinderen.
Verder geen nieuws,
Lieve groetjes van ** MAM*** OMA ** -
17 April 2012 - 12:25
Monique En Jack:
Hoi Luitjes,
Smullen dit soort verhalen, maar niet heus. Jullie hebben wel weer een en ander opgelost!
Anderen zouden zich misschien uit het veld laten slaan. Mijn zusje is langer geleden ook eens in PuertoRico op vakantie geweest; was er toen erg over te spreken! Maar dat heeft misschien meer op de natuur betrekking gehad.
Hopelijk hebben jullie wel genoten van de zon, van elkaar en zijn de accu's weer wat opgeladen!
Jack en ik gaan eind april 3 daagjes naar Leuven, hopelijk is het dan wel een beetje terrasweer (Sorry Maud, maar in Leuven zijn er die vast!)
Zoals je al gelezen hebt hebben we hier nog last van nachtvorst.
Afgelopen weekend weer de 1e competitiewedstrijden geweest. Van de pupillen ben ik niet op de hoogte, de Jongens B junioren hebben heel redelijk gepresteerd, maar staan in de ranking niet zo hoog. Wouter heeft een PR op HSS; 11,18m en de 1e plaats, goed hé!
Hij vindt het echt een tof onderdeel. Er zijn ook 2 nieuwe B junioren meegeweest. Normaliter is dit de leeftijd dat ze afhaken dus des te leuker dat er ook nieuwe leden bij komen op deze leeftijd. Bibi ook nog steeds lol met 5 x per atletiek? Zal wel sprongen vooruitgaan op de onderdelen?
Binnenkort probeer ik je wel weer te bereiken met de Skype maar dan moet je me opnieuw accepteren wat via Pauline was ik mijn account kwijt. Lieve groetjes en tot gauw.
NB Wouter heeft z'n eerste kroegentocht (na de laatste toetsweek) al achter de rug, nu mag hij aan het studeren gaan voor het centraal schriftelijk!
Doei -
17 April 2012 - 17:05
Babs En Co:
fijn weertje daar! Hier vriest het gewoon. De tranen lopen over je wangen als je s'morgens vroeg op de fiets moet.gelukkig hoef ik dat straks niet meer. Heb nieuwe baan bij de mutsaersstichting vanaf 1 mei.
Ik mis een foto van het mierenbed en het smerige hotel. niet alleen de ogen uitsteken!
gr Babs -
18 April 2012 - 18:32
Wendy:
Hoi Hoi
hier ben ik ook nog eens een keertje!!
Alles zijn gangetje op het moment,de rust begint weder tekeren, gelukkig
Zijn vanmiddag voor de eerste keer op controle geweest in Heelen.
Pap is nou 2 weekjes uit het ziekenhuis en begint zich al goed te herstellen naar omstandigheden en tegenslagen.
maar dit vertel ik je nog wel allemaal op skype .ik krijg nu hoop ik weer wat meer tijd voor me zelf en weer alles een beetje op de rit.
geweldige foto's hebben jullie weer gemaakt.
veel lol en plezier maar ook wat tegenslagen inderdaad.
zo zie je wel maar weer hoe goed we het toch wel hebben.
de kinderen moeten nog een weekje naar school en hebben dan de meivakantie.hopelijk krijgen we dan wel wat beter weer ,het zwembad gaat tenslotte weer open op 29 april.
Nu regent het op het moment behoorlijk hard en de temperatuur is ook niet wat het zijn moet.
nou Maud heel veel groetjes daar aan leon en aan de kinderen en tot snel!!!!!!wendy
-
19 April 2012 - 02:15
Will En Marc:
Hello again Clifton Park,
hahahah, weer 20 min om op deze heugelijke nachtdienst....wat een leuk verhaal en SUPER foto's. Zo te zien op de foto's hebben jullie gelukkig toch kunnen genieten....wat een schitterende kust, de grotten en het mooie weertje kunnen ons wel bekoren lijkt ons zo...komt op 't verlanglijstje te staan... buiten de mieren geen wildlife kunnen spotten? moet toch eigenlijk wel zo het één en ander rondlopen lijkt mij...?
Hier alles z'n gangetje, Willie is nog een beetje gammel, ze heeft afgelopen weekend een fikse keelontsteking gehad, maar gelukkig gaat dit nu de goede kant op.
3 weken geleden trouwens nog naar een concert geweest in Weert, speelde een band (uiteraard) en ze kwamen uit Canada...de gitarist woonde, jawel: in één of ander appartement met uitzicht op de Niagara falls...nog even met hun gebabbeld en verteld dat ik afgelopen mei bij jullie op vakantie was en ook de Falls ben gaan bewonderen. Hij woonde er al 12 jaar en het uitzicht verveelde nooit! kan me er iets bij voorstellen...Nou, we gaan de laatste 2 uurtjes tegemoed hier bij Smurfit Kappa Roermondpapier, voor jullie allemaal de hartelijke groetjes van ons beiden, dikke kuzzzz Will en Marc. -
19 April 2012 - 10:23
Liza :
Wat weer een mooie vakantie, met wat hindernissen,maar wel weer veel gezien en gehoord.
ik ben nu bij mam worstensoep aan het eten, lekkerrrr! Kom van fitnis therapie af, mijn knieen moeten wat sterker worden en dat lukt aardig. Fijn weekend
doei
Liza
o ja komt mam nog met petatte koekje........! -
21 April 2012 - 19:27
Eveline:
Hallo vakantiegangers,
Wat een vakantie, Puerto Rico. Ik kom toch liever naar New York en omstreek.
Koffer staat al klaar, hoeft alleen nog gevuld te worden. Het aftellen kan beginnen.
Groetjes Eveline -
23 April 2012 - 10:48
Paul:
Tsjonge jonge, wat een tegenslag. En dan denken dat je van een lekkere zon vakantie en rust gaat genieten.
Toch een sterk punt van jullie om je hierdoor niet uit het veld te laten slaan.
De foto's zijn zoals de meesten die alleen uit de catalogus kennen, waar de meesten alleen maar van dromen (alhoewel, als je dit allemaal moet meemaken om uiteindelijk deze foto's te krijgen, nee bedankt!).
Gelukkig hebben jullie toch nog goede herinneringen aan deze vakantie overgehouden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
