This is a secret between you and me

Vrijdag avond ging om 21.30 de telefoon. Het was iemand van het werk. Er was (weer) eens iets met Lucy. Leon heeft via de telefoon aanwijzingen moeten geven, en voor dat hij het wist, was hij 2 uur verder. Hij heeft nog het een en ander op de computer moeten opzoeken, en uiteindelijk zijn we middernacht naar bed gegaan. Leon heeft zijn wekker gezet, zodat hij weer vroeg kon inloggen op het werk, om te kijken hoe alles verlopen was die nacht. Het zag er gelukkig “redelijk” goed uit, maar ondanks dat het redelijk was is Leon toch zaterdag morgen naar het werk gegaan. Leon was nog maar net weg, of de voordeurbel ging. Ik had net alle beddenlakens in de hand, en liep de trap af richting voordeur. Daar stond alweer de politie. Ik schrok ervan, want ik dacht dat er iets gebeurd was. Dat was ook, maar gelukkig niet met Leon. Ze hadden die nacht bij de buren ingebroken en een fiets meegenomen. Ze vroegen me of ik iets geks had gehoord of gezien. Er was mij niks opgevallen die nacht. Ze hebben van alles genoteerd, en de politie is uiteindelijk weer gegaan. Dit is al de tweede keer in korte tijd dat de politie aan de deur staat. Gelukkig was het voor ons weer loos alarm.

Leon kwam na de middag thuis, en we zijn toen gelijk in de auto richting Paul en Tammie gereden. Ze waren op de camping. Connor en Gayle, de kinderen van Paul zijn op dit moment ook in Amerika, dus dat is voor Bibi en Lars extra leuk. De vader van Paul, die in Schotland woont, was er ook. Paul en zijn vader waren de golfwagen aan het versieren, want er was op de camping een wedstrijd georganiseerd. Iedereen op de camping heeft namelijk ook een golfwagentje, zo verplaatsen ze zich hier. Niks lopen, ook niet op de camping. Het ging er zich om wie de mooiste wagen had gebouwd. Leon heeft nog een beetje meegeholpen en om 18 uur was het dan zover. We moesten verzamelen bij de entree van de camping. Je moest de hele camping over, en uiteindelijk kwam er dan een winnaar uit. We hebben allemaal mee gelopen. Ut waas net unne vastelaovend optocht. De golfkar van Paul en Tammie heeft de 5e plaats gehaald. Ze kregen een picknick tafel voor op de camping. Dat is toch een mooie prijs. Al het werk is dus niet voor niks geweest. Na de optocht zijn de mannen nog eventjes gaan vissen en de kids zijn Sacandaga Lake ingesprongen om af te koelen. Het was die dag verschrikkelijk benauwd, dus een duik in het water was erg aangenaam. Ze hebben ook nog gekajakt. ’s Avonds zorgde een dj nog voor muziek, en er werd volop gedanst. We zijn rond 23 uur gegaan, want we moesten nog ongeveer een uur naar huis rijden. In de auto konden we zien dat de temperatuur rond middernacht nog 28 graden was. Abnormaal.

Zondag is Leon weer gaan rennen. Er stond een lange duurloop op zijn programma. Hij is al vroeg gegaan, maar ondanks dat het vroeg was, was het al heel benauwd. Het was echt vies, mottig weer. Ik ben achter de laptop gaan zitten en heb onze vakantieroute eens uitgestippeld. We kwamen er niet uit. De een wil zus en de ander wil zo. Uiteindelijk is het zus en zo geworden, dat wil zeggen. We gaan eerst naar Chicago (Bibi wil hier graag naar toe). Van Chicago richting het zuiden naar Memphis en van daaruit naar New Orleans (dat wil Leon graag zien). Als laatste gaan we nog een weekje naar Destin in Florida (Lars zijn voorkeur) om uit te rusten, en rijden dan weer langzaam naar huis. Ik vind het allemaal prima. Iedereen wordt dus op z’n wenken bediend deze vakantie. Dat houdt wel in, dat het net zoals vorig jaar, een lange zit wordt. Iedereen heeft hier vrede mee, dus de reis kan (bijna) beginnen.

Leon had zondag nog eventjes met de buurvrouw gepraat over de diefstal van de dag ervoor. Leon zei dat we niks hadden gezien of gehoord. De buurvrouw begon te lachen en zei; This is a secret between you and me. Wat was nu het geval. Ze hadden vergeten om de garagepoort te sluiten die nacht. Toen ze ’s morgens de garage inliepen, zagen ze dat de fiets weg was. Ze hebben de politie gebeld. Die heeft ook nog in de buurt rondgevraagd of niemand iets verdachts had gezien of gehoord. Er was niemand die iets had gemerkt. Later die dag, viel de buurvrouw in, dat ze de fiets bij haar moeder had laten staan. Het was die dag ervoor laat geworden en ze is met de auto naar huis gebracht. Ze had de politie nog niet gebeld om dit verhaal door te geven. Ze schaamde zich eigenlijk toch wel een beetje hiervoor. Het is inderdaad een behoorlijke flater.

Dinsdag zijn Gayle en Connor gekomen. Paul heeft ze al om 7.30 uur naar ons toe gebracht, en is toen door gereden naar het werk. Bibi en Lars hebben zich goed geamuseerd. Lars is met Connor in kelder gaan biljarten, en ik ben met de meiden eventjes gaan winkelen. Toen we net na de middag thuis kwamen, hebben we eerst wat gegeten en zijn ze allemaal in het zwembad gedoken.

Woensdag heb ik Bibi naar Crossgates Mall gebracht. Ze is gaan winkelen met Sammie en Gayle. Ik wilde zelf nog eventjes naar 2 winkels, en Connor en Lars ook. We hadden afgesproken om een uurtje later voor Starbucks te staan. Eerst nog samen gezellig koffie drinken, en toen naar huis met de mannen. De jongens hebben zich goed geamuseerd. Ze hebben gevoetbald, en gezwommen. Ik heb de was weggewerkt, want zondag vertrekken we op vakantie en dan wil ik alles aan de kant hebben. Ik heb in huis nog wat gerommeld en later op de middag belde Ria op skype. Ik was blij dat ik haar weer eens zag, na deze hectische tijd. We hebben lang met elkaar gesproken.

‘s Avonds zijn we naar Washington Park in Albany gereden. We hadden met Paul en Tammie afgesproken in het park. We hebben eerst gepicknickt en vervolgens naar de musical Hairspray gekeken. In het openlucht theater werd door locale mensen de musical hairspray opgevoerd. Het was erg leuk, alhoewel het voor mij toch niet altijd te volgen was. In lange lijnen kreeg ik het verhaal natuurlijk wel mee, maar om zingend een toneelstuk te volgen is toch wel een ander verhaal. Rond 11.30 uur waren we weer thuis. Het was apart om een musical in de openlucht te zien. Lars vond er niks aan, die was blij dat het afgelopen was. Verschrikkelik, det gekaak aan miene kop.

Donderdag laat op de middag, na de voetbalwedstrijd Amerika-Japan, kwam Chiho met de kinderen. Ze had me een mailtje gestuurd, of ze nog eventjes snel voor onze vakantie kon komen, want dat zou de laatste keer zijn (voorlopig) dat we haar dochter Honomi zouden zien. Honomi gaat namelijk naar NY city, naar een Amerikaans-Japanse highschool. Ze komt dan alleen nog met vakanties naar Clifton Park. Ik vind het nogal wat. Ze is pas 15 jaar, en dan al alleen in NY.





Harrie en Maria, gefeliciteerd mit uch kleindochter Feline. Natuurlik auch felicitaties veur de gruutste elders Maarten en Corinne. De femilie is alweer grotter gewaore.

Jack en Monique, fijne vakantie. Monique, ich vonj ut zielig det dör det lange stuk heat motte laupe.

Els en Jac, auch veur uch geit ut langzaam nao de vakantie toe. Väöl plezeer.

Diny en Wim, lars haet ut kaertje woensdig gekrege.

Babs, heerlik nieje petate. Die zien hie auch te kriege, maar dao betaal se dig schjael aan. 4 dollar veur un pondj, abnormaal. Misjien det die Amerikaane daorom waal allemaol hamburgers aete, det is goodkauper den unne petat.

Fam. Gierlings, weer truuk in Ruiver. Noe mot geur natuurlik oetruste van ug vakantie. Zoevuul gezeen en gedaon en den auch nog unne flinke jetlag derbie.
Pien hiel väöl succes en plezeer in Barcelona