Sweet Sixteen Party van Sammie

Donderdag was de Sweet Sixteen Party van Sammie. Bibi moest eerst naar de kapper. Thuis is ze gaan douchen om de haartjes weg te krijgen en toen snel naar Sephora. Hier hebben Bibi en Yvette zich de ogen laten opmaken. Het zag er geweldig mooi uit. Yvette wilde graag een beetje krullen voor het feest. Dit hebben we laten doen bij zo’n standje die eigenlijk stijltangen verkopen. We hebben eerst gevraagd wat de kosten waren. De verkoopster zei toen dat het 25 dollar kostte. Ze kon aan de ogen van Bibi en Yvette zien dat er iets speciaals was. You have a party? Yes. Oké, I do it for you free. Mazzzzzel. Ze heeft Bibi de haren gestijld en Yvette krullen gemaakt. Het was super goed gelukt. Natuurlijk krijg je op het laatst het bekende verkooppraatje, om eventueel een stijltang te kopen. Op zo’n momenten is het toch fijn dat de verkoopster dan geen Reuvers kan verstaan, en we hebben haar uitgelegd dat het vandaag niet in de planning zat om zo’n tang te kopen. Na 10 minuten gaf ze het uiteindelijk toch op. We hadden al diverse aanbiedingen gekregen, maar ze kon zien dat ze aan ons vandaag geen stijltang zou verkopen. Uiteindelijk zijn we naar huis gereden, en Bibi en Yvette hoefde alleen nog maar het jurkje met de schoenen aan te trekken. Relax, geen gestress voor de spiegel dat je haar niet goed zit. Lars was zo klaar, geen fratsen van driedelig pak met stropdas maar gewoon korte broek, polo, slippers eronder en klaar is kees.

Rond 18.30 uur zijn we richting Voorheesville gereden. Toen we daar aankwamen zagen we dat er een rode loper was uitgelegd, waar de gasten overheen moesten lopen, en dat je geïnterviewd werd. Leon reed met de auto tot aan de rode loper om de meiden te stangen. Pap doot normaal. Doot neet zoe schjtom. Gank weg mit dae auto hie. Ich gaon neet euver dae roeije luiper. Leon zei toen, geur ziet toch vips of neet den. Die sjtappe van de auto zoe op de luiper. Grapje. We hebben de auto ergens geparkeerd, en Lars ging als eerst over de rode loper naar Sammie toe. Vervolgens moesten Bibi en Yvette. Verschrikkelijk om in de picture te staan. Ze konden er wel onderdoor kruipen in plaats van erover lopen. Maar wilde je deel nemen aan het feest, dan zal je toch moeten. Eventjes door de zure appel heen bijten. Uiteindelijk is het toch mee gevallen. Ik zei al, hier kennen jullie niemand, dus wat maakt het uit.

Paul en Tammie (de moeder van Sammie) vroegen of we mee naar binnen kwamen. Dit was eigenlijk niet de bedoeling, maar we hebben het toch gedaan. Het is leuk om eens te zien hoe een sweet sixteen party wordt gehouden. Bibi, Lars en Yvette stonden in eerste instantie er een beetje verloren bij. De meiden die op het feest zijn, kennen elkaar natuurlijk allemaal. Je bent dan toch de vreemde eend in de bijt.

De Amerikaanse meiden dansen toch heel anders dan de Nederlandse. Zo preuts dat ze normaal gesproken zijn, als de lichten gedoofd zijn komt de ware aard naar boven. OMG, ik kon het zelf af en toe niet aanzien hoe ordinair sommige meiden kunnen zijn. Ze staan zich uit te sloven alsof ze in een clipje op MTV komen. Wat ben ik blij dat het bij ons dan toch anders gaat. Wij hebben hier toch wel hard om moeten lachen. Ze vinden zichzelf helemaal geweldig, maar het is werkelijk niet om aan te zien. Gelukkig waren dit er maar een paar, en de rest deed normaal. Lars vroeg of ze met party mix voorbij kwamen, maar helaas, dat hebben ze hier niet. We hebben wel heerlijke pizza punten en chicken wings gegeten. Wat later op de avond werd er nog een grote verjaardagstaart aangesneden en als toetjes hadden ze vanille ijs met daar overheen sinas of cola. Het zag er raar uit, maar het was een hele aparte smaak. Uiteindelijk hebben de dames zich goed geamuseerd en hebben ze op de dansvloer gestaan. Lars heeft de hele avond bij ons gestaan, en is (gelukkig) nog lang niet klaar om naar een disco te gaan. Hij zou het liefste thuis met zijn dekentje op de bank liggen. Hier zal de komende jaren ook nog wel verandering in komen denk ik zo. Op het einde van de avond hebben we nog mee helpen opruimen. Op een gegeven moment begon de oudste zoon van Tammie met het inademen van de helium die in de ballonnen zat en begon te praten als Woody Woodpecker. In een mum van tijd was natuurlijk iedereen zo aan het praten. We hebben verschrikkelijk hard moeten lachen. Het was alsof er een tekenfilm werd opgenomen. Als Lars aan het praten was, was het net of ik naar een Smurf aan het luisteren was. Iedereen lag natuurlijk in een deuk. Rond 23.15 uur zijn we naar huis gereden. Paul en Tammie gaven ons nog twee grote pizza’s mee, een schaal chicken wings en een groot stuk taart. Het is natuurlijk lekker, maar wie moet het toch allemaal opeten. Het was een gezellige avond.

Vandaag heeft Yvette haar laatste inkopen gedaan voor thuis. We hebben nog eventjes geskypt met haar Frans, Monique en Charlotte en morgen brengen we haar naar het vliegveld in New York. Helaas zit het Amerika avontuur voor Yvette er dan toch echt op. We hebben 3 leuke, gezellige weken met elkaar gehad en hebben ontzettend veel gezien. Bibi en Lars hebben het heel erg leuk gevonden dat Yvette er was (wij trouwens ook). Jammer dat ze weggaat, maar ik denk dat in Düsseldorf twee mensen staan te popelen om hun dochter weer eens te kunnen knuffelen. Het is mooi geweest. Wij vertrekken morgen voor 3 weken richting Florida. Het plan is om de eerste nacht ergens rond Washington door te brengen en van daaruit richting Cape Canaveral, richting Orlando naar Key West. Van Clifton Park naar Key West is 28 uur rijden, dus een hele trip, maar doordat we op tijd stoppen en veel willen zien denk ik dat het allemaal wel meevalt. We zien wel waar we uitkomen. We hebben niks geboekt, er zijn overal hotels genoeg, en vinden we het ergens leuk, dan blijven we gewoon een paar dagen. We kunnen er 3 weken over doen. We zullen dus de komende weken slecht te bereiken zijn via skype, maar de mail kunnen we wel checken. Jullie horen van ons.




Diny, we höbbe de verjaördigskaart van Lars vandaag gekregen. Ze waar al unne kier gelaeze door unne Amerikaan, want de envelop waas al aope. Die snappe dör toch nieks van. Nog bedankt hieveur. Leuk kaertje.

Inderdaad Paulien, just a couple of blocks. Maar die blocks zien hie waal erg lank. Det is get angus as van de Vinkestraot nao de Nachtegaalstraot. Ut schtelt veur die Amerikane nieks mier veur. Veur os is ut bienoa ut inj van de waereld. Maar ut went ken ich zegge. Veur dreije os handj dör al niet mier veur om, om een 150 miles te rieje veur get te kenne zeen.