Social Security Number

Afgelopen dinsdag heb ik Leon opgehaald van zijn werk, en van daaruit zijn we naar Albany gereden. Ik moest een social security number krijgen. Toen we het gebouw in kwamen werden we alweer gelijk door de beveiliging aangehouden. We moesten weer eens door een detectiepoortje dus, riemen, horloge, oorbellen, schoenen alles af of uit en mijn handtas door het apparaat. Toen dat gecheckt was mochten we ons gaan melden aan het loket. Er liep ontzettend veel bewaking door het gebouw, zelfs met speurhonden, dit is iets wat ik niet zo prettig vind. We hebben natuurlijk niks te verbergen, maar het geeft me toch een beetje een raar gevoel moet ik zeggen. Toen we eenmaal aan de beurt waren, moesten we natuurlijk (zoals het al de hele tijd gaat) 1001 formulieren invullen. Zo stond er ook de vraag hoe ik vermeld wilde worden op het social security pasje. We hadden daar dus ingevuld Teeuwen. Fout, Fout, Fout, alle bellen springen op rood. Dit was onmogelijk. Drama, we kregen mijn ssn pasje dus niet, want op alle formulieren die we moesten inleveren stond van den Broek. Hoe kwam ik er in gods naam bij om Teeuwen te vermelden. We moesten dus de volgende dag terugkomen met onze trouwakte, om te bewijzen dat Leon en ik man en vrouw zijn (al bijna 20 jaar trouwens). Gelukkig hadden wij dit vanuit Nederland al meegenomen. We hadden namelijk van ASML het advies al gekregen om een internationale trouwakte op te vragen. Gelukkig maar, anders hadden we nu mooi staan te kijken. We zijn dus woensdag maar weer mooi terug gegaan. Weer door de beveiliging, en met dezelfde tas en dezelfde inhoud als de dag ervoor, maar nu sloeg het apparaat op rood. Er gaan weer toeters en bellen rinkelen, en mijn tas moest gecheckt worden. Ze dachten volgens mij dat ik kogels bij me had, maar bij nader inzien waren dat mijn tampons. Het is wel grappig om te zien, dat de heren hier dan geen raad mee weten. Ze worden er zelfs verlegen van. Yes, gefopt dus. Uiteindelijk moest ik een vijltje achter laten, want stel je voor dat ik daar rare bedoelingen mee zou hebben. Toen we eindelijk door de male molen heen waren, konden we ons dus weer melden aan het loket. Er zat nu iemand anders die ons te woord stond, maar ook hij snapte er niks van. Het heeft dus alles bij elkaar weer meer als een half uur geduurd, maar het is dan toch gelukt. Ik sta dus nu genoteerd in de boeken (als een bonte hond) en de belasting weet me nu te vinden helaas. Eindelijk is het dan voor elkaar en kunnen we ons nu bezig gaan houden met het rijbewijs. Hier moeten we helaas nog voor op examen, ook al heb je al meer dan 20 jaar je rijbewijs. Woensdagavond ben ik samen met Leon gaan wokken, dit is ook wel eens gezellig om met z'n tweetjes ergens te gaan eten. Bibi en Lars waren snowboarden en aten zich een frietje met iets erbij op de piste. Om 21.00 uur stonden we weer bij de school om de kids op te halen. Ze zitten vol met verhalen van wat er allemaal gebeurt is en wat ze meegemaakt hebben. Erg leuk om te horen dat ze zo enthousiast zijn.

Donderdag zijn Lars en Bibi naar de tandarts geweest. Het gaat hier toch wel heel anders als in Nederland. Je kunt het hier meer vergelijken met een mondhygieniste. Ze hebben allebei bijna 3 kwartier in de stoel gelegen. Je kunt hier in de tussen tijd dat ze je in de mond zitten te freubelen naar de televisie kijken. Relax, volgens Bibi en Lars. Lars moet over 3 weken terug. Er is hier een melktand uitgevallen, maar er zit nog een stukje in de mond. Dit gaan ze eruit halen. Hij zit dus nu zelf flink te wiebelen en te hopen dat hij het stukje tand er zelf uit krijgt zodat hij niet terug hoeft naar de tandarts. Bibi moet in juni terug. Zij heeft hier al 3 melktanden uit en moet er nog minstens 3. Ze is erg laat met wisselen. Ze hopen dat deze in juni ook er uit zijn, en dan wordt ze doorgestuurd voor een beugel, maar dat wisten we al. Dat had onze tandarts in Nederland al gezegd.

Gisteren heb ik een hele tijd met Jack en Margareth gepraat via skype. Ik had ze al eventjes niet meer gezien dus ik moest even bijkletsen. Helaas heeft de moeder van Margareth een flinke griep te pakken en ligt in bed. Ze is echt verschrikkelijk ziek zo te horen. Heel veel beterschap mevr. Kerkhofs. Snel weer opknappen.

Met Wendy Winkel heb ik ook nog lang op skype gezeten. We zijn weer helemaal bij met de verhalen. Ze heeft me het adres van Bo van Duren door gegeven. Dit is een klasgenootje van Lars (toen Lars nog is Reuver op school zat). Ze is al een tijdje ziek, en zit nu al bijna 3 maanden op de mutsaerstichting voor allerlei onderzoeken. Ik hoop dat er ondertussen een beetje vooruitgang geboekt wordt en dat ze snel naar huis mag. We hebben haar een kaartje gestuurd. Het is voor Bo ook leuk om eens een keertje post te krijgen, en ik moet zeggen dat het door alle drukte rondom de verhuizing een beetje er tussendoor is geglipt. Bij deze Bo, er is iets voor je onderweg. Ik weet niet hoelang dat het duurt, maar we horen het wel via hyves.

De wekelijkse skype sessie met Esther is ook weer goed gelukt. Ieder dinsdag zitten we te kletsen. Ik kijk hier echt naar uit. Helaas gaat het aanstaande dinsdag niet door, want er zijn mankementen aan de laptop en die moet nu terug gestuurd worden naar de fabriek. Stom, want dat is net de dag dat Esther jarig is, en dan kan ik haar niet feliciteren. Helaas, we moeten het een paar dagen verschuiven, maar dat praten we dan wel goed, dat is voor ons geen probleem. Ze kunnen ons volgens mij een jaar bij elkaar zetten, en dan hebben we nog steeds genoeg gesprekstof voor elkaar.

Vandaag hebben Bibi en Lars de laatste schooldag. Volgende week hebben ze een week vakantie. Leon heeft maandag ook vrij want dan is hier een feestdag. Het is dan President's Day, dus met dank aan Obama voor de vrije dag die hij krijgt. We willen dit weekend benutten om eens op pad te gaan. We zijn aan het denken om naar de Niagara Falls te gaan, of naar NY the Big Apple zelf. We zijn er nog niet helemaal uit, maar ik weet zeker, wat het ook wordt, het is allebei leuk. We moeten dus maar meeste stemmen gelden doen. Wat een luxe probleem toch eigenlijk. Dit gaat toch nergens meer over.

Om 12.00 uur moet ik op school staan. Lars is de boterhammen vergeten (alweer) en Bibi haar beurs. Dus ze kunnen ook niks kopen. Nou, mam is dan weer zo gek om het lunchpakketje te gaan brengen. Dit moet toch niet meer te vaak gebeuren, anders heeft hij gewoon pech. Misschien dat Lars er dan van leert om beter op z'n spullen te letten (ik denk het niet).




Jac en Els gecondoleerd met jullie (schoon)moeder. Heel veel sterkte.

Karin Reinders en Linda Thijssen, ik hoorde van Wendy dat jullie de 10 km gaan rennen bij de Venloop. Super. Jullie kunnen het, ik weet het zeker. Binnen het uur?

Fred Boonen, proficiat vandaag. Ook in de USA denken we aan je hoor. Maak er een gezellige dag van. Doe je de mannen zondag de groeten van ons. Leon heeft een paar keer gerend, maar heeft last van zijn knie helaas. Hij is al op zoek naar een fysio, maar dat wil hier nog niet zo lukken.

Ook Chantal is vandaag jarig. Het is een nicht van mij. Zij viert vandaag haar 40e verjaardag. Chantal, laat je maar eens lekker verwennen vandaag.

Sien Smeets uit groep 8b van de Meander. Wat leuk dat je een reactie schrijft op ons weblog. Het is fijn om te lezen. Doe je de groetjes aan je klas. Volgende week donderdag gaat Lars met zijn klas skypen. leuk hé.

Danique Franssen fijn dat je onze verhalen leuk vindt en leuk om te horen dat je zo enthousiast bent hierover. Lars heeft het mailtje van Minouk gekregen, maar moet nog steeds antwoord geven helaas. Lars is niet zo van het schrijven. Sorry, Ik zal er aan denken (anders vergeet hij dat weer) dat hij dat zo snel mogelijk gaat doen. Komt voor elkaar. Doe de groetjes thuis.

Opa Jan heeft onze auto verkocht. Fijn is dat, is dat ook weer onder de voeten uit, en hebben we plek in de garage om onze nieuwe ter zijner tijd neer te zetten.

Astrid (Teeuwen) nog bedankt voor je mailtje. instaleer skype eens, kunnen we kletsen.


Meneer (Joep) Weijers, het skypen ging perfect. Wie had dat gedacht in december dat er nog een computer gekocht ging worden. Super, totally awesome. Voor 24 februari, heel veel geluk samen. Dit is toch echt wel een mijlpaal, 50 jaar getrouwd. Maak er een mooie dag van met het gezin. En geniet maar lekker.


Diny en Wim (Rovers), het skypen is dan toch gelukt. De eerste dag moesten we het zonder geluid doen, dus gingen we maar over op het chatten, en de volgende dag lukte het gelukkig wel. Leuk, we blijven in contact.


Tilla, ik probeer zoveel mogelijk op mijn harde schijf te onthouden. Ik weet niet of dit allemaal blijft "plakken", maar van mijn weblog en jullie reacties laat ik een boekje maken, dus ik kan het later altijd nog eens lezen wat we allemaal hebben meegemaakt. Wat leuk dat Bas en Maud bijna hun tweede kindje krijgen. Een spannende tijd voor ze, maar zeker ook voor opa en oma. Veel plezier bij Chantal straks, en als ik mijn oren hoor toeteren, dan weet ik dat de familie Crommentuijn aan het kakelen is (zoals gewoonlijk).