Sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw

Dinsdag waren we al weer heel vroeg wakker. Ik ben maar blijven liggen, iets wat ik normaal niet doe en kan, maar ik dacht dat je zo misschien het snelste van je jetlag af zou zijn. Om 6.30 uur roept Lars dat oma wiesje op skype is. Ik ben toen maar naar onder gegaan en heb in mijn tjam tjam achter de computer gezeten. Eventjes bijkletsen. Om 9.30 uur kwam Paula. Paula is degene die ons op sleeptouw neemt en waar we met al onze vragen terecht kunnen. Zij kwam ons wegwijs maken in de buurt. Ze is met ons meegegaan naar de inschrijving van de school. Vervolgens zijn we langs het postkantoor, politie, apotheek, bibliotheek, winkels, sportschool etc etc gereden. Het is wel fijn dat er iemand is die je kan vertellen waar alles te vinden is en hoe alles werkt. s'middags zijn we weer boodschappen gaan doen. Je komt er achter met koken dat je toch niet alles in huis hebt. Laat op de middag kregen we nog een telefoontje van Sharon, dat we de auto konden ruilen voor een 4x4. Die zijn we toen maar gaan ophalen, maar we moesten de auto die we op dat moment hadden nog terug brengen bij het vliegveld. Dus je kunt al raden, ik kreeg de vuurdoop met rijden. Dit was voor mij de eerste keer autorijden in Amerika, in een automaat, in het donker en ook nog eens in de spits. Dit was me wel een ritje kan ik vertellen, maar ik heb het overleeft.

Woensdag hadden we eigenlijk een afspraak op school om 9.00 uur. Maar dat kon niet doorgaan omdat er 's nachts zeker een halve meter sneeuw was gevallen. In Amerika is het zo, dat je moet inloggen op de site van de school, om te kijken of de kinderen naar school moeten komen of dat ze thuis moeten blijven. Het laatste was dus het geval. Onze afspraak werd dus ook gelijk verschoven. We hebben de hele dag zitten schuiven met spullen. De slaapkamer van Lars heb ik afgebroken en samen met Bibi en Lars hebben we alles naar de andere kamer gebracht. Leon is voor de eerste keer gaan werken. Dit is eigenlijk niet zo spannend, want hij is hier al zo vaak geweest dat het niet meer nieuw is voor hem. Ik heb trouwens tussen de bedrijven door nog mailtje beantwoord en geskypt met José, Eric

Donderdag zijn we weer vroeg wakker (zoals gewoonlijk). Leon moest om 8.00 uur al inbellen op het werk. Hij hadt een vergadering met collega's uit Amerika en Veldhoven. Toen hij klaar was zijn we naar de school gereden. Lars was volgens mij een beetje zenuwachtig, want hij zei niet zoveel in de auto en hij was een beetje nukkig, iets waar hij niet zo snel last van heeft normaal gesproken. We werden heel vriendelijk ontvangen. Bibi en Lars kregen samen met de mentor een rondleiding. Ze vonden het gelukkig wel meevallen zoals ze zeiden. Dit is voor ons al een hele geruststelling. De "dokter" van de school was er ook, en zij moest het boekje van de inentingen hebben. Ze ging uitzoeken welke spuiten ze nog moesten hebben. Nou, ze kan het uitzoeken, maar of dit gebeuren gaat is nog maar de vraag. Ik neem toch aan dat we dit niet verplicht zijn om te laten doen, je bent toch nog altijd baas van je eigen lijf mag ik hopen. Verder heb ik natuurlijk weer mailtjes moeten beantwoorden en heb ik nog geskypt met Wendy Winkel en Els Cuijpers. Het skypen met Wendy ging niet zo vlotjes, want ik kon haar niet horen zij mij wel. Ik kon dus praten en Wendy moest chatten. We hebben afgesproken om morgen nog een keertje een poging te wagen. Met Els gign het perfect,we hebben eventjes lekker bij kunnen kletsen. Het is trouwens erg leuk om te zien dat er veel een berichtje achterlaten. Het is iedere morgen weer spannend of er iemand gereageerd heeft. Leuk dat iedereen zo met ons meeleeft. Dat doet je goed. Laat in de middag kwam Peggy Evans. Peggy is de makelaar en ze komt nog een ronde door het huis maken om te kijken of er nog mankementen waren. We hadden nog een paar kleine puntjes. Om 18.45 uur ging ze de deur uit, en toen moest ik nog koken. Ik heb er maar voor gekozen om iets snels op tafel te zetten, dus het is macaroni geworden. Leon is nog steeds op het werk. Hij is vandaag in de cleanroom aan het werk, dus het wordt een late. Ik denk dat hij pas rond 21.00 uur thuis is. Dit zal nog wel vaker voorkomen.